همپیمانان پوتین همان کسانی هستند که اکنون در صدر صحنه قرار دارند؛ اکنون این ایران و همپیمانانش در عراق هستند که پیروزی بر داعش را جشن می گیرند و بشار اسد رئیس جمهور سوریه پاهایش را از سر آسودگی خیال در کاخ المهاجرین دراز می کند و لبخند پهنی بر چهره اش نقش بسته است اما اردوغان نیز بیشتر محبوبیت از دست رفته اش را در جهان اسلام دوباره به دست آورد و صندلی هدایت و رهبری را از رقیب سعودی اش می رباید آن هم با رهبری نشست سران در استانبول؛ نشستی که در عمل ائتلاف اسلامی آمریکایی که در جریان سفر ترامپ به ریاض تأسیس شد را لغو می کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه رأی الیوم نوشت: سفر دوره ای کوتاه مدت کنونی«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه به منطقه خاورمیانه که سه ایستگاه اصلی یعنی سوریه، مصر و ترکیه را شامل می شود، بازتاب دهنده نفوذ روز افزون و گسترده روسیه است که با سرعت سرسام آوری در مقابل نفوذ رو به کاهش آمریکا و در سایه صعود محور مقاومت و بازگشت به مساله اصلی عربی اسلامی با قدرت بیشتری از گذشته، در حال گسترش است.
این طبیعی بود که رئیس جمهور روسیه این سفر دوره ای خود را با بازدید از پایگاه هوایی نظامی«حمیمیم» در منطقه «لاذقیه» در شمال سوریه آغاز کند؛ پایگاهی که نقش بزرگتری در تعیین سرنوشت بحران سوریه به نفع ارتش عربی سوریه و شکست همه طرح ها برای براندازی نظام در دمشق بازی کرد و این طبیعی است که در وسط خلبانان این پایگاه اعلام کند که «ماموریت با موفقیت انجام شد» و به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح دستور دهد که بیشتر هواپیماها و خلبانان آن از سوریه خارج به میهن بازگردند و فرش را از زیر بازوهای آمریکایی ها برای ابقای نیروهایشان در عراق و سوریه بکشد.
پیروزی ای که پوتین در سوریه به دست آورد دروازه های خاورمیانه را به روی او به شکل چارتاق باز کرد و توانست از طریق آن پیامی قوی به دولت ها و ملت های خاورمیانه بدهد مبنی بر اینکه جادوی سیاست روسیه که بر اساس دیپلماسی مورد حمایت قدرت نظامی قرار دارد نظریه جهانی جدیدی شکل می دهد که موفقیت ها و دستاوردها و نیز همپیمانان و پیروزها را با هم به دست می آورد.
تفاوت بزرگ میان «جورج بوش» پسر، رئیس جمهور اسبق آمریکا که در آوریل سال 2003 پس از ورود نیروهایش به بغداد اعلام کرد «ماموریت با موفقیت انجام شد» و همتای روس اش که همین جمله را از پایگاه نظامی کشورش در لاذقیه گفت این است که اولی به دست مقاومت عراق شکست سختی خورد و هزاران سرباز خود را از دست داد و نیز جایگاه و هیبت خود را نیز از دست داد زیرا همچون دزدی دزدانه وارد عراق شد آن هم بر اساس دروغ ساختگی لابی اسرائیلی و تحریک این لابی وارد عراق شد. این در حالی است که پوتین ثمره پیروزی ای را می چیند که جرأت و شجاعت و مدیریت بسیار خوب بحران و تردید نکردنش در ارسال هواپیماها و ژنرال هایش برای کمک به همپیمان سوری اش برای شکست طرح آمریکا در سوریه را برای او به ارمغان آورد؛ امری که باعث شد دل و ذهن صدها میلیون نفر را در جهان های عربی و اسلامی به دست آورد و این دستاوردی است که وی به شایستگی مستحق آن است.
پوتین از ایستگاه سوریه به قاهره منتقل شد و در آن جا با «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر دیدار کرد؛ مصر دومین خریدار بزرگ سلاح روسیه در جهان است. پوتین در مصر با السیسی معاهده ای امضا کرد که به موجب آن روسیه تأسیسات هسته ای در نیروگاه «الضبعه»ایجاد می کند و شماری از کارشناسان خود را برای راه اندازی اش و آموزش کادرهای علمی مصر که ماموریت اداره آن یعنی نیروگاه را در آینده به عهده می گیرند، می فرستد.
این دیدار از مصر آغاز گر مرحله جدیدی در روابط روسیه و مصر است و مصر را بیشتر به محور روسیه نزدیک می کند و آن را به بستر طبیعی اش پس از آن که راهش را به سمت ایالات متحده به دست «محمد انور السادات»رئیس جمهور اسبق مصر گم کرد، باز می گرداند؛ السادات به دلیل این انحراف زندگی خود را به عنوان بها داد و نقش رهبری و هدایت کننده اش را از این کشور گرفت و در قرض ها و وابستگی به پول کشورهای حاشیه خلیج فارس غرق کرد.
زمانی که پوتین بر کرسی ریاست ائتلافی می نشیند که سوریه، عراق، ایران و ترکیه و در آینده نزدیک مصر را در بر می گیرد این یعنی وی اکنون امپراتور منطقه خاورمیانه و سازنده هویت جدید آن به دور از وابستگی به آمریکا است که منطقه را به سمت جنگ ها و تروریسم و کشورهای شکست خورده و نزاع های مذهبی کشاند.
گزافه گویی نکرده ایم اگر بگوییم که این ایستگاه آخری پوتین در سفر دوره ای اش مهم تر است نه به دلیل آن که میزبان نشست سران کشورهای اسلامی فردا-چهارشنبه- برای محکومیت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و دستورش برای به رسمیت شناختن یهودیت قدس اشغالی است، بلکه به دلیل دیپلماسی اش که باعث شد ترکیه از زیر چتر آمریکا هر چند به شکل جزئی خارج شده و باعث شد که نقش بارزی را در شکست تروریسم و گروه های مسلح تروریستی در سوریه و مهیا کردن شرایط برای راه حل سیاسی، ایفا کند.
پوتین مهندس پل های همکاری و ائتلاف میان ایران و ترکیه است و هر دو کشور را (به باور عبدالباری عطوان در این تحلیل) تحت رهبری خود در نشست سران در شهر سوچی گرد آورد؛ نشستی که نقشه جدیدی برای منطقه خاورمیانه ترسیم کرد و بعید نمی دانیم که رئیس جمهور روسیه راه را برای پیوستن«بشار اسد» رئیس جمهور سوریه که با وی در پایگاه حمیمیم دیدار کرد به این محور جدید و بستر سازی برای نشستی با حضور وی و «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه هموار کند.
موضع گیری اردوغان در مخالفت شدیدش با تصمیم ترامپ برای انتقال سفارت آمرکا به قدس اشغالی و رهبری جریان مخالف با ترامپ و اتهام آمریکا به حمایت از تروریسم و وعده اش برای قطع روابط با اسرائیل و ورودش به جنگ لفظی شدید با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم باعث می شود که آشتی سوریه و ترکیه بیش از پیش نزدیک شود.
پوتین با یاری رساندن به همپیمانانش حتی اگر این کار نیاز به قربانی کردن ژنرال ها و سربازانش داشته باشد توانست ذهن و قلب میلیون ها نفر در جهان های عربی و اسلامی و جهان سوم به دست آورد این در حالی است که ترامپ به دلیل سیاست های نژادپرستانه و حمایت از تروریسم اسرائیلی چیزی جز تنفر به دست نیاورد؛ از آن بدتر این است که همپیمانان عرب خود را نیز در تنگنا قرار داد و آنها را منزوی تر کرد و در موضع دفاع از خود در برابر سیل اتهام های خیانت به دلیل عادی سازی روابط با اسرائیل و تقدیم میلیاردها دلار برای حمایت از اقتصاد آمریکا قرار داد؛ میلیاردها دلاری که از لقمه نان ملت های خود کندند و باعث شدند که از حداقل زندگی با کرامت محروم شوند.
همپیمانان پوتین همان کسانی هستند که اکنون در صدر صحنه قرار دارند؛ اکنون این ایران و همپیمانانش در عراق هستند که پیروزی بر داعش را جشن می گیرند و بشار اسد رئیس جمهور سوریه پاهایش را از سر آسودگی خیال در کاخ المهاجرین دراز می کند و لبخند پهنی بر چهره اش نقش بسته است اما اردوغان نیز بیشتر محبوبیت از دست رفته اش را در جهان اسلام دوباره به دست آورد و صندلی هدایت و رهبری را از رقیب سعودی اش می رباید آن هم با رهبری نشست سران در استانبول؛ نشستی که در عمل ائتلاف اسلامی آمریکایی که در جریان سفر ترامپ به ریاض تأسیس شد را لغو می کند.
در سایه چنین تحولاتی «سید حسن نصرالله» رهبر مقاومت آغاز انتفاضه سوم را اعلام می کند و تحریک به زدن هر کسی با کفش می کند که به فلسطین اشغالی می رود و تأکید می کند که محور مقاومت وارد هر جنگی که شده پیروز از آن بیرون آمده است و نیز پیش بینی کرد که پایان دولت اشغالگر اسرائیلی نزدیک است. نصر الله این سخنان را در میان دریایی از تظاهرکنندگان در منطقه الضاحیه در جنوب بیروت، پایگاه مقاومان با شرافت بیان کرد.
پوتین نقش بزرگی در حمایت از این محور با زیرکی بی سابقه ای ایفا کرد و این حق اوست که پیروزی در سوریه و عراق و لبنان و به زودی در یمن و قدس اشغالی را جشن بگیرد...به زودی می بینیم ای عرب هایی که روابط خود را با اسرائیل عادی سازی می کنید.
