کلمبیایی ها دوران جدیدی را تجربه می کند و برای نخستین بار شورشیان فارک،تبدیل به یک حزب سیاسی شده و در انتخابات شرکت می کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، فرانس 24 گزارش داد امروز یکشنبه و تا ساعاتی دیگر کلمبیایی ها پای صندوق های رای می روند تا رئیس جمهور آینده کشورشان را انتخاب کنند. کلمبیایی ها دوران جدیدی را تجربه می کند. شورشیان فارک که پس از 50 سال مبارزه مسلحانه علیه دولت مرکزی کلمبیا با دولت مرکزی پیمان مهم صلح امضا کردند، حال تبدیل به یک حزب سیاسی شده اند.
البته در انتخابات پیش رو، این حزب شورشیان پیشین نخواهد بود که به رقابت می پردازد. بلکه رقابت اصلی بین دو کاندیدای اصلی یعنی «گوستاوو پترو» از چپ های سنتی کلمبیا و «ایوان دوک» از احزاب راست این کشور خواهد بود.
محبوبیت «خوان مانوئل سانتوس» رئیس جمهور فعلی کلمبیا، از 80 درصد در سال 2010 به 15 درصد در سال جدید رسیده است. مهم ترین دستاورد او امضای پیمان صلح با شورشیان فارک است. پیمانی که آن چنان که باید و شاید پایدار و باثبات هم نیست. مخالفان رئیس جمهور کنونی نام آنرا «پیمان شکستنی صلح» نهاده اند.
رقبای اصلی انتخابات چه کسانی هستند
«گوستاوو پترو» یکی از حامیان پروپاقرص «هوگو چاوز» رهبر فقید ونزوئلا در دوران حیاتش بود. پترو همچنین مخالف و منتقد فعال علیه حزب راست محافظه کار کلمبیا بود که سال ها قدرت در این کشور را در دست داشت.
او تنها نماینده چپی است که می تواند به دور دوم راه یابد و احتمالا مسند ریاست جمهوری را از آن خود کند. یکی از مهم ترین شعارهای او مانند برخی از همتایان چپ گرای او در آمریکای جنوبی، ملی کردن بسیاری از صنایع سنگین و کشاورزی در کلمبیا است؛ خصوصا ملی کردن صادارات میوه آووکادو که یکی از منابع اصلی درآمد کلمبیا به شمار می رود.
در مقابل گوستاو پترو، «ایوان دوک» قرار دارد. نماینده اصلی حزب راست میانه رو که به گفته نظرسنجی ها، در شش ماه گذشته با کسب 35 تا 41 درصد آرا، شانس اصلی پیروزی در انتخابات کلمبیا خواهد بود.
یکی از مهم ترین شعارهای دوک بازبینی پیمان صلح با شورشیان فارک است. او معتقد است که پیمان صلح بین دولت و شورشیان متزلزل است و رهبران فارک همچنان بر اساس این پیمان می توانند دوباره به فعالیت های مسلحانه خود بازگردند.
یکی از حامیان اصلی دوک، شهردار مشهور شهر «مدئین» است. شهری که زادگاه و محل کشته شدن «پابلو اسکوبار» معروف ترین سوداگر تاریخ است. سرجیو فاجاردو شهر مدئین را در دو دهه تبدیل به یکی از مرفه ترین شهرهای کلمبیا کرده است.
«ورگاس لیراس» معاون رئیس جمهور کلمبیا هم یکی دیگر از نامزدهای انتخابات پیش رو در روز یکشنبه است. اما او هم شانس زیادی برای پیروزی در انتخابات نخواهد داشت.
«اومبوتو دلاکای» یکی از اصلی ترین مردان رئیس جمهور کنونی کلمبیا در مذاکره با شورشیان فارک هم خود را کاندیدای انتخابات کرده است. به دلیل تبلیغات منفی مخالفان رئیس جمهور علیه پیمان صلح با فارک و همچنین سن بالای دلاکای که 72 سال دارد، این کاندیدا هم می توان گفت شانس زیادی برای پیروزی در انتخابات نخواهد داشت.
چالش های اصلی انتخابات چه خواهند بود؟
بی تردید پیمان صلح با شورشیان فارک یکی از مهم ترین چالش های نامزدها انتخاباتی است. همزمان مساله بیمه های درمانی، آموزش و پرورش رایگان، اقتصاد و محیط زیست دیگر موضوع های مهمی هستند که رای دهندگان با نگاهی به عملکرد کاندیداها در این زمینه ها به استقبال انتخابات پیش رو می روند.
اما چالش مهم دیگر انتخابات پیش رو نه یک معضل صرفا داخلی بلکه بحران سیاسی و اقتصادی در ونزوئلا است. بیشتر از 660 هزار تن از شهروندان ونزوئلا در ماه های گذشته به کلمبیا پناهنده شده اند و نظر مخالفان و حامیان حضور این پناهجویان، بحث های انتخاباتی و آینده سیاسی را تحت تاثیر قرار خواهد داد. البته راست های کلمبیا نیز با وجود بحران در ونزوئلا که توسط چپ ها اداره می شود به گوستاو پترو کاندیدای اصلی چپ ها حمله می کنند. در سخنان دوک به عنوان مثال می شنویم که «اگر مردم به گوستاو پترو رای بدهند کلمبیا هم به سرنوشت ونزوئلا دچار خواهد شد.»
