هم اکنون که کاخ سفید در آشفتگی محض به سر می برد، تعداد ژنرال های نظامی ای که در کاخ سفید مشغول به کار شده اند بیش از هر زمان دیگری است. اما آنها هم جاه طلبی های خود را دارند که برای ترامپ خطرناک است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: هنگامی که از «مایکل مولوانی» رئیس بخش بودجه کاخ سفید سوال می شود که چرا «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا «جان کلی» افسر سابق نیروی دریایی را به عنوان رئیس کارکنان کاخ سفید منصوب کرده، وی توضیح ساده ای در این باره می دهد: «همانطور که می دانید او (ترامپ) از کار با ژنرال ها لذت می برد.»
در دوره ریاست جمهوری متروک ترامپ، به نظر می رسد گروه کوچک اما در حال رشدی از رهبران نظامی سابق تنها کسانی باشند که قادر باشند در دولت ترامپ فعالیت کنند، به حیات خود ادامه دهند، و حتی رشد کنند. به نظر می رسد رئیس جمهور به طور فزاینده ای به نظم، وفاداری و توانایی این ژنرال ها برای نفوذ و کنترل زنجیره فرمان خود اعتماد داشته باشد.
مورد احترام ترین ژنرال های آمریکا - «جیمز ماتیس» وزیر دفاع، «هربرت مک مستر» مشاور امنیت ملی و «جان کلی» مسئول امنیت ملی سابق - اکنون در قلب سیاسی دولت آمریکا فعالیت دارند. از آنجا که کلی از زمانی که جای «ریس پاریباس» را گرفته، فعالیت های روزانه کاخ سفید را تحت کنترل دارد، نفوذ این ژنرال ها می تواند به طور چشمگیری از سیاست های خارجی و امنیتی به سیاست های ملی راه یابد.
امید بسیار در داخل و خارج دولت این است که این فرماندهان سلامت و تجربه را برای دولتی که سخت به این دو گزینه نیاز دارد، به ارمغان بیاورد. با این حال منتقدان آنها را به سیاسی کردن خدمات مسلحانه متهم کرده اند.
حقیقت این است که افسران نظامی تقریبا تنها کسانی هستند که از نظر ترامپ قابل احترام و یا قابل اطمینان هستند و می توان به سخنان آنها گوش داد.
مطمئنا رهبری نظامی آمریکا از دوره ریاست جمهوری «جورج واشنگتن» و جنگ انقلابی، در سیاست داخلی گسترده تر کشور ثابت بوده است. «دوایت دی. آیزنهاور» و «اولیسی سنت گرانت» به عنوان فرماندهان جنگ جهانی دوم آخرین افرادی بودند که شخصیت های نظامی را به کاخ سفید راه دادند. با این حال از آن زمان به بعد هرگز شخصیت های نظامی در اطراف قدرت های بزرگ نچرخیدند.
سایر رهبران نظامی پیشین نیز نقش های مهمی را به دست می آورند. هفته گذشته «آنتونی زینی» ژنرال سابق آمریکایی به عنوان نماینده آمریکا برای حل بحران دیپلماتیک قطر تعیین شد. این انتصابی است که در منطقه و فضای سیاسی واشنگتن به طور گسترده ای مورد استقبال قرار گرفته است؛ به ویژه اینکه بسیاری از پست های غیر نظامی در وزارت خارجه و وزارت دفاع آمریکا هنوز خالی است.
ناگزیر برخی از شخصیت ها به سرعت سیاسی شده اند. این قضیه به خصوص در مورد مک مستر صادق است.
هفته گذشته مک مستر خود را در محاصره دشمنان سیاسی جدید یافت که بسیاری از آنها از حلقه «استیو بانون» مشاور کاخ سفید بر می آمد. گزارش شده است که مک مستر در برخی مسائل از جمله تحریم های روسیه، توافق هسته ای ایران و تعداد نیروهای نظامی در افغانستان با بانون اختلاف نظر دارد.
انتظار می رود رقابت های سیاسی در کاخ سفید بیشتر شود. این قضیه به خصوص در مورد کلی صدق می کند که با وجود تجربه کمی که در بخش های کلیدی مانند برخورد با کنگره دارد، اکنون باید چرخ کل ماشین سیاسی کاخ سفید را بچرخاند.
ترامپ در حال حاضر یک عضو سابق دولت خود را از دست داده است این فرد «مایک فلین» مشاور امنیت ملی و رئیس سابق آژانس اطلاعات دفاعی است که به دلیل ارتباطات پنهانش با دولت های خارجی از کار برکنار شد.
بسیار مهم است که کسانی که در دولت باقی مانده اند، بیشتر با هم متحد شوند. ماتیس، کلی، مک مستر و کسانی که هنوز در ارتش آمریکا هستند، همگی سابقه حضور در چندین عملیات در عراق و افغانستان دارند.
این پویایی، افسران ارشد آمریکا را در یک موقعیت گاها ناخوشایندی قرار می دهد. برخی از آنها بیشتر از دیگران لب به سخن باز کرده اند. دیگران نیز از اظهار نظر صریح در مورد سیاست امتناع می ورزند.
هفته گذشته «مارک میلی» رئیس ستاد ارتش آمریکا به کلوپ مطبوعات ملی گفت، او از برخی از مسائل تا زمان توییت ترامپ هیچ اطلاعی ندارد. میلی اضافه کرد اینکه فرماندهان ارشد در مورد تصمیمات ریاست جمهوری از طریق رسانه ها مطلع می شوند، چیز غیرمعمولی نیست.
به نظر می رسد اشاره آنها به دولت های بوش و اوباما باشد که هر دوی آنها در مورد مسائلی چون افزایش تعداد نیروهای نظامی در افغانستان بدون هشدار قبلی به فرماندهان در واشنگتن و منطقه اقدام می کردند.
در دوره ریاست جمهوری اوباما، مقامات ارشد ارتش اغلب شکایت داشتند که رئیس جمهور از ژنرال های خود ناراضی بود و عمدتا از تماس مستقیم با آنها اجتناب می کرد.
برعکس، ترامپ تمایل دارد که اجازه دهد ژنرال ها عملیات های خود را خودشان اجرا کنند. او دست ارتش آمریکا را در عملیات ها باز گذاشت و گفته می شود که به ماتیس قدرت تصمیم گیری در مورد ارسال نیروهای بیشتر به افغانستان را داده است.
برخی از مفسران نگران هستند که بررسی وضعیت غیرنظامیان و توجه به این افراد با ضعف روبرو شود. گزارش شده شمار تلفات غیرنظامیان بر اثر اقدامات آمریکا در عراق، سوریه و دیگر نقاط در دوره ترامپ افزایش یافته باشد و به نگرانی هایی در این خصوص منتهی شود که ارتش بی سر و صدا در حال استفاده از نیروی بی قید و شرط بیشتری در این درگیری ها است.
با این حال آنچه نگران کننده تر است، این ادعا است که برخی از سه گانه های ارتش او ممکن است بیشتر وقت خود را برای وی و آمریکا صرف عذرخواهی کنند. با راه اندازی هشتک «رئیس جمهور ماتیس» #presidentMattis، ترامپ همچنین می تواند نگران جاه طلبی های این افراد باشد. (آنها می توانند جای او را بگیرند.)
اگر ژنرال های آمریکایی بتوانند این اعتبار را برای ریاست جمهوری ترامپ فراهم آوردند که این رویداد فاجعه نبوده، احتمال دارد که بتوانند خود را به کاخ سفید تحمیل کند. با این وجود اگر آنها نتوانند این کار را انجام دهند، بخش ناعادلانه ای از اشتباهات ترامپ به پای آنها نوشته خواهد شد.
