همیشه پیش بینی در مورد آینده خاورمیانه کار خطرناک و دشواری است؛ به ویژه اینکه این منطقه اکنون با چالش های بسیاری مواجه است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، وب سایت استرالیایی «کانورسیشن» در گزارشی نوشت: همیشه پیش بینی در مورد آینده خاورمیانه کار خطرناکی است. کمتر کارشناسی سفر «انور سادات» رئیس جمهور سابق مصر را به بیت المقدس در سال 1977 و همچنین پیروزی انقلاب اسلامی ایران را در سال 79-1978یا قیام های عربی را در سال های 11-2010 پیش بینی کرده بود. با این حال می توان برای سل 2018 چنین پیش بینی هایی داشت:
1. اصلاحات ظاهری عربستان سعودی متزلزل خواهد شد.
عربستان سعودی همچنان به اصلاحات تحت رهبری شاهزاده «محمد بن سلمان» ولیعهد این کشور ادامه خواهد داد، اما این اصلاحات صرفا ظاهری خواهند بود.
اگرچه شاهزاده به عنوان یک اصلاح طلب تصویر شده است، اما این تنها ظاهر ماجراست.
این شاهزاده همچنان تلاش خواهد کرد تا قدرت را در خانواده اش تحکیم بخشد. تاکنون او دیگر شاهزادگان و نخبگان اقتصادی را به اتهام فساد زندانی کرده است، درحالی که خودش 300 میلیون دلار برای خرید یک خانه در فرانسه هزینه کرده است.
او همچنین تلاش می کند تا قدرت را دیگر محور حاکم بر عربستان - علمای وهابی - بگیرد. در حقیقت، رفع محدودیت های اخیر او - اجازه دادن به زنان برای رانندگی، باز کردن مراکز تفریحی، و ترویج اسلام اعتدال گرایانه - همگی در تلاش برای متمرکز کردن قدرت در دستان خانواده بن سلمان صورت می گیرد.
او تنها با آزادی زندانیان فعالان اصلاح طلب از زندان ها و پایان دادن به جنگ وحشیانه در یمن ممکن است یک اصلاح طلب واقعی باشد.
فشار شاهزاده سعودی برای آزادسازی اقتصاد عربستان سعودی نیز شکست خواهد خورد. دو سال پیش وی «چشم انداز 2030» خود را اعلام کرد. این فهرست شامل لیستی از توصیه های نئولیبرال است که تلاش دارد طی 14 سال عربستان سعودی را تبدیل به یک اقتصاد بازاری کند.
پیاده سازی چشم انداز 2030 می تواند به معنای پایان دادن به سنت دولتی «خرید وفاداری شهروندان از طریق یارانه و شغل» باشد. این کار به معنای تضمین جریان آزاد اطلاعات در کشوری است که در سال 2017، گزارشگران بدون مرز از نظر آزادی مطبوعات آن را در رتبه 168 در میان 180 کشور قرار دادند.
2. خلافت ادعایی داعش از بین خواهد رفت، اما نه خود داعش.
اگر 2014 سالی بود که در آن داعش غیرقابل توقف به نظر می رسید، سال 2015 خلافت ادعایی آن شروع به فراموشی شد.
در حقیقت داعش کنترل 40 درصد از عراق را در دست داشت. در آغاز سال 2017، این رقم به 10 درصد کاهش یافت، و داعش 70 درصد از قلمروی اشغالی خود را در سوریه از دست داد. این گروه همه شهرهایی را که به دست آورده بود از دست داد و خلافت ادعایی آن به پایان رسید.
اما خود گروه چه؟ برخی از عناصر این گروه دست از جنایات خود برداشته اند. آنها تلاش می کنند به خانه های خود بازگردند اما با مقاومت دولت های خارجی مواجه می شوند.
اکنون دو سناریوی احتمالی وجود دارد: اول، از آنجایی که شمار چشمگیری از عناصر داعش از عراق هستند، ممکن است به شورش علیه دولت این کشور ادامه دهند. این همان کاری است که طالبان سالهاست انجام می دهد.
دوم، ممکن است آنها بدون پشتیبانی سازمانی، حملات خود را جهانی کنند.
اما داعش فاقد پایگاهی برای سازماندهی تبلیغات پیچیده خود است.
3. قرارداد نهایی ترامپ؟
زمانی که آمریکا قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت، آخرین میخ را به تابوت توافقنامه های اسلو که شرایطی برای مذاکره میان فلسطین و اسرائیل در آن تعیین شده بود، زد.
با این کار او مسئله فلسطین به حاشیه کشیده شد و انگیزه دیگری برای کشاندن اسرائیل به سمت صلح شکست خورد.
4. یمن غرق خواهد شد.
در پایان، مهم ترین بحران کمتر گزارش شده در خاورمیانه، جنگ در یمن است، که عربستان سعودی با حمایت آمریکا به راه انداخته است. هیچ چشم اندازی برای پایان این جنگ دیده نمی شود.
سعودی ها ادعا می کنند که حوثی ها از سوی ایران حمایت می شوند. سعودی ها تلاش دارند مهره تحت حمایت خود را در یمن روی کار بیاورند.
سعودی ها مناطق غیرنظامی را آماج حملات خود قرار داده اند و بنادر این کشور را که 90 درصد از مایحتاج خود را از طریق واردات به دست می آورد، محاصره کرده اند. یمن فقیرترین کشور عربی است. در نتیجه حملات عربستان، نه تنها 12 هزار یمنی کشته شده اند، بلکه به جنگ داخلی منتهی شده که در پایان سال 2017، 50 هزار کودک گرسنه برجا گذاشت. بین آوریل و اوت 2017، 20 هزار یمنی به دلیل ابتلا به وبا جان خود را از دست دادند.
آمریکا از جنگ و جنایت های عربستان در یمن حمایت می کند. با این حال، مانند عربستان سعودی، (در ادعاهایی)ایران را به عنوان بزرگترین حامی تروریسم در منطقه معرفی می کند!
