دونالد ترامپ می خواهد توافق هسته ای با تهران را از بین ببرد. اما متحدان آمریکا می توانند او را متوقف کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، فارن پالیسی در گزارشی نوشت: پس از درگیری در داخل کاخ سفید بر سر تایید مجدد تطابق ایران با برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) - توافق هسته ای بین ایران و شش قدرت جهان از جمله آمریکا - «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد زمانی که بار دیگر مسئله تایید پایبندی ایران در ماه اکتبر مطرح شود، آن را تایید نخواهد کرد. رئیس جمهور با رد تایید برجام در وزارت خارجه، تیمی را در کاخ سفید تعیین کرده است تا بتواند گزینه هایی را برای چگونگی خروج از توافق ارائه کند. اشتباه نکنید: تسلیم شدن می تواند توافق هسته ای را تضعیف کند، تحریم های لغو شده آمریکا بر اساس توافقنامه را مجددا از سر گیرد و خطر جنگ را مجددا باز گرداند.
خروج ترامپ از برجام ضربه بزرگی خواهد بود، اما نیاز است که کشنده نباشد. این توافقنامه یک معامله دوجانبه بین آمریکا و ایران نیست - کشورهای اروپایی (و همچنین روسیه و چین) نیز این توافق را امضا کردند و اکنون فرصتی برای جلوگیری از خرابکاری های وی دارند. اگر اروپا شجاعت سیاسی داشته باشد تا یک دوره مستقل از ترامپ را ترسیم کند، اروپا می تواند منافع آمریکا و اروپا را از طریق حفظ این توافق حفظ کند.
برای شروع اروپا باید به طور پیشگیرانه و علنا اعلام کند که اگر آمریکا بدون هیچ ادله جدی در مورد عدم پایبندی ایران به تعهدات هسته ای اش از این توافق خارج شود، از ترامپ دنباله روی نخواهد کرد. پس از فروپاشی مذاکرات هسته ای در سال 2005، بروکسل با اعتقاد به اینکه آمریکا و اتحادیه اروپا علاقه مند به توقف پیشرفت هسته ای جمهوری اسلامی هستند، موافقت کرد تا در اعمال تحریم ها علیه تهران همکاری کند. اگر دولت ترامپ نشان دهد که قصد دارد از برجام خارج شود، رهبران اروپایی دلیلی خواهند داشت تا تعهد واشنگتن به منافع مشترک خود را زیر سوال ببرند. در نتیجه، اروپا باید روشن کند که همکاری در مورد هر گونه اعمال مجدد تحریم ها در آینده خطرناک خواهد بود. و اروپا ظاهرا با تهدیدات مشترکی مانند روسیه روبرو است.
اروپا همچنین می تواند پیش شرطی برای کاهش عواقب هر گونه اعمال مجدد تحریم های آمریکا با احیای مقررات اتحادیه اروپا که مانع تطبیق اروپا با تحریم های عجیب آمریکا می شود، تعیین کند. این مقررات شرکت های اروپایی را از اقدامات متناقض با قانون تحریم های ایران منع می کند، که در آن زمان غول های انرژی خارجی که در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری می کردند، تهدید می کرد. اتحادیه اروپا باید این قانون را اصلاح کند تا همه تحریم های لغو شده تحت برجام را اضافه کند. در این صورت، اروپا یک پیام واضح به دولت ترامپ ارسال خواهد کرد که اگر قصد دارد منافع آمریکایی و اروپایی را که در توافقنامه ذکر شده است رها کند، این اتحادیه به تنهایی ادامه خواهد داد.
اثر عملی این حرکت دو برابر خواهد بود. اولا، این اقدام به کشورهای اروپایی اطمینان می دهد که دولت های محلی از آنها در برابر اعمال تحریم های آمریکا محافظت خواهند کرد. ثانیا، این امر مانع آمریکا برای تعمیم دادن این تحریم ها به شرکت های اروپایی خواهد شد. اروپا به خوبی خاطرنشان می کند که آمریکا در طول دهه اول وجود این قانون، از اجرای قانون تحریم های ایران اجتناب کرد.
اروپا نیز باید در دراز مدت فکر کند. قدرت تحریم های آمریکا از قدرت دلار آمریکا سرچشمه می گیرد: بیشتر تجارت بین المللی با دلار انجام می شود و انتقال مالی مرتبط با چنین تجارتی باید از طریق آمریکا انجام شود. تلاش ها برای ایجاد مکانیزمی بدون دلار برای جلوگیری از اقدامات آمریکا تاکنون ادامه داشته، اما بروکسل می تواند با اعلام هدف خود برای توسعه چنین مکانیزمی یک جهش بزرگ به جلو داشته باشد.
این اقدامات با هم می تواند هشدارهای قوی به کسانی باشد که معتقدند ترامپ - به لطف انعطاف پذیری اروپا - می تواند تحریم های آمریکا را مجددا احیا کند. منافع آمریکایی و اروپایی نباید به وسیله ایدئولوگ ها در کاخ سفید گروگان گرفته شود. مقامات آمریکاییِ حامی تحریم ها متوقف نخواهند شد تا زمانی که جنگ اقتصادی افزایش یابد و یک تهدید معتبر برای نقش منحصر به فرد آمریکا در نظام مالی جهانی را ببینند.
سرانجام اروپا می تواند شرکای بین المللی خود را تشویق کند تا اقدامات لازم را اتخاذ کنند تا اطمینان حاصل شود که تحریم های مجددی که از سوی آمریکا اعمال می شود، تاثیر منفی بر معامله با ایران ندارند. این کار به همین ترتیب قبلا انجام شده است: زمانی که آمریکا در ابتدا تحریم های اعمال شده علیه ایران را در اواخر دهه 1990 تحمیل کرد، اروپا به تنهایی در برابر این تلاش ها مقاومت نکرد. ژاپن، کره جنوبی، کانادا، مکزیک و دیگر کشوره هم تهدید کردند.
که شرکت های داخلی خود را از پذیرش تحریم های آمریکا منع می کند. اروپا می تواند مجددا شرکای خود را تشویق کند تا اقدامات پیشگیرانه ای را با هدف هشدار دادن به دولت ترامپ در مورد تبعات اقداماتش ضد توافق هسته ای اتخاذ کنند. ترامپ اکنون به وضوح تعهدات آمریکا در قبال برجام نقض می کند - از جمله تعهدش برای جلوگیری از دخالت در تحقق کامل مزایای ایران از توافق هسته ای. دوستان اجازه نمی دهند دوستانشان در حالت مستی رانندگی کنند و در سطح بین المللی، ایجاد این خصومت ضروری نبوده است و نیاز به حفظ روابط قوی است. قبل از اینکه توافق هسته ای در ژوئیه 2015 با موفقیت مورد مذاکره قرار گیرد، در واشنگتن عقیده رایج این بود که رهبران ایران تنها به فشارها پاسخ می دهند. این افسانه دو سال پیش از بین رفته بود، اما امروز در مورد دولت ترامپ واقعی به نظر می رسد. اروپا باید عاقلانه عمل کند.
