خطر این کشتار این است که در اطراف قاهره و در استان«الجیزه» که چسبیده به قاهره است و در 135 کیلومتری قلب پایتخت رخ داد و افزایش تعداد قربانیان آن به رقمی وحشتناک است و بار دیگر شکست استراتژی امنیتی و نبود روحیه جنگی در میان نیروهای امنیتی را مورد تأکید قرار می دهد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله امروز خود به حادثه کشته شدن ده ها نیروهای امنیتی مصری در نزدیکی قاهره در درگیری با تروریست ها پرداخت و نوشت: کشتار نیروهای امنیتی مصر که شب گذشته در منطقه «الواحات» در صحرای غربی مصر رخ داد و در آن بیش از 58 نیروهای امنیتی(23 افسر و 30 سرباز) کشته شدند دردسر بزرگی برای دولت مصر و نهادهای امنیتی اش شکل می دهد و نیز چالشی برای «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر چند ماه پیش از ورودش به رقابت های انتخاباتی برای دور دوم ریاست جمهوری اش به شمار می رود.
خطر این کشتار این است که در اطراف قاهره و در استان«الجیزه» که چسبیده به قاهره است و در 135 کیلومتری قلب پایتخت رخ داد و افزایش تعداد قربانیان آن به رقمی وحشتناک است و بار دیگر شکست استراتژی امنیتی و نبود روحیه جنگی در میان نیروهای امنیتی و آموزش ندیدن و تسلیح مناسب نبودن آنها را مورد تأکید قرار می دهد.و این را بسیاری از مقاله های انتقادی در شبکه های اجتماعی و در حساب های شخصی تحلیلگران ، نویسندگان و کارشناسان مصری مورد تأکید قرار دادند.
کسانی که پشت این حملات تروریستی هستند می خواهند نقطه ضعف امنیتی را هدف قرار داده و هدف شان بی ثبات کردن این کشور و متزلزل کردن چهره مسئولان حاکم است به گونه ای که بر اقتصاد این کشور که با بحران های متعددی رو به رواست و سیر بهبود خود را هر چند کند و به لطف کمک های کشورهای حاشیه خلیج فارس و نیز به لطف بازگشت تدریجی گردشگران، آغاز کرده است، بازتاب منفی دارد.
جنبش«حسم» در مصر مسئولیت این حمله خونین را به عهده گرفت این در حالی است که دولت مصر تا زمان نوشتن این سطرها سکوت اختیار کرده است به استثنای آن چه آقای« احمد ابو زید» سخنگوی وزارت خارجه در صفحه شخصی اش در فیسبوک گفت که« خون شهدا همچنان خاک میهن را با عزم خود برای ریشه کن کردن ریشه های تروریسم شیطانی، آبیاری می کند»، هیچ بیانیه ای توسط ریاست جمهوری صادر نشده است.
گروه «دولت اسلامی»(داعش) دولتش را از دست داد و پایتخت اش و اراضی تخت اشغالش را نیز از دست داد و به همین دلیل تصمیم گرفت که زیر زمین برود و به «طرح B» منتقل شود یعنی گسترش حملات تروریستی علیه دشمنانش و فعال کردن باندهایش در شاخه هایش از جمله شاخه مصری اش و باید منتظر بمانیم که این گروه عملیات خود را در صحرای سینا یا عمق مصر گسترش دهد.
این قابل توجه بود که کسانی که برای نیروهای امنیتی در مصر منطقه الواحات کمین نصب کردند از مهارت های نظامی بسیار بالایی برخوردار هستند و از اسلحه ، تجهیزات و موشک های جدید برخوردار هستند که برتری آنها را بر نیروهای امنیتی رسمی که با آنها می جنگیدند را مورد تأکید قرار می دهد؛ امری که علامت سووال های زیادی درباره توانایی این نیروهای امنیتی برای انجام این گونه ماموریت ها که در رویارویی با پدیده خطرناک تری که مصر این روزها با آن رو به رو است به گردن شان گذاشته شده مطرح می کند.
حکومت مصر به شدت نیازمند اذعان به این است که نقطه ضعف های زیادی در استراتژی امنیتی و سیاسی اش وجود دارد زیرا نمی توان میان امنیت و سیاست جدایی قائل شد و به همین دلیل نیازمند بازنگری های ریشه ای فراگیر برای از بین بردن این خلل و پر کردن شکاف ها دارد.
مصر با افراطگرایی رویارویی کرد و آن را از طریق استراتژی های ملی که دشمن را مشخص می کند و شهروندان را برای رویارویی با آن بسیج می کند و این رویارویی را تبدیل به یک باور برای نیروهای مسلح مصر می کند، کنار زد و این تأسف بار است که هویت این دشمن روشن نزد مسئولان مصری روشن نیست و حتی دشمن و منظور ما در اینجا دقیقا اسرائیل است، تبدیل به هم پیمان شده است و در همین جا اشتباه بزرگ نهفته است؛ اشتباهی که پشت همه این شکست هایی نهفته است که کشور اکنون در آن به سر می برد.
ملت مصر نیازمند یک موضع روشن از حکومت است که به دور از توجیه های سنتی تکراری برای فرار از مسئولیت، برای اش آن چه رخ داده را شرح دهد و کسانی که مسئول آن هستند را بدون استثنا محاکمه کند.
مصر نیازمند آشتی ملی و گشودن کانال های گفت و گو با همه جریان هایی است که به حفظ وحدت ملی و ثبات کشور و سلامت ملت و رفاهش باور دارند.این آشتی نزدیک ترین راه برای کاهش شدت کینه و متحد کردن ملت در یک جبهه علیه تندروی و تروریسم است.
نمی خواهیم تجربه ده ساله خونین سیاه الجزایر در مصر تکرار شود و به شدت با تکرار سناریوی خونین سوریه نیز مخالف هستیم آن هم پس از آن نتایج فاجعه بار آن را دیدیم و چشم به امنیت و ثبات مصر بر اساس عدالت اجتماعی و گفت و گوی جدی و سازنده و ریشه کن کردن کانون های فساد و مدافعان آن داریم به گونه ای که مصر به نقش رهبری طبیعی خود که مستحق آن است باز گردد.