سال 2017، سال اعتراضات خیابانی علیه ترامپ بود؛ این در حالی است که پیش بینی می شود سال 2018 و پس از برگزاری انتخابات میان دوره ای، اوضاع به سمت نوع دیگری از جنگ علیه او تغییر یابد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه لس آنجلس تایمز در گزارشی نوشت: انزجار از «دونالد ترامپ»، سال 2017 را به یک سال اعتراض تبدیل کرد. منتقدان او در مخالفت با مراسم تحلیفش؛ در حمایت از زنان؛ مخالفت با ممنوعیت مسافرت مسلمانان؛ تاکید بر اهمیت علم و دانش؛ ابراز حمایت از حقوق مهاجران غیر قانونی در کشور؛ و مخالفت با خروج آمریکا از موافقتنامه اقلیمی پاریس در خیابان ها راهپیمایی کردند.
بسیاری فکر می کردند که تجمع در خیابان ها بهترین راه برای بیان مخالفت های وطن پرستانه بود. و بروز آن، سازماندهی یک زیربنا برای «مقاومت های» بعدی را آسان تر می سازد.
این اعتراض های عمومی اپوزیسیون یک بیانیه مهم مدنی در سال 2017 بود. با این حال اولویت بندی اعتراضات خیابانی در سال 2018، خطایی جدی برای منتقدان ترامپ خواهد بود؛ زیرا برای تغییر مسیر کشور به اقدامات موثر و مستقیم نیاز است. به طور مثال، آنها می توانند برای تعیین نتیجه انتخابات میان دوره ای وارد عمل شوند.
سال نو مهمترین انتخابات های خارج از سال را در بسیاری از دوران زندگی ما به ارمغان می آورد. هر دو سال یکبار می توان برای کل مجلس دوباره نماینده انتخاب کرد. در مجلسی که جمهوری خواهان کمتری حضور دارند، توانایی ترامپ برای پیشبرد دستور کار داخلی اش محدود می شود و به دموکرات ها اجازه داده می شود تا به فساد او بپردازند. این که آیا جرائم زیاد او به استیضاحش منتهی شود یا خیر، به حفظ آرامش بستگی دارد.
اغلب من در مورد کنگره اظهارنظری دوگانه دارم. من مخالف و یا موافق روسای جمهور و قانونگذاران از هر دو حزبی بوده ام که تامین کننده منافع سیاست عمومی من نیستند. و در سیاست های دولتی، من همیشه بر اساس کاندیداهای فردی رای داده ام.
اما من در نیمه دوم سال 2018 هم در سنا و هم در کنگره به دموکرات ها رای خواهم داد. شکست قطعی حزب جمهوری خواه، فراتر از نظارت و پاسخگویی بیشتری که در دولت فراهم می کند، تنها ابزاری است که می توان با آن ترامپ را کنترل کرد؛ به ویژه با توجه به تمایل او برای سرکوب اقلیت ها به منظور کسب قدرت. برای نخبگان در یک جامعه چند ملیتی، هیچ دوره غیر مسئولانه ای وجود ندارد.
گرچه دموکرات ها زمان سختی را برای مجاب کردن رای دهندگان خواهند داشت. و تمام نارضایتی ها از ترامپ که در نظرسنجی ها واضح است، لزوما به آراء علیه او در صندوق های رای منتهی نخواهد شد.
تلاش برای تغییر از طریق انتخابات کار سخت و غیرقابل انکاری است. ثبت نام رای دهندگان، سازماندهی نظرسنجی های تلفنی و جمع آوری کمک های مالی کوچک الزاما به معنای پیروزی دموکرات ها نیست. بر خلاف پست های اخیر در رسانه های اجتماعی، بازخورد فوری نیست. برخی حتی آن را به عنوان موج بیداری برای اصرار بر این موضوع می بینند که نظام سیاسی موجود در آمریکا چنان فاسد است که رای گیری مهم نیست؛ و فقط یک انقلاب مسالمت آمیز نتیجه خواهد داد.
اما اگر شما بخواهید روح آمریکا را نجات دهید، آن گونه که نویسنده «مارک لیلا» در کتاب «لیبرال یکبار و آینده» توصیه می کند باید چپ ها و میانه روها را هم در این سیستم شرکت دهید. او نوشت: «کارگاه ها و سمینارهای دانشگاه این کار را انجام نخواهند داد. بسیج ها و فراخوان های آنلاین هم این کار را انجام نخواهد داد. اعتراضات هم موثر واقع نخواهد شد. دوره جنبش های سیاسی، حداقل تا کنون، پایان یافته است. ما نیازی به اعتراضات بیشتر نداریم. ما به شهرداران بیشتر نیاز داریم و فرمانداران و قانونگذاران دولت و اعضای کنگره.»
پس گرفتن کشور از ترامپ به همان اندازه ساده است که مخالفان ریاست جمهوری او در رقم قابل توجهی در نوامبر پای صندوق ها بیایند.
انجام این کار به طور موثر مهم تر از هر اعتراض، تجمع، راهپیمایی و یا هشتگی است.
