چهار کشور تحریم کننده قطر علاقه چندانی به تیلرسون وزیر خارجه آمریکا ندارند و به میانجی گرش هم اعتمادی ندارند و وی را حامی قطر رقیب شان می دانند به ویژه پس از امضای توافقنامه ای برای مبارزه با تروریسم طی سفر دو ماه پیش اش به دوحه.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده مشهور عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم در تحلیلی به جدیدترین تحولات خاورمیانه و سفر وزیر خارجه آمریکا به منطقه خلیج فارس پرداخت و نوشت:بحران خلیج فارس پس از مدتی آرامش که برخی آن را آرامش قبل از توفان تلقی می کنند، بار دیگر در تحرکات سیاسی عربی و بین المللی جایگاه برجسته خود را باز یافت و اکنون این «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکاست که برای بار دوم شانس خود را برای یافتن برون رفت ها و راه حل هایی برای این بحران با سفر امروزش(جمعه) به ریاض و پس از آن به دوحه آزمایش می کند و جا پای شیخ«صباح الاحمد» امیر کویت گذاشت که برای همین منظور روز دوشنبه به پایتخت عربستان سعودی سفر کرده بود.
چهار کشور تحریم کننده قطر علاقه چندانی به تیلرسون وزیر خارجه آمریکا ندارند و به میانجی گرش هم اعتمادی ندارند و وی را حامی قطر رقیب شان می دانند به ویژه پس از امضای توافقنامه ای برای مبارزه با تروریسم طی سفر دو ماه پیش اش به دوحه ؛ امری که تبرئه قطر در این زمینه یعنی مساله تروریسم قلمداد شد. بی تردید حالت بی اعتمادی به وی یعنی به وزیر خارجه آمریکا و ناحرسندی از ماموریت جدیدش پس از سخنان دیروز وی و انتقاد شدید از چهار کشور و سرزش کردن شان به ادامه بحران بیشتر و شدید می شود.تیلرسون روز گذشته گفت که « به نظر می رسد هیچ گونه تمایلی برای گفت و گو توسط برخی از طرف های مربوطه وجود دارد» وی افزود«مساله به رهبران چهار کشور برمی گرد و اینکه چه زمانی می خواهند وارد گفت و گو با قطر شوند زیرا این کشور تمایل خود برای گفت و گو نشان داده است».
سفر تیلرسون به ریاض و دوحه در دستور العمل سفر دوره ای کنونی اش که شامل پاکستان و هند می شود، نبود و در آخرین لحظه به این دستور العمل اضافه شد این یعنی اتفاق خاصی افتاد که این اضافه کردن را حتمی و ضروری کرد و بعید نیست که کویت در این تغییر و تحول نقش بازی کرد زیرا این کشور و امیرش از خطرناک بودن اوضاع مطلع شده اند و چه بسا احساس کردند که «طرح هایی» توسط عربستان و هم پیمانان سه گانه دیگرش علیه قطر در مرحله آینده وجود دارد که امیر قطر آن را در کنفرانس مطبوعاتی اش در حاشیه دیدار رسمی اش از واشنگتن نگفت.آن زمان که در این کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن گفت که میانجی گری اش از دخالت نظامی در قطر جلوگیری کرد، حالا آیا «نیت هایی» وجود دارد مبنی بر اینکه این احتمال در مرحله آینده احیا می شود؟
بیشتر اطلاعاتی که بیرون درز کرده می گوید که سفر کوتاه شیخ صباح الاحمد به ریاض در روز دوشنبه گذشته به هیچ کدام از اهداف برای رسیدن به حداقل توافق میان کشورهای حاشیه خلیج فارس به منظور برگزاری نشست سران شورای شورهایحاشیه خلیج فارس در ماه دسامبر آینده در کویت در موعد مقررش و با حضور همه کشورهای عضو و جلوگیری از وقوع شکاف میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نرسید.
برخی منابع مورد اعتماد و موثق در کشورهای حاشیه خلیج فارس تأکید کردند که دیدار پادشاه ملک « سلمان بن عبدالعزیز»عربستان سعودی و میهمان کویتی اش فقط 20 دقیقه طول کشید و بسیار سرد بود و بازتاب دهنده حالتی از «سرزنش» کویتی ها توسط سعودی ها و سیاست های«بی طرفانه» کویت در این بحران بود زیرا کویت پشت کشورهای تحریم کننده قطر قرار نگرفت و در اردوگاهی قرار نگرفت که عربستان سعودی آن را رهبری می کند.
همچنین در سخنان همین منابع ملاحظه شده است که پادشاه عربستان سعودی از امیر کویت در فرودگاه ریاض استقبال نکرد و حتی شاهزاده «محمد بن سلمان» نیز از امیر کویت استقبال نکرد و این ماموریت به امیر ریاض یعنی «فیصل بن بندر بن عبدالعزیز» واگذار شد همچنین ملاحظه شده است که شاهزاده بن سلمان از جمله شاهزادگان و مسئولانی نبود که در سفره ضیافت نهاری که پادشاه عربستان به افتخار میهمان کویتی اش برگزار کرد، نبود.همه اینها پیام های عمدی به میهمان کویتی است.
عربستانی ها و سه کشور دیگر(امارات، مصر و بحرین) گفت و گو نمی خواهند بلکه تسلیم شدن قطر را می خواهند و می خواهند که این کشور شرط های شان را برآورده کرده و به دنبال این هستند که امتیازهایی که می خواهند را قطر بگیرند. این چهار کشور در چارچوب طرح محکم و برنامه ریزی شده ای عمل می کنند که هدفش تغییر نظام در قطر و تشدید محاصره آن است و نیز در چارچوب جذب شیخ های خاندان حاکم بر قطر به صفوف این چهار کشور عمل می کنند و در این زمنیه نیز موفقیت هایی را به دست آوردند آن هم با تحریک برخی قبایل قطری برای تمرد که واکنش دولت قطر نیز اتخاذ تدابیر « قاطع» مانند لغو ملیت و بازداشت برخی و حصر خانگی هر کسی است که سرپیچی کند.شاید خارج کردن 20 میلیارد دلار از ذخایر ارزی توسط قطر برای از بین بردن کسری بودجه اش همانطور که روزنامه «فایننشال تایمز» نوشت، یک نشانه است که باید آن را مورد توجه قرار داد.
تیلرسون زمانی که اذعان کرد که هیچ کس راه حل سریعی برای بحران انتظار ندارد، درست گفت.ما بر این باور نیستیم که مورد استقبال قرار گیرد یا بهتر از امیر کویت در ریاض با او رفتار شود زیرا حالت«خشم» عربستان از وی و سیاست های کشورش در منطقه همان چیزی بود که باعث شد پادشاه عربستان دو هفته پیش به مسکو سفر کند و این سفر را پیش از سفر به واشنگتن انجام دهد و با روسیه توافقنامه های نظامی برای خرید موشک های«اس 400» و توافقنامه دیگری در زمینه ساخت نیروگاه های هسته ای امصا کند.
این نیز غیرقابل تعجب و غیرمنتظره نخواهد بود برای ما که این سفر تیلرسون به منطقه خلیج فارس به دلیل تعارض موضع گیری هایش با موضع گیری های «دونالد ترامپ» رئیس اش ، آخرین سفرش باشد.ترامپ کسی است که محاصره قطر و تعطیلی پایگاه آمریکایی در«العیدید» و ایستان در اردوگاه چهار کشور در چارچوب ائتلافی را ترجیح می دهد که به استراتژی ضد ایرانی جدیدش که در آخرین سخنرانی اش آن را بیان کرد و عدم تأیید توافقنامه هسته ای با ایران را اعلام کرد،کمکش کند.
سفر نکردن امیر کویت به قطر پس از سفرش به عربستان سعودی و فرستادن شیخ« صباح الخالد الصباح» وزیر خارجه اش به همراه یک پیام به شیخ«تمیم»امیر قطر همه اینها نشانه هایی است که حکایت از آن دارد که تلاش های برای میانجی گری پیشرفتی نکرده و سر جای خود است و فرصت های گفت و گو تقریبا از بین رفته یا به طور کلی وجود ندارد.نشست آینده سران کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز در معرض بادها قرار گرفته و احتمال تأخیر در برگزاری آن یا حتی لغوش بیشتر است و روزها و هفته های آینده شاهد سورپرایزهای زیادی است...و خدا عالم تر است.