پومپئو نسخه تندروتری از ترامپ رئیس جمهورش است و به دیپلماسی مورد حمایت موشک های کروز باور دارد و توافقنامه هسته ای با ایران را بدترین توافقنامه می داند که باید لغو شود و با ترامپ در دشمنی با اسلام و مسلمانان همسویی دارد و افکار افراطی اش را از حزب راستگرای تندروی«چای» الهام گرفته است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی درباره تحولات جدید آمریکا و برکناری وزیر خارجه این کشور توسط ترامپ نوشت: تصمیم غیرناگهانی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا درباره برکناری«رکس تیلرسون» وزیر خارجه اش چه بسا« جایزه بزرگی» است که به شاهزاده«محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان که قرار است یک هفته بعد با وی در کاخ سفید دیدار کند، تقدیم می کند دلیل آن نیز این است که رکس تیلرسون با کشور قطر روابط استراتژیک دارد و با لغو توافقنامه هسته ای با ایران مخالف است و بر ادامه ماندن ترکیه رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به عنوان همپیمان مورد اعتماد واشنگتن اصرار دارد.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا در کنفرانسی مطبوعاتی که این تصمیم اش را اعلام کرد اذعان کرد که وی با وزیر خارجه برکنار شده اش درباره پرونده هسته ای ایران اختلاف دارد و با «مایک پومپئو»وزیر خارجه جدیدش در اوج تفاهم قرار دارد و در بیشتر مسائل اگر نگوییم در همه آنها با یکدیگر توافق دارند و ذهنیت آنها نزدیک است.
پومپئو نسخه تندروتری از ترامپ رئیس جمهورش است و به دیپلماسی مورد حمایت موشک های کروز باور دارد و توافقنامه هسته ای با ایران را بدترین توافقنامه می داند که باید لغو شود و با ترامپ در دشمنی با اسلام و مسلمانان همسویی دارد و افکار افراطی اش را از حزب راستگرای تندروی«چای» الهام گرفته است.
تیلرسون از نظر بسیاری از اروپایی ها آخرین دولتمرد عاقل در دولت ترامپ رئیس جمهور آمریکاست زیرا به شدت نسبت به خروج از توافقنامه هسته ای با ایران و پیامدهای خطرناک این اقدام هشدار داد و به موضع گیری های اروپایی ها نزدیک بود. مهم تر از آن این است که وی راه حل سیاسی از طریق گفت و گو با کره شمالی را برای حل بحران کره ترجیح می دهد.وی همچنین به دلیل فرایند« به حاشیه راندنش» در مساله«قرارداد قرن» که به شکل انحصاری در احتکار «جارد کوشنر»داماد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بود، ناراضی و ناراحت بود.
اما چرا برکناری اش در این زمان«هدیه» به شاهزاده محمد بن سلمان است؟ در وهله نخست به دلیل روابط عمیق تیلرسون با دولت قطر و ایستادن وی در مقابل هر گونه گزینه نظامی در بحران خلیج فارس و تبرئه قطر از اتهام تروریسم است زمانی که با این کشور معاهده مبارزه با ترویسم و خشکاندن منابع مالی آن را امضا کرد.وی به شکل علنی ائتلاف چهارگانه تحریم کننده قطر را متهم به ادامه بحران و شکست میانجی گری اش به دلیل اصرار بر موضع گیری ها و شروط شان کرد؛ میانجی گری ای که به دستور ترامپ آن را انجام داد.
چهار کشور تحریم کننده قطر(عربستان، امارات،بحرین و مصر) تیلرسون را متهم به جانبداری از ائتلاف سه گانه قطر،ترکیه و ایران می کنند و نیز وی را به در پیش گرفتن لحن آشتی جویانه در قبال ترکیه و به طور مشخص رجب طیب اردوغان و مخالفت با هر گونه رویارویی نظامی با ایران متهم می کنند و برخی از این اتهام ها تا حدود زیادی درست است.
خروج ترامپ از توافقنامه هسته ای با ایران زمانی که بازنگری آینده در چند ماه دیکر فرا برسد تقریبا قطعی است؛امری که احتمال های جنگ را در منطقه خاورمیانه بیشتر می کند و تهیه کنندگان گزارش سالیانه کنفرانس امنیتی مونیخ که دو هفته پیش برگزار شد، بیراهه نمی رفتند زمانی که هشدار دادند جهان در لبه پرتگاه قرار داد و ترامپ و سیاست هایش را مسئول بزرگ در این زمینه دانستند.
همین دیروز خبرگزاری ایتارتاس روسیه به نقل از ژنرال«والری گراسیموف» رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح روسیه نقل کرد که وی هشدار داد گروه های تندرو در غوطه شرقی برای استفاده از سلاح شیمیایی خود را آماده می کنند که همین را رهبران آمریکا به عنوان بهانه ای برای حملات موشکی گسترده به اهدافی در سوریه که چه بسا خود دمشق یکی از آنها باشد، استفاده می کنند.وی تأکید کرد که روسیه دست بسته باقی نمی ماند و در صورتی که جان نظامیانش یا منافعش به خطر بیفتد به این حمله آمریکا پاسخ می دهد.
ترامپ در کنارش وزیر خارجه ای را می بیند که به دیپلماسی جنگ باور دارد؛وزیری که مهارت بی سابقه ای در توطئه در اتاق های سیاه دارد و این مهارت را از طریق کارش به عنوان رئیس سازمان اطلاعات آمریکا«سیا» به دست آورد. وی یکی از بازهای تندرو درباره ایران و کره شمالی به شمار می رود به همین دلیل مریدان زیادی در عربستان،امارات،بحرین و مصر پیدا می کند و بعید نیست که رهبری شاخه درخواست کننده انتقال پایگاه هوایی «العدید»آمریکا از قطر به یکی از این کشورها و به طور مشخص امارات و عربستان را به عهده بگیرد؛اقدامی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا آن را تأیید می کند.
دست های مان را روی قلب های مان می گذاریم به دلیل نگرانی از حماقت های این مرد کاخ سفید نشین و سیاست های متهورانه اش لیکن دیگر چیزی برای ما باقی نمانده است تا از دست بدهیم آن هم در سایه ویرانی و تخریب هایی که عنوان اصلی بیشتر کشورهای منطقه است.