صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در گزارشی بر لزوم تلاش‌های فوری برای کمک به ۷۲۰ هزار کودک روهینگیا با نزدیک شدن فصل توفان های گرمسیری تاکید کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، صندوق کودکان سازمان ملل متحد در آخرین گزارش خود درباره وضعیت کودکان روهینگیا هشدار داد که به رغم تلاش های سازمان‌های مختلف حقوق بشری برای فراهم کردن امکانات بهداشتی و انجام واکسیناسیون در اردوگاه‌های پناهجویان، در صورت ادامه شرایط موجود در فصل توفان‌های گرمسیری، فاجعه‌ای انسانی رخ خواهد داد.
به گزارش یورونیوز،صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در گزارشی بر لزوم تلاش‌های فوری برای کمک به ۷۲۰ هزار کودک روهینگیا با نزدیک شدن فصل توفان های گرمسیری تاکید کرد.
شش ماه پس از موج خروج دسته‌جمعی مسلمانان روهینگیا از میانمار به بنگلادش، یونیسف در آخرین گزارش خود به وضعیت اردوگاه های جنوب بنگلادش از لحاظ سلامت و بهداشت، آموزش و دیگر امکانات لازم برای کودکان پرداخته و می‌گوید که با نزدیک شدن فصل توفان‌های گرمسیری در بنگلادش خطر شیوع بیماری‌ها به دلیل مصرف آب آلوده افزایش خواهد یافت و در چنین وضعیتی کودکان بیش از هر زمانی در معرض بیماری‌های واگیردار هستند.
یونیسف پیش از این اعلام کرده بود که بیش از ۴ هزار مورد مشکوک به ابتلا به بیماری دیفتیری در اردوگاه‌های پناهجویان روهینگیا گزارش شده است.
توفان‌های گرمسیری معمولا در بنگلادش در دو دورۀ مارس تا ژوئیه و همچنین سپتامبر تا دسامبر روی می‌دهد و سال گذشته عبور این توفان‌ها از این منطقه، تقریبا یک چهارم سرپناه‌های موقت پناهجویان را نابود کرد.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد هشدار می‌دهد که به رغم تلاش های سازمان‌های مختلف حقوق بشر برای فراهم کردن امکانات بهداشتی و انجام واکسیناسیون در این اردوگاه‌ها در صورت ادامه شرایط موجود، فاجعه‌ای انسانی رخ خواهد داد.
بر اساس گزارش صندوق کودکان ملل متحد، با وجود خشونت‌های نزدیک به ۱۸۵ هزار کودک روهینگیا با وجود خشونت‌های صورت گرفته علیه این اقلیت مسلمان، در ایالت راخین میانمار باقی مانده اند و نزدیک به ۵۳۴ هزار کودک در اردوگاه‌هاه پناهجویان «لیمبو» در بنگلادش ساکن هستند.
«مانوئل فونتن» مدیر یونیسف در برنامه‌های کمک‌های اضطراری می‌گوید که ریشه کردن بحران پناهجویان روهینگیا مستلزم تلاشی هماهنگ است. وی می‌افزاید: «این بحران بدون اقدام فوری می‌تواند سال ها ادامه یابد مگر آنکه تلاش و عزمی همگانی و هماهنگ برای حل ریشه‌ای آن صورت بگیرد.»
گزارش یونیسف می‌افزاید که آوارگان روهینگیا از شهر و خانه خود رانده شده‌اند از حقوق اولیه و اساسی خود محرومند و در معرض تهدید جانی مداوم و به خطر افتادن سلامتی هستند.
یونیسف از دولت میانمار خواسته است که خشونت علیه اقلیت مسلمان روهینگیا را متوقف و به محدودیت‌ها و کمبود‌های شهروندان ایالت راخین در مورد امنیت، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و آزادی در جابجایی رسیدگی کند.
این گزارش همچنین شرط لازم برای بازگشت پناهجویان روهینگیا به میانمار را به رسمیت شناخته شدن حقوق اساسی آنها می‌داند.
مانوئل فونتن، مدیر یونیسف در برنامه‌های کمک‌های اضطراری می‌گوید: «مردم نمی‌توانند بدون تضمین امنیت به خانه‌های خود بازگردند و تنها در این صورت است که می‌توانند حق شهروندی خود را باز یابند، کودکانشان را به مدرسه بفرستند و شانسی برای آینده داشته باشند.»
در روزهای آغازین سال ۲۰۱۸ میلادی مقامات دو کشور میانمار و بنگلادش پس از اولین دیدار خود با هدف عملی کردن توافقنامه‌ای که در نوامبر سال ۲۰۱۷ به امضا رسید، با اجرای روند دو ساله برای بازگشت مسلمانان روهینگیا به کشور میانمار موافقت و توافق کردند که هر هفته ۱۵۰۰ آواره روهینگیا به میانمار بازگردند.
یونیسف همچنین از دولت میانمار درخواست کرده است تا به کارکنان سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری اجازه دسترسی به تمام بخش‌های ایالت راخین را برای رساندن کمک‌های بشردوستانه ارائه دهد.
دولت میانمار از ماه اوت سال ۲۰۱۷ اجازه دسترسی سازمان‌های بین‌المللی را به بسیاری از مناطق این ایالت محدود کرده است. صندوق کودکان ملل متحد می‌گوید که دسترسی فوری و بدون محدودیت به تمام کودکان ایالت راخین بسیار ضروری است.
بحران روهینگیا پس از حملۀ شورشیان به چند ایستگاه پلیس در ایالت راخین در اعتراض به تبعیض‌های گسترده قومی و در پی آن سرکوب شدید توسط ارتش این کشور از اوت سال ۲۰۱۷ میلادی به اوج خود رسید.
