«سیلویو برلسکونی» نخست وزیر ایتالیا رسما در گفت و گو با خبرگزاری رسمی«اینا»اذعان کرد که وی می دانست انقلاب لیبی انقلابی جعلی توسط سارکوزی رئیس جمهور فرانسه با حمایت«دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس است و «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق فرانسه چیزی که نخست وزیر ایتالیا گفت را تأیید کرد و گفت دخالت نظامی در لیبی بدترین تصمیمی بود که در دوره ریاست جمهوری اش اتخاذ کرد و به شدت ابراز ندامت می کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،« عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: افتخار می کنیم که ما در این روزنامه و دیگر رسانهه هایی که فعالیت کردیم از جمله معدود کسانی بودیم که انقلاب های عربی مشروع که برای اهداف شرافتمندانه از جمله برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی و سرنگونی نظام های فاسد دیکتاتور و انقلاب های دیگر«جعلی» که در اتاق های سازمان های اطلاعات استعماری غرب تهیه شده تا منطقه عربی در هرج و مرج خونین غرق شده و کشورهای اصلی و مرکزی تفکیک شوند و ارتش های ملی آنها فرسوده شوند تا به بقا و شکوفایی دولت اشغالگر اسرائیلی خدمت کند، تمایز قائل شدیم.
نشانه های«جعل» و «ساختگی»در اتاق های سیاه غربی از همان اوایل آغاز«انقلاب» لیبی واضح بود و با گذشت روزها این واقعیت مورد تأکید قرار گرفت؛ چیزی که تبلیغات رسانه ای عربی و غربی گسترده و برنامه ریزی شده آن را مخفی کردند . همچنین دخالت نظامی پیمان«ناتو» برای سرنگونی نظام سرهنگ «عمر قذافی» با استقبال اتحادیه عرب« عمرو موسی» و حمایت کشورهای عربی که نمایندگان اصلی گروه «دوستان لیبی» بودند، باعث شد شک های ما به یقین تبدیل شود و باعث شد ما خلاف جریان این انقلاب های «جعلی» و دخالت نظامی استعماری ایستادگی کنیم؛ البته با پذیرش اینکه ملت لیبی که به خیابان ها برای برقراری دموکراسی ریختند در نیت های خود صادق بودند و بدون آن که بدانند در دام این طرح و در دام بازوهای گمراهی رسانه ای افتادند.
آن چه باعث می شود این مقدمه طولانی را بنویسم اسراری است که ایمیل های «هیلاری کلینتون»وزیر خارجه سابق آمریکا درباره این پرونده لیبی فاش کرد و مجله«فارین پلیسی» آمریکا روز گذشته تحت عنوان« چرا پیمان ناتو تلاش کرد رهبر لیبی را سرنگون کند»منتشر کرد.
ایمیل ها به این پرسش با این گفته پاسخ داد که «نیکولا سارکوزی» رئیس جمهور اسبق فرانسه جنگ علیه لیبی را رهبری کرد و کشورهای عربی و شخصیت های لیبیایی و اتحادیه عرب و شبکه های تلویزیونی عربی و غربی غول پیکر را برای رسیدن به این اهدافی که خلاصه شان در پایین می آید، بسیج کرد:
اول: سیطره بر نفت لیبی و به کارگیری عواید آندر خدمت منافع فرانسه و انگلیس.
دوم: جلوگیری از گسترش نفوذ معمر قذافی رهبر لیبی در آفریقا.
سوم: تضمین ادامه نفوذ فرانسه در منطقه شمال آفریقا به گونه ای که باعث حمایت و تقویت منافع فرانسه شود.
چهارم: تأکید بر قدرت نظامی فرانسه در قاره آفریقا و کشورهای اتحادیه مغرب عربی و بستر سازی برای دخالت نظامی در مالی و منطقه ساحلی.
پنجم: تقویت محبوبیت سارکوزی داخل فرانسه و برنده شدن در دور دوم ریاست جمهوری.
همه این مسائل پنجگانه به نظر ما مهم هستند لیکن آن چه مهم تر است ذخایر کلان طلا و نقره است که رهبر سابق لیبی آنها را جمع کرده است(143 تن طلا و 150 تن نقره) به منظور صدور واحد پول آفریقایی است که بر این طلا تکیه کند و ارتباطش با واحد پول اروپایی و به طور خاص فرانک فرانسه را قطع کند.
روزنامه «پولیتیکیسکویه ابوزرینه» فرانسه نوشت که به محض آن که سازمان اطلاعات فرانسه از طرح های قذافی و این اهدافش مطلع شد تصمیم به بسیج سیاسی و نظامی به منظور آغاز حمله نظامی برای سرنگونی اش گرفت و نیز تصمیم به ایجاد بهانه ها برای این حمله نظامی گرفت و هیچ بهانه ای بهتر از «بهار عربی» وجود نداشت.
«سیلویو برلسکونی» نخست وزیر ایتالیا رسما در گفت و گو با خبرگزاری رسمی«اینا»اذعان کرد که وی می دانست انقلاب لیبی انقلابی جعلی توسط سارکوزی رئیس جمهور فرانسه با حمایت«دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس است و «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق فرانسه چیزی که نخست وزیر ایتالیا گفت را تأیید کرد و گفت دخالت نظامی در لیبی بدترین تصمیمی بود که در دوره ریاست جمهوری اش اتخاذ کرد و به شدت ابراز ندامت می کند.
عربهای ابزار فرانسه و انگلیس که طرح های آنها را در لیبی به اجرا در آوردند به طور کلی از صحنه سیاسی لیبی ناپدید شدند و صدها میلیارد دلار از ذخایر مالی ارزی لیبی و ذخایر طلای این کشور که قذافی رهبر این کشور به جای گذاشت را به غارت بردند و کشورهای عربی که در این طرح تبانی کردند لیبی را تبدیل به یک کشور شکست خورده کردند که در آن شبه نظامیان مسلح دست به فساد و خونریزی بزنند.
نیمی از ملت ساده و بخشنده و متواضع عرب و مسلمان لیبی(سه میلیون نفر) بهای گران این توطئه را با خون و ثروتها و ثبات کشورش داد و همچنان نیمی از این ملت در کشورها همجوار یعنی مصر و تونس آواره شده اند و هر کسی مجبور به ماندن در لیبی شد، لقمه نانی برای پر کردن شکمش و امنیت و ثبات پیدا نمی کند، خدمات بهداشتی و آموزش و خدمات اساسی شهرداری که دیگر جای خود دارد.
هیچ روزی از دوستان رهبر سابق لیبی نبویدم و هیچ روزی روزنامه ما وارد لیبی نشد به رغم وعده های وسوسه کننده و در بیست سال قبل از وقوع «انقلاب» این کشور فقط یک بار آن هم در سال 1999 وارد لیبی نشدیم به رغم دعوت های زیادی که از ما شد و به رغم علاقه ای که به برادران لیبیایی داریم.
«انقلابیون ناتو» و هم پیمانان عرب و غربی آن ها لیبی را و نقش و جایگاه آفریقایی اش در مقابله با استعمار غرب نابود کردند و اکنون این حاکمان جدید لیبی هستند که با اسرائیل آشتی می کنند و با این رژیم ر ا به بهانه برقراری ارتباط با یهودیان لیبی،روابط را عادی سازی می کنند.
پس از ترور معمر قذافی رهبر لیبی و سرنگونی نظامش اکنون این «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر دولت اشغالگر است که در قاره آفریقا جولان می دهد و برایش فرش قرمز در پایتخت هایش پهن می شود و اکنون این اتیوپی است که سد«النهضه» را می سازد و به همراه حکومت های آفریقایی دیگر برای کاهش سهم مصر از آب روخانه«نیل» و تشنه کردن میلیون ها نفر از برادران مصری توطئه می کند.
نتانیاهوی اسرائیل وارد مقر اتحادیه آفریقا(آدیس آبابا) نشد مگر پس از مرگ «هواری بومدین» و ترور قذافی. بعد از ناپدید شدن این دو مرد آفریقا تبدیل به قاره اسرائیلی شد.
نیروهای فرانسوی نیروهایی بودند که رهبر لیبی را دستگیر کردند و به مزدوران خود تحویل دادند تا به وی به شیوه شنیع که فقط یک بزدل به آن دست می زند، تجاوز جنسی کنند و کاری کنند که لگه ننگی در تاریخ عرب ها و مسلمانان شود و این دردناک است که هنوز برخی هستند که به این کار افتخار می کنند و از آن دفاع می کنند.
اکنون واقعیت توطئه ای که امت ما در معرضش قرار گرفت و همچنان قرار دارد را فهمیدید؟نقش هایی که «سیاهی لشکر» عرب در آن بازی کرده و همچنان بازی می کنند را نیز فهمیدید؟
هرگز از استفاده کردن از عبارت«انقلابیون ناتو» به رغم اذیت و آزاری که دیدیم و حملات تخریب چهره، پشیمان نمی شویم و هرگز پشیمان نمی شویم از نوشتن سرمقاله ای که در روز دخالت نظامی ناتو در لیبی نوشتیم سرمقاله ای که عنوانش این بود«هدف از حمله به لیبی سوریه است»
از شما خواهش می کنیم این مقاله را یک بار دیگر بخوانید.
