آمریکا در حالی از شورای حقوق بشر سازمان ملل خارج شده، که با انتقادات زیادی در سطح جهانی در خصوص جداسازی کودکان مهاجر از والدین شان در مرزها مواجه است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: دولت دونالد ترامپ اعلام کرده است که آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، خارج می شود. آمریکا این نهاد را به ریاکاری، بی اعتنایی به نقض حقوق بشر در برخی کشورها و اتخاذ مواضع مغرضانه علیه رژیم صهیونیستی متهم کرده است.
آمریکا شورای حقوق بشر سازمان ملل را به رویکرد جانبدارانه علیه رژیم صهیونیستی متهم می کند و پیشتر تهدید کرده بود در صورت عدم اعمال اصلاحات مورد نظر واشنگتن، از آن شورای 47 نفره خارج خواهد شد.
شورای حقوق بشر ماه گذشته به تحقیقات در مورد اعتراض های اخیر در مرز غزه با سرزمین های اشغالی رای داد و تل آویو را متهم به استفاده بیش از حد از زور کرد. آمریکا و استرالیا تنها اعضایی بودند که مخالفت کردند.
خروج آمریکا از از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در حالی صورت می گیرد که دولت ترامپ به دلیل تصمیم خود برای جدا کردن کودکان از والدین شان در مرز با محکومیت هایی از سوی دولت ها و گروه های حقوق بشری در سراسر جهان مواجه است.
«زید رعد الحسین» کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل از این تصمیم آمریکا اظهار نارضایتی کرد و گفت: واشنگتن باید با توجه به میزان نقض حقوق بشر در جهان تعاملاتش در این حوزه را افزایش دهد. وی در اظهاراتش گفت: این تصمیم آمریکا اگرچه خبر واقعا شگفت آوری نیست اما ناامیدکننده است.
رعد الحسین همچنین از ترامپ خواست به سیاست «خلاف وجدان» در جدا کردن کودکان مهاجران غیرقانونی از والدین شان پایان دهد.
«فرانک برونی» روزنامه نگار نیویوکر تایمز می نویسد: چرا ما کودکان وحشت زده ای را که در کشور زندان شده اند، نمی بینیم؟
آنها مهاجر نیستند، زندانی نیستند، بلکه آنها گروگان هستند.
رئیس جمهور ترامپ از آنها برگ برنده ای با گوشت و خون استفاده می کند و امیدوار است که تلاش های آنها و انزجار آمریکایی های معقول، او را به آنچه که او می خواهد برسانند. این نظریه ای نیست که بر اساس اخبار جعلی مطبوعات توسط رسانه های مخرب مطرح شده باشد.
این تنها نتیجه قابل دستیابی است که از اظهارات خود ترامپ و همتایانش به دست می آید. آنها به دروغ می گویند که طبق قانون مجبور به جداسازی خانواده هایی هستند که به طور غیرقانونی از مرز عبور می کنند، و می گویند که می توانند این رویکرد را رها کنند اگر که تنها دموکرات ها در حمایت از یک بسته قوانین جدید مهاجرت به آنها پیوندند.
«کریستین نیلسن» رئیس وزارت امنیت داخلی، در یک کنفرانس خبری در کاخ سفید در روز دوشنبه از پاسخگویی به سوالات خبرنگاران در مورد رنج کودکان طفره رفت و گفت: «آنچه رئیس جمهور می خواهد انجام دهد، در حقیقت یک راه حل طولانی مدت است.»
ترجمه این پاسخ نیلسن این است: در عین حال او (ترامپ) می تواند با این وحشت کوتاه مدت هم به کار خود ادامه دهد.
در توییتر، ترامپ تمامی گناهان را به گردن دموکرات هایی انداخت که «با ناکارآمدی و ضعف، با اداره امنیت مرزی و جرائم» همکاری نداشته اند. او در توییت دیگر نوشت: «قوانین را تغییر دهید!»
ترجمه اظهارات ترامپ هم این است: به او دیوار مرزی اش را بدهید و تا او این کشور را از افتضاح کودکان در قفس و طغیان هایش نجات دهد. بی توجهی به خواست او و دولتش، باعث می شود که او بدون توجه به اینکه چقدر درد و رنج به این کودکان تحمیل می شود، و بدون توجه به میزان شرم آور بودن این اقدام در آمریکا، به کارش ادامه دهد و برایش مهم نباشد که تحقق این وعده انتخاباتی اش تا چه حد برای دیگران درد آور باشد. او مخالفانش را مقصر این کابوس می داند و این حرف او قانع کننده خواهد بود؛ زیرا او دروغگوی بهتری است. او برای این کار بیشتر تمرین کرده است.
وقتی که می گوییم بحران گروگان گیری، شاید در ابتدا این اظهارات تحریک آمیز به نظر برسد، اما این اظهارات اغراق آمیز نیست.
باید یادآوری کرد که قرار بود این کودکان پیش از آنکه به جای دیگری منتقل شوند، برای تنها در حدود 3 هفته در بازداشت بمانند. اما هیچ مشخص نیست که دولت ترامپ تا چه زمان می تواند همچنان به جداسازی کودکان از خانواده هایشان ادامه دهد.
این اهرم رئیس جمهور است و این اهرم در کنار موضع گیری خشن او برای داشتن رهبری مبتنی بر زور، انگیزه او برای انجام این کار است. این کار، هنر معامله با وثیقه انسانی است. و به یک معنی، برای ما آشناست. سیاستمداران اغلب کاندیداتوری های مهم را به عهده می گیرند، صندوق های گرانبها را به هم متصل می کنند یا موقعیت های بد را بدست می آورند تا آنچه را که می خواهند دریافت کنند. ما می گوییم که آنها چیزی یا کسی را گروگان می گیرند.
اما این رویکردهای پیشین شامل نرده های زنجیره ای، پتو های موقت و فریاد و گریه های کودکانه در شب نبود. این چرخش جدید ترامپ در این زمینه است.
این می تواند یک اشتباه بزرگ سیاسی باشد. مطمئنا، پر و پا قرص ترین حامیان ترامپ و تریبون های تندرو هم نمی توانند این اقدام ترامپ را نادیده بگیرند. بله، 58 درصد از جمهوری خواهان در نظرسنجی سی ان ان می گویند که آنها از سیاست«مدارای صفر » فعلی در برابر خانواده های مهاجران حمایت می کنند.
اما این رقم نگران کننده و خیلی کمتر از آراء عمومی اعضای حزب ترامپ به سیاست اوست. و جمهوری خواهان در سنا در روز سه شنبه بعد از ظهر اعلام کردند که می خواهند قانونی را تصویب کنند تا به سرعت به جدایی کودکان از خانواده هایی را که به طور غیرقانونی به کشور وارد شده اند، پایان دهند. آنها بدون شک نگران چشم انداز سناتورهای جمهوری خواهی مانند «تد کروز» هستند که در ماه نوامبر احتمالا دوباره انتخاب خواهند شد.
آنچه که این جمهوری خواهان نیز ممکن است بدانند این است که ما به مهاجرت - قانونی و غیر قانونی - بیش از اقتصاد اهمیت می دهیم؛ گرچه این بخش مهمی از معادله و حیاتی است.
در کشور مهاجران که با افتخار خود را به عنوان یک نمونه از حامیان آنها معرفی می کرد، این یک کار غیراخلاقی، و رد ارزش هاست. بعضی از جنبه های سیاست آمریکایی ما را در چشم جهان به همان اندازه به عنوان رفتار ما با مهاجران تعریف می کند. ما چندین دوره را به طور شدید تعریف می کنیم.
ما می توانیم سخت گیر باشیم، اما بی رحم؟ این به نفع ما نیست اگر که بخواهیم قدرت جهانی مان را حفظ کنیم. نه، اگر که ما بخواهیم آنچه که می خواهیم و یا معنی می دهیم، باشیم. ترامپ در حال ترویج ترس است و این همان جایی است که مهاجران، جوان و بی گناه، وارد آن می شوند.
