تحلیلگران معتقدند لحن ترامپ به گونه ای نبود که کره شمالی را برای کنار گذاشتن تسلیحات هسته ای متقاعد کند و ممکن است سخنرانی او نتیجه عکس داشته باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، مجله نشنال اینترست آمریکا در گزارشی نوشت: آزمون بمب هیدروژنی کره شمالی بازی را تغییر داد. خطوط فرآیند روشن هستند: اگر «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی به یک بمب هیدروژنی که قدرتمند ترین سلاح هسته ای است دست یافته باشد، می تواند به تمامی نقاط قاره آمریکا حمله کند.
و یک بار دیگر، جهان این خبر وحشتناک را از کیم شنید. او نه تنها دیوانه نیست، بلکه یک رهبر محاسبه گر است که بارها و بارها توانسته است با آزمایش های موفقیت آمیز هسته ای جایگاه خود را تثبیت کند.
بنابراین ترامپ در مواجهه با چنین تهدیدی چه خواهد کرد؟ آیا سخنان ترامپ در مجمع عمومی بهانه را دست رهبر کره شمالی خواهد داد؟
تحلیلگران معتقدند سخنان تهدید آمیز ترامپ علیه پیونگ یانگ مبنی بر اینکه کره شمالی را «کاملا ویران" می کند، بهانه دست کیم جونگ اون می دهد تا توجیهی برای ادامه برنامه تسلیحات هسته ای با هدف دفاع از خود داشته باشد.
تحلیلگران معتقدند لحن ترامپ به گونه ای نبود که کیم جونگ اون را برای کنار گذاشتن تسلیحات هسته ای متقاعد کند و ممکن است سخنرانی او نتیجه عکس داشته باشد.
«مارکوس نولاند» از موسسه اقتصاد بین المللی «پیترسون» گفت: «ترامپ با این کلمات بهانه دست کیم می دهد. این سخنان به صورت پیوسته در شبکه دولتی کره شمالی منعکس می شود تا نیاز پیونگ یانگ به بازدارندگی علیه آنچه دشمنی آمریکا دیده می شود، به اثبات برسد.»
«جوئل ویت» عضو ارشد موسسه آمریکایی-کره‌جنوبی در دانشگاه «جان هاپکینز» گفت: «به رغم این انتقاد تند هنوز مشخص نیست که آیا واشنگتن آماده پرداخت بهای انسانی یک درگیری هست یا خیر. اما ترامپ غیر قابل پیش بینی است و برای دیگران سخت است که متوجه شوند او چه زمانی جدی است و چه زمانی شوخی می کند.»
اما «جئونگ یونگ-تائه» مدیر گروه مطالعات نظامی در دانشگاه «دونگیانگ» در کره جنوبی گفت افزایش تهدیدهای کره شمالی به این معناست که نمی تواند اظهارات ترامپ را تنها «بلوف» بداند.
او افزود: گرچه این درگیری بسیار بعید است، ادامه تحریکات کره شمالی کار را برای آمریکا برای پذیرفتن مذاکره سخت تر می کند.
آمریکا 28.5 هزار نیروی مستقر در کره جنوبی دارد که میراث جنگ کره در سال های 1950 تا 1953 است که نهایتا با یک آتش بس موقت و نه معاهده صلح به پایان رسید.
