بسیاری از رهبران جمهوری خواه هر چند وقت یکبار، با استفاده از سیاست ترس و اعتراض، بیشتر درگیر پوپولیسم پرخاشگرانه علیه مهاجران می شوند و اقدام ترامپ علیه کودکان مهاجر تازه ترین نمود این ماجراست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در سرمقاله خود نوشت: رئیس جمهور ترامپ ممکن است پس از گسترش انتقادات، از سیاست جداسازی کودکان مهاجر از خانواده هایشان عقب نشینی کرده باشد، اما جمهوری خواهان به جای صرف وقت برای تبریک به خود، باید از خودشان بپرسند که چرا یک رئیس جمهور از حزب آنها احساس کرد که اصول خود را باید با جدا کردن خانواده ها از هم به اجرا در آورد.
در زمانی نه چندان دور - کمتر از چند سال پیش - شما هنوز می توانستید صدای برجسته ای از جمهوری خواه را که مشتاق به صحبت کردن در مورد مهاجرت هستند، پیدا کنید. (به یاد می آورید که «جب بوش» در سال 2014 مهاجرت غیرقانونی را به عنوان «قانون عشق» نامید؟) اما بسیاری از رهبران دیگر حزب هر چند وقت یکبار، با استفاده از سیاست ترس و اعتراض، بیشتر درگیر پوپولیسم پرخاشگرانه می شوند.
برای چندین دلیل - اقتصادی، فرهنگی و جمعیت شناسی - مهاجرت دهه ها در میان رای دهندگان جمهوری خواه، نگران کننده بوده است. از اوایل دهه 1990 تا 2000، «پت بیوکنن» محافظه کار، حزب جمهوری خواه را بر روی انگشتانش چرخاند و سه بار با یک پیام واضح انزواطلبانه به عنوان مشاور روسای جمهور آمریکا کار کرد. اما در دوره ریاست جمهوری «جورج دبلیو بوش» بود که احساسات ضد مهاجران بیشتر به محور هویتی جمهوری خواهان تبدیل شد.
بوش اصلاح مهاجرت جامع را به اولویت خود در دومین دوره ریاست جمهوری اش تبدیل کرد. چند لایحه از مجلس سنا بر اساس ستون های امنیتی مرزی، برنامه کارگران مهمان و قانونی کردن مهاجران غیرقانونی ظاهر شد. اما محافظه کاران در مجلس نمایندگان، ایده قانونی سازی را رد کردند و به جای آن، بر امنیت مرزها تمرکز کردند.
«باراک اوباما» نیز در حال انجام اصلاحات بود. و همچون بوش، تلاش هایش در برخورد با تندروهای جمهوری خواه در مجلس شکست خورد. «رکود بزرگ» که دولت اوباما به ارث برده بود، هیچ کاری برای تسکین نارضایتی ناسیونالیستی در میان سفیدپوستان کارگر انجام نداد، و ظهور حزب «تی پارتی»، حزب جمهوری خواه را بیشتر به سمت راست سوق داد، و متعصب ها بر سر مسئله مهاجرت را به تعیین کنندگان اصلی تبدیل کرد. سیاستمدارانی که از این رویه پیروی نمی کردند، در خطر اخراج قرار می گرفتند.
تنها کافی است از سناتور «مارکو روبیو» جمهوری خواه از ایالت فلوریدا در این باره سوال کنید؛ فردی که حرفه سیاسی نوپای خود را به طرز وحشیانه ای با اصلاحات جامع به نمایش گذاشت. در اوایل سال 2013، روبیو به یک گروه دو نفره از همکارانش پیوست و گروهی به نام «باند هشت» را تشکیل داد که به دنبال یک سازش بزرگ بود. این اقدام در پی شکست «میت رامنی» در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 صورت گرفت، پس حزب جمهوری خواه به طور خلاصه تصمیم گرفت که یکی از اهداف اصلی آن بهبود وجهه اش نزد رای دهندگان اسپانیایی باشد. در نتیجه این طرح می تواند همه کاری را برای ارتقاء یک سیستم مهاجرتی مبتنی بر شایستگی انجام دهد. این همچنین برای قانونی کردن مهاجران غیرقانونی ارائه داد که به این معنی بود که محافظه کاران از آن نفرت داشتند. در ماه ژوئن، این لایحه در مجلس سنا با 68 تا 32 رای منفی تصویب شد. اما «جان بونر» رئیس مجلس نمایندگان در آن دوره از برگزاری رای گیری در مجلس تحت کنترل جمهوری خواهان جلوگیری کرد.
روبیو به دلیل تلاش هایش نزد رای دهندگان حزب تی پارتی که سه سال پیش به او رای داده بودند، منفور شد. به زودی، او حتی انکار می کرد که او زمانی واقعا از این لایحه حمایت کرده بود.
در ادامه، کاندیداهای جمهوری خواه همچنان به مواضع تند خود در قبال مهاجران ادامه دادند. در کل، شعارها نسبت به رئیس جمهور فعلی شفاف تر بود، اما در حال حاضر نوبت به ترامپ رسیده است.
ترامپ نخستین جمهوری خواهی نبود که این ایده را به وجود آورد که در پس هر مهاجر یک قاتل یا تروریست است. در سال 2010، «لوئی گمرت» نماینده جمهوری خواه تگزاس در مورد آنچه دسیسه «بچه تروریست» نامیده بود، هشدار داد.
در اینکه ترامپ یک سیستم شکننده مهاجرتی را به ارث برده شکی نیست. اما او هیچ تمایلی به این ندارد که به ریشه مشکل مهاجرت خانواده ها به مرزها بپردازد. کمک به کشورهایی که مهاجران از آنها به مرزها می آیند، به کاهش جریان پناهجویان کمک شایانی می کند. اما ترامپ ترجیح می دهد به دنبال مقصر باشد و دیگران را تهدید کند. او مکررا تهدید به قطع کمک ها به السالوادور، هندوراس و گواتمالا کرده؛ مگر اینکه جریان مواد مخدر و مهاجران را به آمریکا متوقف کنند.
ارزش این لحظه باید شناخته شود. تسلیم شدن ترامپ و کوتاه آمدن او در برابر کودکان مهاجر چاره کار نیست. با توجه به اینکه رسانه ها، عکس های دلخراش کمتری منتشر می کنند و تماس های کمتری از سوی رای دهندگان خشمگین را ارائه می کنند، کودکان آسیب دیده می توانند همچنان در قفس ها نگهداری شوند. حزب جمهوری خواه کنگره، با وجود مخالفت هفته گذشته باز هم سهم قابل توجهی از مسئولیت این ناامیدی را به عهده دارد، زیرا مسئولیت زیادی برای کنترل «ترامپیسم» برعهده اش است.
آمریکا برای حفظ ارزش هایش تلاش می کند. اشخاص وقتی که این ارزش ها تهدید می شوند، باید به عقب بازگردند، به ویژه هنگامی که این تهدید از رهبر این کشور سرچشمه می گیرد. قانونگذاران جمهوری خواه باید این بار بیشتر از همیشه احساس مسئولیت کنند. اکنون با توجه به اینکه راه را برای ترامپ و سیاست های مهاجرتی اش همواره کرده اند، آنها به مردم آمریکا بدهکارند و باید به کنترل رئیس جمهور تندرو بیشتر کمک کنند.
