آیا رویارویی نظامی روسیه و آمریکا در سوریه نزدیک شده است؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،  عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: پس از تماس تلفنی«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا با «امانوئل ماکرون» همتای فرانسوی اش و «آنگلا مرکل » صدر اعظم آلمان در دو شب پیش ، دولت آمریکا تبلیغات و حملات شدید اللحن خود را همراه با تهدیدهای صریح به «محاکمه» نظام سوریه به عنوان واکنش به حمله ارتش سوریه و هواپیماهایش با پوشش هوایی و سیاسی روسیه در الغوطه شرقی تشدید کرد.

سخن گفتن از احتمال روزافزون حملات آمریکایی به اهداف نظامی در سوریه به مانند حمله موشکی به پایگاه هوایی «الشعیرات» در جنوب «حمص» با موشک های «کروز» در آوریل گذشته به شیوه هایی سریع در راهروهای کاخ سفید و نهادهای اروپایی شروع شده است و شاید درخواست آمریکا از شورای امنیت برای ایجاد کمیته بین المللی تحقیقات برای مشخص کردن مسئولان حمله با سلاح شیمیایی در الغوطه(گاز کلر) مقدمه ای یا بهانه ای برای توجیه این حملات است.

شاهزاده«زید بن رعد الحسین» کمیسر سازمان ملل در حقوق بشر پا را در چارچوب بستر سازی برای این حملات موشکی یا هوایی احتمالی فراتر گذاشت. وی حملات هوایی به الغوطه شرقی را این گونه توصیف کرد که به «جرایم جنگی» ارتقا پیدا می کند و باید در دادگاه بین المللی جنایات جنگی بررسی شود و تأکید کرد که مقدمات برای تهیه پرونده نام کسانی که این جنایت های جنگی را مرتکب شدند، آغاز شد.

تهدیدهای آمریکایی فقط متوجه «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه نیست بلکه متوجه «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه است و یک روز پس از اعلام پوتین مبنی بر تملک  سلاح های پیشرفته که نمی توان با آنها مقابله کرد از جمله موشک های بالستیک قاره پیما که می توان آنها را به کلاهک های هسته ای مجهز کرد و نیز پهپادهایی که زیر آب فعالیت می کنند و رهگیری آنها دشوار است، صورت می گیرد.

بی تردید اوضاع انسانی در الغوطه شرقی دردناک است و تعداد کشته شده ها در این منطقه به بیش از 670 نفر رسیده است اما ناظران از آمریکا و اروپا به شدت انتقاد می کنند که قربانیان گلوله باران مناطق دمشق پایتخت سوریه توسط گروه های مسلح که بیش از 20 کشته  در پی داشت و دو برابر این تعداد نیز زخمی شدند و نیز کشته شدن غیرنظامیان در جنگ دیگر یعنی جنگ در منطقه «عفرین» در شمال غرب سوریه را نادیده می گیرند.

پر واضح است که طرح روسیه برای اعلام «آتش بس» پنج ساعته در روز و گشودن «کریدر» یا گذرگاه امن برای خروج غیرنظامیان از الغوطه پاسخ مدنظر را دریافت نکرد و روس ها و دولت سوریه دلیل این را جلوگیری از خروج غیرنظامیان توسط افراد مسلح و استفاده از آنها به عنوان سپر انسانی می دانند.

ما بر این باور نیستیم که دولت ترامپ منتظر تشکیل کمیته حقیقت یاب بین المللی در اتهام استفاده دولت سوریه از سلاح های شیمیایی می ماند زیرا تحقیقات در این زمینه نیاز به زمانی طولانی دارد و این دولت یعنی دولت ترامپ همیشه عجله دارد و دقیقا مانند کاری که پس از وارد آوردن اتهامات مشابه در «خان شیخون» در ماه آوریل گذشته کرد زمانی که فرودگاه نظامی الشعیرات را با موشک مورد حمله قرار داد ممکن است بکند.برای ما غیرمنتظره نیست که صبح روز بعد با صدای حملات مشابهی از خواب بیدار شویم.

آقای «بشار الجعفری» نماینده دائمی سوریه در سازمان ملل چند روز پیش هشدار داد که به احتمال زیاد گروه های مسلح از اسلحه شیمیایی استفاده کنند تا دولت سوریه را متهم به دست داشتن در این حمله کنند و رسانه های رسمی سوریه نیز در گزارش های خبری در هفته گذشته همین را گفتند و این تأکیدی واضح بر این است که اتهام برای توجیه هر گونه تجاوز جدید آمریکا آماده است و روزنامه های غربی پر از گزارش های آمریکایی است با این ادعا که کره شمالی مقادیر زیادی سلاح شیمایی برای دولت سوریه فرستاده است؛ چیز ی که دو طرف آن را رد کرده اند.

«جیم ماتیس» وزیر دفاع آمریکا دو هفته پیش از استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی در الغوطه سخن گفت و تأکید کرد که دولتش هیچ مدرکی برای انجام اقدام انتقامجویانه ندارد و همین را ماکرون رئیس جمهور فرانسه تکرار کرد و دلیل عدم پاسخ را نبود مدارک اعلام کرد. بعید نیست که این مدارک که از مدت ها پیش آماده شده اند و منتظر پوشش بین المللی برای علنی شدن هستند، اگر چه حملات هوایی یا موشکی مقدم بر مدارکی است که چه بسا بعدا رو شوند.

جبهه سوریه آماده می شود تا میدان رویارویی نظامی آمریکا و روسیه شود و بعید نیست که اسرائیل طرف مستقیم در آن باشد آن هم پس از آن نتانیاهو چند بار تهدید کرد که پایگاه های نظامی ایران در سوریه را مورد حمله قرار می دهد. هواپیماهای سوریه در کنار هواپیماهای روسیه الغوطه را بمباران می کنند و تصمیم به اخراج «تروریست ها» از الغوطه که پایتخت، امنیت و ثبات آن را با تحریک آمریکا و همپیمانانش با شلیک خمپاره تهدید می کنند، اتخاذ شده است و این تصمیم یک تصمیم روسی، سوری و ایرانی مشترک است و هیچ بازگشتی از آن وجود ندارد.

نمی دانیم که طبیعت و حجم این رویارویی چگونه خواهد بود و زمان آن را نیز نمی دانیم چگونه باید بدانیم در حالی که چنین مسائلی جزو اسرار فوق سری نظامی است لیکن آن چه می توانیم از میان سطرهای تهدیدهای آمریکایی و بسیج فرانسه و آلمان پشت این حمله احتمالی(انگلیس که حمایتش تضمین شده است و نیازی به تماس تلفنی ندارد) بفهمیم این است که تصمیم برای حمله نظامی از مدت ها پیش اتخاذ شد و جنگ در غوطه شرقی و استفاده از سلاح شیمیایی یا استفاده نکردن از آن جرقه این انفجار است.

این مطلب را با این پرسش به پایان می رسانیم: آیا روسیه این بار به هر گونه تجاوز آمریکایی پاسخ می دهد؟ و آیا موشک های «اس 400» را برای انهدام موشک های کروز یا هواپیماهای شرکت کننده در تجاوز به سوریه شلیک می کند؟

پاسخ را به هفته ها و چه بسا روزهای آینده واگذار می کنیم که پر از غافلگیری هاست، زیرا میزان تنش در حال نزدیک شدن به اوج خود است...و ترامپ بهتر می داند!