مشکل سودان به روابطش با ایران و کره شمالی ربطی ندارد بلکه به فساد و بی وفایی کشورهای حاشیه خلیج فارس بر می گردد که کمک های مالی خود را به این کشور کاهش دادند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم به جدیدترین تحولات در کشورهای عربی به ویژه در سودان پرداخت و نوشت: سودان با بحران اقتصادی خفه کننده ای رو به روست که به شکل واضح بر سیاست خارجی این کشور و روابط اش با کشورهای عربی و جهان بازتاب پیدا کرده است. این همان چیزی که تصمیم های جنجالی «عمر البشیر» رئیس جمهور سودان را تفسیر می کند تصمیم هایی مانند ارسال نیروهای سودانی برای مشارکت در جنگ علیه یمن زیر چتر ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی، قطع روابط تاریخی با ایران به دلیل همبستگی با موضع عربستان پس از آتش زدن سفارت ریاض در تهران و اخیرا اعلام قطع همه روابط نظامی با کره شمالی؛ این اقدام آخری به باور بسیاری برای به دست آوردن دل آمریکا به امید آن که سودان را از فهرست کشورهای حامی تروریسم حذف کند، صورت گرفته است.
وزارت خارجه سودان روز گذشته در بیانیه ای اعلام کرد که مایل است تأکید کند که «دولت سودان همه قرادادهای نظامی میان این کشور و جمهوری دموکراتیک خلق کره را لغو کرده است و به هر گونه روابط مستقیم یا از طریق طرف سوم پایان داده است.»
نمی دانیم چه توافقنامه هایی میان سودان و کره شمالی در زمینه نظامی امضا شده است لیکن چیزی که در آن تردید وجود دارد این است که این اقدام نمی تواند در ایجاد گشایش در بحران اقتصادی که سودان از آن رنج می برد کمکی بکند؛ بحرانی که ریشه در دلایل مختلفی از جمله گسترش فساد، سوء مدیریت، بالا بودن میانگین بیکاری و گرانی سه چهارم درآمدهای نفتی خود را پس از جدایی جنوب از شمال از دست داد؛ جنوب همان جایی است که ذخایر نفتی وجود دارد.
سودان با شرایط مشابهی رو به روست که منجر به وقوع اعتراض های مردمی گسترده در ادن و سرنگونی دولت«هانی الملقی» نخست وزیر این کشور شد با این تفاوت مهم که انقلابی که سودان را تهدید می کند انقلاب گرسنگان است و نه انقلاب طبقه متوسط که در اردن تظاهرات کردند. میانگین بیکاری در میان جوانان به بیش از 30 درصد افزایش یافت و یک دلار 40 پوند سودان قیمت دارد این در حالی است که هقت ماه پیش هر دلار هفت پوند قیمت داشت.همچنین سرمایه گذاری ها در سودان نیز به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرد.
البشیر امید زیادی به کمک های مالی کشورهای حاشیه خلیج فارس به ویژه عربستان، امارات و قطر داشت ولی قرار دادن یک پایش در قطر و پای دیگرش در اردوگاه تحریم کنندگان قطر یعنی عربستان و امارات همه امیدها یا بیشتر آنها را در این زمینه از بین برد زیرا کشورهای حاشیه خلیج فارس حاضر به پذیرش موضع گیری میانه در بحران کنونی نیستند شما یا با آنها باید باشید یا علیه آنها، به همین دلیل کمک ها از جانب دو طرف کم شد.اما سرمایه گذاری های ترکیه که «رجب طیب اردوغان» وعده آن را طی سفرش به خارطوم در اوایل سال داد نیاز به زمان طولانی دارد تا به ثمر بنشنید.
به تصمیم البشیر برای قطع روابط با کره شمالی به منظور نزدیک شدن به ایالات متحده آمریکا و به دست آوردن دل واشنگتن بر می گردیم و می گوییم که این اقدام در زمان اشتباه صورت گرفته است زیرا بحران کره شمالی با آمریکا تا حدودی به سمت حل شدن می رود آن هم پس از آن که دو طرف گام هایی برای برگزاری نشست سران دو کشور که قرار است میان رهبران دو کشور در 12 ژوئن کنونی در سنگاپور برگزار شود، برداشتند و چه بسا این تصمیم رئیس جمهور سودان نتایج کاملا برعکسی دهد.
کره شمالی در کنار سودان ایستاد و این کشور را مجهز به تکنولوژی نظامی کرد بدون آن که در مقابل چیزی بخواهد و دولت سودان نمی تواند این کشور را به مانند ایران متهم به نشر ایدئولوژی اش در میان ملت سودان کند.سودان با این ادعا که ایران اقدام به نشر مذهب شیعه در سودان می کند روابطش با تهران را قطع کرد. ما بر این باور نیستیم سودان با این کار خود برای قطع روابطش با کره شمالی دستاوردی نصیبش می شود؛ آن هم کشوری که در معرض محاصره خفه کننده آمریکا رو به روست زیرا می خواهد توان هسته ای و موشکی خود را به منظور تحقق بازدارندگی در رویاروی با تهدیدهای آمریکا بالا ببرد.
مشکل سودان به روابطش با ایران و کره شمالی ربطی ندارد بلکه به فساد و بی وفایی کشورهای حاشیه خلیج فارس بر می گردد که کمک های مالی خود را به این کشور کاهش دادند و تعداد کارگران سودانی در اراضی خود را کاهش دادند دقیقا همانطور که برای اردن رخ داد و می ترسیم حال و روزش شبیه حال و روز مردی شود که دارد به حج می رود این در حالی است که مردم از حج برگشته اند.
خدا به داد سودان و مردمش در رویارویی با وضعیت سخت برسد؛ وضعیتی که به دلیل سیاست های آشفته و سردرگم حکومتش و گسترش فساد به وجود آمده است. و چقدر حال و روز سودان به اردن شبیه است و امیدواریم که نتایج و پیامدها یکی نباشد به ویژه پس از آن که اطلاعاتی به دست ما رسیده است که می گوید کاسه صبر ملت سودان لبریز شده و صبرش در حال به پایان رسیدن است اگر در عمل به پایان نرسیده است.
