جنگ سردی که ترامپ علیه کوبا به راه انداخت

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه لس آنجلس تایمز در سرمقاله خود نوشت: ترامپ توافق آمریکا و کوبا مربوط به دوره ریاست سلف خود را لغو کرد. این توافق باعث آشتی دو کشور و ازسرگیری روابط میان دو طرف شده بود.

آمریکا در تلاش برای برکناری «فیدل کاسترو» از قدرت و یا دست کم تلاش برای تغییر رویکرد وی، برای نیم قرن کوبا را تحت تحریم دیپلماتیک و اقتصادی قرار داد. اما این «جنگ سرد گمراه کننده» آمریکا که سالیان سال ادامه داد، موثر واقع نشد. در واقع تحریم های کاخ سفید همراه با تحریم های جداگانه کنگره به جای آن که به مردم کوبا کمک کند، بدبختی های آنها را تشدید کرد.

در نهایت در سال 2014 «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا به واقعیت اذعان کرد و عادی سازی روابط دیپلماتیک را آغاز کرد. او به جای دوری، تصمیم به تعامل گرفت تا به این وسیله جانشین فیدل (و برادرش «رائول کاسترو») را با دیپلماسی با خود همراه کند. اما حال که این تعامل به عنوان سیاستی در جریان است، ترامپ که به نظر می رسد تمامی سیاست های اوباما را به عنوان یک توهین شخصی می بیند، می خواهد این سیاست را هم لغو کند. وی روز جمعه در شهر «میامی» اعلام کرد که یک بار دیگر گردشگران آمریکایی را از سفر به کوبا منع خواهد کرد و تجارت با شرکت های مرتبط با ارتش کوبا و سرویس های امنیتی این کشور را ممنوع اعلام خواهد کرد.

این سیاست همان قدر که برای کوبایی ها بد است، برای آمریکایی ها هم بد است و بر اساس یک استدلال ریاکارانه صورت می گیرد. دلیل این تغییر، باز هم دلایل حقوق بشری از جمله زندانی کردن مخالفان و روزنامه نگاران مستقل عنوان شده است. اما مگر دولت ترامپ در حال حرکت دور کردن تمرکز آمریکا بر حقوق بشر در سراسر جهان نیست؟ فشار آوردن بر دولت های خارجی برای پایان دادن به سرکوب و ستم برای چندین دهه در دوران دولت های جمهوری خواه و دموکرات از محورهای اصلی سیاست خارجی این کشور بوده است - اما «رکس تیلرسون» وزیر خارجه ماه گذشته در جمع کارمندان وزارت خارجه گفت که آمریکا دیگر خواستار چنین رویکردی در مسائل حقوق بشری نیست زیرا می تواند با منافع ملی در تضاد باشد. این در حالی است که شعار ترامپ نیز «اول آمریکا» بود و از انتقاد رهبران خارجی به دلیل نقض حقوق بشری بیزار بود.

زمانی که «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور استبدادی مصر در ماه آوریل از کاخ سفید بازدید کرد، ترامپ با مسائل حقوق بشری هیچ کاری نداشت. دولت سیسی که سالانه 1.3 میلیارد دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می کند، به کشتار، شکنجه و یا زندانی کردن هزاران نفر از مخالفان خود متهم است.

حال ترامپ تصمیم گرفته است بر سیاست های حقوق بشری کوبا انگشت بگذارد؟ او دست کم می تواند سعی کند بهانه جعلی کمی قابل قبول تر برای این کار خود دست و پا کند.

آنچه که واقعا اتفاق می افتد این است که ترامپ اجازه داده است تا تیم ضد کاسترو در کنگره نگاهی به این موضوع بیاندازد و قطعا علت این رویکرد، دلایل سیاسی بدبینانه است. به یاد داشته باشید که ترامپ با رقبای جمهوری خواه خود در طول مبارزات انتخاباتی اش از روابط حسنه اوباما با کوبا پشتیبانی کرد. اما سپس این توافق را به عنوان «معامله ای بد» مورد تحقیر قرار داد و متعهد به لغو آن شد مگر اینکه کوبا زندانیان سیاسی را آزاد کند و به درخواست های حقوق بشری جامه عمل بپوشاند.

شاید کوبا برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشری خود به تلاش های بسیاری نیاز داشته باشد اما آمریکا با بسیاری از کشورهایی که دارای سوابق ضعیفی در مورد حقوق بشر هستند نیز روابط عادی خود را ادامه می دهد؛ پس نباید در این خصوص به کوبا خرده گرفت.

ما باید با سایر کشورها همکاری کنیم نه اینکه آنها را از خود برانیم. ترامپ چه بخواهد و چه نخواهد ما در یک اقتصاد جهانی سازی شده و در جهانی زندگی می کنیم که دیپلماسی و بحث و جدل ها بهترین مسیر را برای حل و فصل اختلافات ارائه می کند. ترامپ به جای قطع ارتباط با کوبا، باید ارتباط خود را با آن گسترش دهد و به کنگره برای لغو تحریم های این کشور فشار آورد و همزمان این کشور را برای بهبود اوضاع حقوق بشری اش در صورت لزوم تحت فشار قرار دهد.

ترامپ گفته است که می خواهد به مردم کوبا برای رسیدن به رفاه و آزادی کمک کند. او با سیاست های بی اثر که سالیان سال این کشور را عذاب داده نمی تواند به این هدف برسد. آمریکا و کوبا تنها از طریق عادی سازی روابط، دیپلماسی و اعمال قدرت نرم می توانند به نتیجه ای بهتر دست یابند.