کیم جونگ اون رهبر کره شمالی که به کره جنوبی رفته، با رئیس جمهور این کشور دیدار کرده است. اکنون سران آمریکا با دقت این دیدار را دنبال می کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، دریاسالار «جیمز استاوریدیس» شانزدهمین فرمانده نیروهای ناتو در اروپا در یادداشتی در مجله تایم آمریکا نوشت: ما شاهد یک فصل جدید در تاریخ طولانی و متضاد پس از جنگ جهانی دوم در شبه جزیره کره هستیم. دو کشور در حال حاضر اعلام کرده اند که قصد دارند با همکاری یکدیگر برای حذف سلاح های هسته ای از شبه جزیره و پایان رسمی جنگ کره اقدام کنند.
سه عامل مهم در دستیابی به این لحظه تاریخی در روابط دیپلماتیک نقش داشته اند. «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی به سرعت برنامه تسلیحات هسته ای قابل اعتمادی را تثبیت می کند که به باور او راه مذاکره را برای ورود به باشگاه کشورهای شناخته شده هسته ای باز می کند و مذاکرات را برای او مفیدتر می سازد. زمانبندی اتفاقی بازی های المپیک، نوعی «گشایش» روانشناختی در لفاظی های پر سر و صدا در پایان سال گذشته بود. و «مون جائه این» رئیس جمهور کره جنوبی تمایل خود برای مذاکره را نشان داده است - یک استراتژی صحیح برای اینکه از کشته شدن میلیون ها کره ای در دو سمت منطقه مرزی جلوگیری به عمل آید.
آیا این اقدام موثر واقع خواهد شد؟ در حالی که من نتیجه بسیار مهمی را به عنوان یک راه حل موفق در مذاکرات درازمدت ارزیابی می کنم، احتمال کمتر، اما قابل توجهی وجود دارد که ما به سطح تنش های پیش از المپیک و حتی احتمال بروز جنگ در شبه جزیره باز گردیم. جهان در مقایسه با 6 ماه پیش در لحظات بسیار خوبی به سر می برد. اما متاسفانه، اصول هنوز خطرناک هستند.
در عین حال آمریکا باید زمان کمتری صرف تمرکز بر روی کره شمالی کند و وقت بیشتری را صرف گوش دادن به طرفین در کره جنوبی داشته باشد. ما تمایل داریم که کیم را در یک بعد واحد ببینیم. اما آنها او را در سه بعد درک می کنند.
این تفکر گسترش یافته و فراگیر نیز باید به گسترش شمار کشورهای درگیر در مذاکرات ما با کیم گسترش یابد. علی رغم تمایل طبیعی برای دراختیار گرفتن تمام اعتبارات این اقدام دیپلماتیک، اگر ما بتوانیم این مشکل را حل کنیم، باید با چین هم آن را پای میز مذاکره در میان بگذاریم. برای دستیابی به این معامله، حداقل مذاکرات چهار جانبه (ایالات متحده، کره شمالی، کره جنوبی و چین) مورد نیاز است. و حتی آوردن ژاپن و روسیه پای میز، برای انجام مذاکرات شش جانبه ایده بدی نیست. این کار می تواند موجب جلوگیری از رویارویی آمریکا - کره شمالی شود.
به این ترتیب، در حالی که ترامپ یک دوره مهارت های مذاکره را پای میز می آورد، او نیاز به پشتیبان حرفه ای در این زمینه نیز دارد. خطر این مذاکره بسیار بالا است. دیپلمات های حرفه ای و تیم نظامی ما نیز باید به طور کامل درگیر شوند. انتخاب «هری هریس» فرمانده فرماندهی آمریکا در اقیانوس آرام به عنوان سفیر جدید ایالات متحده در کره جنوبی - به جای استرالیا، همانطور که قبلا قرار بود در برنامه باشد - یک انتخاب فوق العاده است. من او را به خوبی می شناسم و بر روی استعداد او شرط می بندم و قول می دهم که نیروی خوبی برای این کار باشد.
وقتی به منافع خودمان نگاه کنیم، باید تصمیم بگیریم که چه برنامه ای برای سلاح های کره شمالی باید در نظر بگیریم. با وجود سخنان بسیار خوشحال کننده از سوی پیونگ یانگ، بسیار بعید به نظر می رسد که کیم تمام سلاح های هسته ای خود را رها کند. در حالی که من اعتقاد دارم که باید یک زرادخانه محدود، در کنار یک رژیم بازرسی و کاهش موشک های بالستیک را برای آنها را بپذیریم، اگر ما این کار را انجام ندهیم باید برای ترک میز مذاکره آماده باشیم.
ما نمی توانیم با چند مورد دست دادن و گرفتن عکس یادگاری دوباره با هم دوست شویم. بعید نیست که کیم هم در چهارچوب اقدامات قبلی پدر و پدربزرگش عمل کند: غرب را از صلح هیجان زده کند، امتیازات را استخراج کند، و در نهایت یا از مذاکرات خارج شود یا پنهانی به ادامه برنامه موشکی و هسته ای بپردازد. اگر عاری سازی واقعی سلاح های هسته ای در شبه جزیره کره را بخواهیم، مذاکرات چند ساله و حتی طولانی تر - برای تایید و بازرسی ها - نیاز است که شاید 5 تا 10 سال طول بکشد.
در عین حال، ما باید برای دستیابی به بهترین ها امید داشته باشیم، اما برای بدترین شرایط برنامه ریزی کنیم. هدف ما حل این مسئله با قدرت نرم و دیپلماسی است، اما در صورت لزوم بهتر است آماده باشیم تا «امشب وارد جنگ شویم». اکنون زمان مناسبی برای توقف تمرینات نظامی کره جنوبی - آمریکا نیست. ما نیاز به همکاری نظامی نزدیک با دیگر متحدان اقیانوس آرام، از جمله ژاپن و استرالیا داریم. ناتو باید آرام، اما در عین حال آماده باشد.ما برنامه های نظامی دقیقی داریم که باید به آنها اعتبار و منابع اختصاص داده شود.
