آمریکا با تحریم ایران اساسا در این بازی متضرر می شود و کشورهایی مانند روسیه و چین از بازار ایران بهره مند می شوند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، مجله فوربس در گزارشی نوشت: روسیه و ایران در روز دوشنبه یادداشت تفاهم 2.5 میلیارد دلاری برای توسعه ریلی ایران امضا کردند. این توافق بین سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران(ایدرو) و شرکت «ترنس مش هلدینگ»، که بزرگ ترین تامین کننده تجهیزات ریلی روسیه است، منعقد شد. دو طرف سرمایه گذاری مشترک جدیدی را راه اندازی خواهند کرد که 80 درصد آن - هرچند که به طور کامل تامین مالی می شود - توسط طرف روسی تأمین می شود.
ایران در حال حاضر در میانه موقعیتی قرار دارد که می توان از آن به عنوان «یک ساختار طلایی زیربنایی» یاد کرد. ایران دهه ها تحت تحریم قرار داشته که طی آن دوره، بخش عمده ای از زیرساخت های حمل و نقل کشور از بین رفته بنابراین بازسازی کامل شبکه های جاده ای و ریلی ضروری است. انتظار می رود که این کشور تنها در پنج سال آینده 15 هزار کیلومتر خطوط جدید به خطوط ریلی خود اضافه کند - گسترش سریعی که هر ساله به 8 هزار تا 10 هزار واگن جدید نیاز دارد.
ارتقاء بخش حمل و نقل بخش مهمی از چشم انداز ایران است تا موقعیت جغرافیایی آن را تبدیل به یک مرکز پر جنب و جوش تجارت دریایی اوراسیا کند. (این کشور با توجه به ابتکار «کمربند و جاده» چین و فعالیت اقتصادی ادامه یافته در روسیه در محدوده پسا-شوروی در موقعیت جغرافیایی بسیار مناسبی قرار دارد.) ایران همچنین همراه با روسیه و هند، در کریدور حمل و نقل بین المللی شمال -جنوب، یک شریک اصلی است؛ کریدوری که به دنبال ایجاد یک مسیر تجاری چندجانبه است که می تواند مسیر بین شهرها در ساحل غربی هند و سن پترزبورگ با به نصف کاهش دهد.
این توافق برای تولید قطار نوردی برای راه آهن های جدید ایران، در برای تهران و مسکو که به واسطه تحریم های آمریکا هر دو در یک قایق سوار هستند، این توافق نامه که آخرین مورد از مجموعه قراردادهای مشترک این دو است نشان دهنده همکاری های در حال رشد تهران و مسکو است. ایران و روسیه اخیرا همکاری های اقتصادی و استراتژیک خود را در زمینه های مختلف از جمله انرژی، توسعه زیرساخت ها و کمک های نظامی هم در عین حال بحران سوریه تقویت کرده اند. به گفته رئیس مجلس ایران، این کشور همچنین اولویت را در هر صنعتی که می خواهد در آن سرمایه گذاری جذب کند، به روسیه داده است.
تجارت بین روسیه و ایران با فروش تجهیزات نظامی مانند بالگردهای MI-17 و سیستم های مختلف راکتی، طی سال 2016 دوبرابر شده است. شرکت های نفت و گاز روسیه نیز به ایران می روند و اخیرا قرارداد توسعه میدان نفتی «فرزاد بی» به گازپروم اعطا شده است. تخمین زده می شود که تجارت سالانه دوجانبه بین کشورها به زودی به بیش از 10 میلیارد دلار برسد. این رقم در سال 2014، 1.68 میلیارد دلار بود.
فراتر از خرید و فروش قالی های ایرانی و هواپیماهای تجاری، شرکت های آمریکایی به سادگی نمی توانند از ایران به عنوان یک بازار در حال ظهور بهره ببرد. آمریکا همچنین نفوذ زیادی بر فعالیت های شرکت های اروپایی در ایران دارد. شرکت هایی مانند توتال فرانسه به عنوان یک شرکت نفت و گازی، پیش از ورود به بازار نیاز به تایید آمریکا دارد. این ها حرکت هایی هستند که همگی راه را برای روسیه باز می کنند.
در این دوران گسترش تجارت و سرمایه گذاری، راهی که کشورها از آن بهره مند می شوند و بر یکدیگر تاثیر می گذارند، از طریق افزایش فعالیت های اقتصادی و پروژه های توسعه مشترک است. در این مبارزه، تحریم کنندگان اساسا خود را از بازی خارج می کنند و همه چیز را برای رقبای خود روی میز می گذارند تا آنها از ثروت و قدرت بیشتری برخوردار شوند. چین این را می داند؛ و روسیه هم این را می داند. احتمالا پوتین به کنگره آمریکا یک تشکر بدهکار است.
