ترامپ دچار آشفتگی شده و در عین حال با آتش بازی می کند و جهان را به جنگ جهانی کوچک می کشاند که چه بسا به جنگ جهانی بزرگ تبدیل می شود که هیچ کس به جز او آن را نمی خواهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،«عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: منطقه عربی با توجه به افزایش شدت تهدیدهای آمریکا برای انجام حملات نظامی انتقامجویانه علیه سوریه و علیه حامیان روس آن در فضای« جنگ داغ» به سر می برد. کار «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به جایی رسید که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه را شخصا مسئول حمله شیمیایی ادعایی در غوطه شرقی متهم کند.؛ امری که احتمال حمله آمریکا به پایگاه ها و نیروهای روسی در سوریه بیشتر می کند.
این پر واضح شده است که ترامپ به تجاوز اسرائیلی بامداد روز دوشنبه به پایگاه نظامی «تیفور» سوریه در نزدیکی شهر «حمص» که منجر به شهادت 14 افسر و سرباز سوری شد، بسنده نمی کند و تهدید کرد که درباره واکنش آمریکا طی 48 ساعت تصمیم می گیرد و چه بسا بر اساس اظهارات رسمی آمریکایی- فرانسوی به این حمله احتمالی فرانسه نیز ملحق شود.
هیچ کس نمی تواند گمانه زنی کند که تجاوز جدید آمریکا کجا خواهد بود لیکن می توان از طریق لحن تنش زای ترامپ این نتیجه را گرفت که حمله به یک پایگاه نظامی یا فرودگاه سوری پس از بمباران تیفور توسط اسرائیل محدود نمی شود و چه بسا تأسیسات نظامی مشترک سوریه و روسیه را در دمشق پایتخت شامل شود؛ امری که باعث می شود روسیه پاسخی قوی بدهد.
چیزی که باعث می شود این واکنش مشترک روسیه و سوریه را به هر گونه تجاوز آمریکایی و فرانسوی مشترک را محتمل بدانیم چند مساله است:
نخست: موفقیت پدافند هوایی سوریه در سرنگونی پنج موشک از هشت موشکی که چهار هواپیمای اسرائیلی به پایگاه نظامی التیفور شلیک کردند؛ این یعنی ارتش عربی سوریه به موشک های ضد هوایی منحصر به فرد و پیشرفته از همپیمان روس خود دست یافت.
دوم: تأکید ژنرال«یوری شیوتکین» معاون رئیس کمیته امور دفاعی در پارلمان روسیه مبنی بر اینکه این حق سوریه است که به پایگاه هایی که از آنها موشک های اسرائیلی برای ضربه زدن به فرودگاه نظامی تیفور شلیک شده و نیز به پایگاه های نظامی داخل اراضی سوریه، حمله کند. این اشاره واضحی به پایگاه های نظامی آمریکا در منطقه «التنف» در مرزهای سوریه با اردن و عراق و نیز در «عین العرب» ،«القامشلی» ،«الرقه» و «منبج» در شمال غرب و شمال شرق سوریه است.
سوم: شلیک موشک های اسرائیلی به فرودگاه تیفور توسط هواپیماهای «اف 15» ساخت آمریکا از حریم هوایی لبنان یعنی رهبران و فرماندهان نظامی اسرائیلی به خوبی از احتمال سرنگونی این هواپیماها در صورت ورودشان به حریم هوایی سوریه با خبرند و این یعنی احتمال دارد ارتش سوریه موشک های«اس300» یا«اس400» روسیه در اختیار دارد و برای استفاده از آنها برای سرنگونی هر گونه هواپیمای نظامی اسرائیلی که حریم هوایی سوریه را نقض کند، چراغ سبز دریافت کرده است.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا به دلیل شکست طرح اش در سوریه و در منطقه خارومیانه به طور کلی و پیروزی دشمن روسی اش، احساس اهانت و تحقیر می کند و می خواهد این اهانت را با حمله نظامی که باور دارد می تواند هیبت را به نیروهایش و همپیمانانش بازگرداند، پاسخ دهد زیرا وی طی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری وعده داد که آمریکا را کشوری قوی و بزرگ کند لیکن هر گونه اقدام متهورانه توسط وی به ویژه اگر منجر به کشته شدن نیروهای روسی شود باعث شعله ور شدن آتش رویارویی باز و بی نهایت با مسکو می شود.
زمانی که ترامپ مسئولیت حمله شیمیایی به غوطه شرقی را به گردن شخص پوتین می اندازد و تهدید می کند که بهای سنگینی می پردازد این یعنی «اعلام جنگ»؛جنگی که طرف مقابل در آن کت بسته باقی نمی ماند یا ما بر اساس شناخت مان از غرور رئیس جمهور روسیه و اصرارش بر حفظ هیبت و جایگاه کشور و توانش در اتخاذ تصمیم های سخت، باور داریم.
ترامپ دچار آشفتگی شده و در عین حال با آتش بازی می کند و جهان را به جنگ جهانی کوچک می کشاند که چه بسا به جنگ جهانی بزرگ تبدیل می شود که هیچ کس به جز او آن را نمی خواهد.
بعید نمی دانیم که رئیس جمهور آمریکا می خواست که تجاوز اسرائیلی به سوریه که از قبل از آن مطلع شد و در برنامه ریزی برای آن شرکت کرد، طعمه ای برای شکار واکنش روسیه و سوریه باشد که بهانه و توجیهی برای دخالت نظامی آمریکا به بهانه حمایت از همپیمان اسرائیلی شود لیکن حالت خویشتنداری در رویارویی با این تجاوز طرحش را نقش بر آب کرد و سرخوردگی اش باعث شد لحن تهدید آمیزش را شدت بخشد.
ما در 48 ساعت بسیار سخت به سر می بریم و همه نوع احتمالی ممکن است رخ دهد و همه مطمئن هستیم که آمریکا و همپیمانانش به ویژه اسرائیل که تجاوز به سوریه را آغاز کرد نیز بهای سنگینی خواهند پرداخت.
فضا، فضای جنگ است..لیکن جنگ یک طرفه نخواهد بود و شگفتی ها و غافلگیری های زیاد و زودهنگام را بعید نمی دانیم.
