کاهش بزرگ ارزش سهام، به ویژه زمانی که پس از چند سال رونق اتفاق می افتد، ذهن ها را بسیار درگیر خود می کند. اما بحران واقعی در واشنگتن است، نه در وال استریت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله امروز خود نوشت: بازارهای مالی جهانی در بحران نیستند. اگر چه تا قبل از سه شنبه بی ثباتی در بازار برخی را نگران کرده بود، قیمت سهام هنوز هم نزدیک به رکورد بالای خود است، اقتصاد به ایجاد شغل می پردازد و بسیاری از کارگران در نهایت پس از سال ها رکود، با افزایش دستمزدها مواجه هستند.
این بدان معنی نیست که هیچ نگرانی وجود ندارد. در ماه های اخیر، هم دولت فعلی و هم متحدان آن در کنگره، اعتبار و شایستگی خود را برای مدیریت اقتصاد و یا رسیدگی به بحران مالی در صورت وقوع، زیر سوال برده اند. رئیس جمهور ترامپ بارها و بارها خود را حامی یک بازار سهام پربار جا زده است، و ظاهرا از این امر ناآگاه است که سهام همیشه در حال رشد نخواهد بود و می تواند با ضرر مواجه شود. وزارت خزانه داری او در ماه دسامبر یک تحلیل یک صفحه ای انجام و ارائه داد که در آن، برای توجیه کاهش شدید مالیات برای شرکت ها و خانواده های ثروتمند، به فرضیه های اقتصادی عجیب متوسل شده بود. قانونگذاران جمهوری خواه در کنگره حتی جلوتر رفتند و به اداره بودجه کنگره و کمیته مشترک مالیات، که هر دو غیر حزبی بودند، حمله کردند، زیرا این تحلیلگران به شدت هشدار داده بودند که این قانون مالیاتی به کسری بودجه خواهد افزود.
ترامپ می خواهد این گونه به همه القا کند که انتخاب او به عنوان رئیس جمهور به بهبود اقتصاد و سهام منتهی شده است. وی در ماه نوامبر به خبرنگاران گفت: «دلیل اینکه بازار سهام ما بسیار موفق است به خاطر حضور من است.» حقیقت این است که رئیس جمهور به اندازه کافی خوش شانس بود که اقتصاد رو به رشد و بازار سهام رو به رشد را به ارث برده بود. اگرچه کاهش مالیات ها از سوی او یک هدیه گرانقیمت برای سرمایه گذاران بود، او به اندازه ای در دفتر ریاست جمهوری نبوده است که بتواند اساسا این مسیر را تغییر بدهد. اما رفتار نادرست او و انتخاب سیاست های ضعیف، اکثر آمریکایی هایی را که از رئیس جمهور حمایت نمی کنند، به شدت نگران کرده است.
یکی از دلایلی که بعضی از سرمایه گذاران اخیرا نگران شده اند آن است که از کاهش مالیاتی که ترامپ و قانون گذاران جمهوری خواه به عنوان وسیله ای برای تحریک اقتصاد به آن متوسل شده اند، می ترسند و معتقدند این اقدام می توانند در آینده ای نه چندان دور به اقتصاد این کشور آسیب زدند. قانون مالیات و فشار دولت ترامپ برای افزایش هزینه های نظامی، درآمد فدرال را کاهش می دهد و خزانه داری را مجبور به قرض دادن پول بیشتر آن هم در زمانی می کند که اقتصاد نزدیک به اشتغال کامل است. این امر می تواند تورم را تحریک کند و خزانه داری را به سمت تشدید سیاست های پولی سوق دهد. این کار به نوبه خود، اقتصاد را هم کُند می کند.
چشم انداز رکود اقتصادی و یا بحران مالی از دید ترامپ ناخوشایند است، زیرا او به توانایی های خود اعتماد به نفس بالایی دارد، زیرا او فاقد دانش و قضاوت صحیح است. او هنگامی که با انتقاد مواجه می شود، مانند یک کودک لجباز عمل می کند. او در روز دوشنبه گفت که دموکرات هایی که در خلال سخنرانی اش در مجلس او را تشویق نکرده بودند، «آمریکایی های خیانتکار» بودند. اگر بازار سهام همچنان سقوط کند، رئیس جمهور سعی خواهد کرد به مردم اطمینان دهد و یا با ارسال توئیتی این سقوط را توطئه ای مدیریت شده توسط «چاک شومر» رهبر اقلیت سنا، و «تام استایر» میلیاردری که به دنبال استیضاح ترامپ است، بخواند.
ترامپ دولت خود را با افراد بی پروا، و ایدئولوگ های راست گرا پر کرده است. «استیون منوچین» وزیر خزانه داری و یکی از بانکداران سرمایه گذاری قدیمی را در نظر بگیرید که ماه گذشته با اعلام اینکه دولت تلاش کرده دلار را تضعیف کند، شوکی به بازار ارز وارد کرد. اما بیانیه او شکست خورد.
سپس آسیب ناشی از قانون مالیات وجود دارد. با افزایش قابل ملاحظه کسری بودجه، توانایی دولت فدرال برای تقویت اقتصاد در آینده در زمانی که به یک شوک اساسی نیاز است، محدود می شود. در بسیاری از موارد، قانون مالیات در حال حاضر دارای اثر ناسازگار است. برای مثال رایان با اشاره به کسری بودجه اعلام کرده که دیگر برنامه های دولتی مهم مانند بخش بهداشت و درمان باید محدود شود. دیگر اعضای حزب او با اشاره به کسری گفته اند که دولت از پس هزینه بازسازی و نوسازی زیربناهای این کشور بر نمی آید.
کاهش بزرگ ارزش سهام، به ویژه زمانی که پس از چند سال رونق اتفاق می افتد، ذهن ها را درگیر خود می کند. اما بحران واقعی در واشنگتن است، نه در وال استریت.
