ایران و همپیمانانش می توانند اسرائیل را نابود کنند آن هم فقط با سلاح های کلاسیک زیرا زمان برتری هوایی اسرائیلی ها که سرنوشت جنگ ها علیه عرب ها را تعیین می کرد گذشت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، عبدالباری عطوان تحلیلگر و نویسنده معروف عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: عناوین بارز بیشتر روزنامه ها و بخش های خبری در شبکه های تلویزیونی اسرائیلی در دو روز گذشته بر این مساله تأکید دارد که رویارویی بزرگ با ایران مساله زمان است زیرا اسرائیل وجود پایگاه های ایرانی در مرزهای فلسطین اشغالی را قبول نمی کند و «یؤاف گالانت» وزیر ساخت و اسکان رژیم اسرائیل پا را فراتر گذاشت تا حدی که خواستار « تفکیک مثلث ایران،سوریه و حزب الله» شد.
این عناوین به همان اندازه که بازتاب دهنده حال نگرانی و وحشت است که وارد مرحله هیستریک شد،بازتاب دهنده احساس قدرت نیست و همه اینها به دلیل نفوذ پهپاد «درونز» به حریم هوایی«الجلیل» اشغالی و سرنگونی یک هواپیمای اسرائیلی که است پیشرفته ترین هواپیما در زرادخانه اسرائیل به شمار می رود؛ هواپیمایی که با یک موشک قدیمی سوری که عمر فرضی آن به پایان رسیده و از دهه هفتاد عملا خارج از خدمت شده است، سرنگون شد.
سرنگونی هواپیمای«اف 16» اسرائیلی که نسخه تغییر یافته و پیشرفته تری به لحاظ تکنولوژیک و عملیاتی است نقطه تحول نظامی اصلی است که ما را به یاد سرنگونی یک هواپیمای جاسوسی آمریکایی از نوع«یو2» در حریم هوایی اتحاد جماهیر شوروی در ماه می سال 1960 توسط یک موشک زمین به هوای شوروی از نوع« اس75» در اوج جنگ سرد میان دو قدرت بزرگ و در زمان قوی ترین رهبران این دو قدرت یعنی «دوایت آیزنهاور»(آمریکا) و «نیکیتا خروشچوف»(اتحاد جماهیر شوروی)می اندازد .سرنگونی هواپیمای جاسوسی پیشرفته آمریکا و دستیابی به سیستم آن ضربه قوی به آمریکا بود که ده ها میلیارد دلار در آن زمان برایش هزینه داشت زیرا مجبور شد که هواپیماهای جاسوسی جدیدی با سیستم های جدیدی بسازد که شوروی به اسرار آنها دست پیدا نکند.
این سومین هواپیما از نوع اف 16 است که در آسمان کشورهای عربی سرنگون می شود اولی هواپیمای مراکشی بود که در حریم هوایی یمن توسط حوثی ها سرنگون شد، دومی اردنی بود که «معاذ الکساسبه»هدایتش می کرد و عناصر داعش آن را در حریم هوایی سوریه سرنگون کردند اما سومی که مهمتر از همه است اسرائیلی بود که با موشک سوری سرنگون شد.
هواپیماهای مراکشی و اردنی از نوع قدیمی بودند که از خدمت خارج شده بودند، اما هواپیمای اسرائیلی مدرن و پیشرفته بود به همین دلیل قیمت این هواپیما و جایگاه آن در بازارهای نظامی جهانی به طور کامل از هم می پاشد، دقیقا همانطور که موشک های «حزب الله» جایگاه و شهرت تانک های«میرکاوا» که با همتاهای آلمانی خود(لئوپارد) و آمریکایی(آبرامز) رقابت می کرد را از هم پاشید.
ایران از سوریه بیرون نمی رود زیرا به عنوان کشوری اشغالگر به این کشور نرفته است بلکه با دعوت دولت سوریه رفته است و در خاک سوریه نزدیک به شش سال جنگید و طی آن قربانی های انسانی و مادی بزرگی تقدیم کرد و نقش بزرگی در ابقای دولت و رئیس جمهور سوریه در برابر توطئه آمریکایی و منطقه ای بی سابقه ایفا کرد و همین کار را نیز «حزب الله» لبنان شاخه نظامی کوبنده مقاومت در لبنان و منطقه کرد و درخواست وزیر اسرائیلی برای تفکیک این «مثلث» و بازگرداندن ایران و نیروهایش به داخل مرزهایش بازتاب دهنده ساده لوحی سیاسی و در عین حال وقاحت آشکار است.
حتی اگر به لحاظ نظری فرض کنیم که تهدیدهای ژنرال ها و سیاستمداران اسرائیلی عملی شود و به این مساله تن دهیم که احتمال جنگ میان ایران و اسرائیل مساله وقت است، حالا میدان آن کجا خواهد بود؟
دو احتمال وجود دارد که باید آنها را مد نظر قرار دهیم:
اول: اینکه اسرائیل هواپیماهایش را برای بمباران ایران و منافع حیانی اش ، نیروگاه های هسته ای و زیرساخت های اقتصادی و نظامی اش در تجاوزی مستقیم بفرستد.
دوم: اینکه جنگ نیابتی در اراضی سوریه و لبنان باشد.
احتمال اول ضعیف است زیرا ایران از فلسطین اشغالی تقریبا دو هزار مایل فاصله دارد و اگر رهبران اسرائیلی یک ذره امید به موفقیت چنین حمله ای داشتند، تهدیدهای بمباران ایران و نابودی تأسیسات هسته ای اش طی هشت سال گذشته را بی تردید عملی می کردند بنابر این می ماند احتمال دوم که ارجحیت بیشتر دارد لیکن خطرات زیادی دارد.
اولین خطر، وجود سیاسی و نظامی قوی روسیه است و ما بر این باور نیستیم که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه به اسرائیل اجازه دهد بارزترین دستاوردهای استراتژیکش در سوریه را از بین ببرد، دوم اینکه صدها هزار موشک عمق سرزمین های اشغالی را هدف قرار می دهند و شهرهای اصلی را نابود می کنند. اگر یک پهپادی که احتمالا ایرانی است (از نوع درونز) به ارزش 350 دلار از مرزها عبور کرده و منجر به بسته شدن فرودگاه «بن گوریون» برای چند ساعت شد و پناهگاه ها در «حیفا» و تل آویو باز شد و یک جنگنده اسرائیلی در دامی محکم سرنگون شد؛ حالا اوضاع زمانی که این موشک های اسلامی و عربی مانند باران از لبنان و سوریه و ایران و نوار غزه فرو ببارد، چگونه خواهد بود؟ سوم بازگشت ارتش عربی سوریه است که مهارت جنگی بالایی را به دست آورد و توان نظامی و تکنولوژیک آن بهبود پیدا کرده و قوی تر از گذشته آماده جنگ است.
ایران نیازی به ساختن پایگاه های دریایی یا هوایی در سوریه ندارد، همه اراضی سوریه به رویش باز است همانطور که به روی همه مبارزانش و گروه هایش باز است که از پاکستان و افغانستان آمده اند و آماده نبرد تا پای شهادت در هر جنگی که ایران وارد آن شود، هستند به ویژه اگر این جنگ علیه اسرائیل باشد که قدس و مسجد الاقصی را اشغال کرده است.
غافلگیری سرنگونی هواپیمای اسرائیلی با موشکی قدیمی اوج کوه یخی است که غافلگیری های بسیار خطرناک تر و تأثیرگذارتر به لحاظ نظامی را پنهان کرده است و بعید نمی دانیم که این موشک(اس200) توسط کارشناسان سوری و ایرانی و لبنانی بهبود و نوسازی شده است برای رساندن پیام به اسرائیل مورد استفاده قرار گرفت که می گوید آن چه پنهان است بزرگتر است و وای بر شما اگر ما را بیازمایید آن وقت شما را به عصر حجر باز می گردانیم.
اسرائیل چه بسا زرادخانه نظامی قوی در اختیار دارد لیکن نمی تواند ایران را نابود کند که حجمش از اسرائیل بیش از پنجاه بار بزرگتر است و لیکن ایران و همپیمانانش می توانند اسرائیل را نابود کنند آن هم فقط با سلاح های کلاسیک زیرا زمان برتری هوایی اسرائیلی ها که سرنوشت جنگ ها علیه عرب ها را تعیین می کرد گذشت و عنوان بارز برای پیروزی در جنگ ها یا اجتناب از شکست، ایستادگی و طولانی کردن مدت جنگ است. ائتلاف سوریه،ایران و لبنان-فلسطین(مقاوم) هرگز در همه جنگ های قبلی پا پس نکشید و در جنگ های آینده نیز که به لحاظ روحی و نظامی برای آن آماده است هرگز پا پس نمی کشد.
کریم پورزبید
