واقعیتی که بسیاری آن را نادیده می گیرند این است که این کشور قطر است که به لحظ سیاسی عربستان را به محاصره درآورده است و نه برعکس زیرا خودش را به عنوان قربانی برای افکار عمومی و بین المللی ارائه کرد که باید با این کشور همبستگی کرد و نه برعکس زیرا قطر کشوری کوچک با جمعیتی اندک است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی نوشت: اقدام برخی از کشورهای عربی مانند مراکش برای ارسال هواپیماهای حامل مواد غذایی به کشور قطر و اعلام آقای«عادل الجبیر» وزیر خارجه عربستان سعودی مبنی بر آمادگی کشورش برای «ارائه کمک های غذایی و پزشکی به دوحه اگر به آنها نیاز باشد» و نیز فاش کردن این مساله توسط روزنامه «لوموند» فرانسه که سفرای عربستان سعودی برای فشار و تهدید کشورهای آفریقایی مسلمان به قطع کمک های مالی یا پیچیده کردن دریافت روادید حج در صورتی که روابط شان را با قطر قطع نکنند، همه اینها بازتاب دهنده برخی از جنبه های بحران کنونی حاکم بر کشورهای حاشیه خلیج فارس است که علامت های سوال زیادی به وجود می آورد که بر ما واجب است که پاسخی برای آنها پیدا کنیم و پاسخ های ما شوک آور است.
قطر در معرض محاصره سیاسی توسط کشورهای «برادر» است بیش از آن که در معرض محاصره غذایی قرار دارد که نیازمند آن باشد که کشورهایی دیگر مانند مراکش یا خود عربستان همانطور که بر زبان آقای عادل الجبیر وزیر خارجه اش جاری شد که ارائه کمک های غذایی و پزشکی را پیشنهاد داد، به دادش برسند. این اشتباه است که محاصره و بحران را با محاصره نوار غزه یا یمن که گرسنگی و وبا به جان ملتش افتاده یا حتی عراق در زمان محاصره خفه کننده این کشور توسط آمریکا پس از اشغال کویت که به مدت 12 سال طول کشید، و ارزش های انسانی و اخلاقی را از بین برد و منجر به کشته شدن بیش از یک میلیون کودک شد، مقایسه کرد. چرا مراکش هواپیمای حامل مواد غذایی به قطر می فرستد ولی هواپیماهای نظامی خود را به صنعا می فرستد؟
آری«مشکلات و رنج ها» وجود دارد ولی از نوعی دیگر است که به درجه مقایسه با رنج های واقعی ملت های دیگر نمی رسد؛ کشورهایی که روابط خود را با قطر قطع کردند و مرزها و بنادر و حریم هوایی خود را به روی قطر بستند گمان می رود که «برادر» باشند و همچنان هستند، و این کشورها و به همراه شان قطر به مدت بیش از سی سال است که ویژگی خلیجی(خلیج فارس) دارند و ویژگی ها و روابط شان با روابط و ویژگی های عربی اسلامی فرق دارد و از ما غربت نشینان می خواهند که دخالت نکنیم یا همبستگی نکنیم. چه ضرری دارد اگر شهروند قطری شیر عربستانی را با همتای ترک یا ایرانی خود به طور مثال عوض کنند؟
همه مشکل در درجه اول رقابت ها و ثبت مواضع سیاسی صرف در رقابت با قطر و بحران اش است و در برخی مواقع از کل کل کردن سیاسی خارج نمی شود. کشورهایی که روابط شان با قطر را قطع کردند یا برای آزار دادن قطر این کار را کردند یا برای نزدیک شدن به مربع عربستان، امارات ،بحرین و مصر به طمع دستیابی به پول یا هر دوی اینها این کار را کردند.
عربستان سعودی که نبردی علیه همسایه قطری خود به راه انداخته است و ما در این جا درباره درست یا درست نبودن دلایل یا اخلاقی بودن یا نبودن آنها بحثی نمی کنیم زیرا این موضوعی دیگر است، کاری کرد که این نبرد ویژگی اسلامی و عربی و بین المللی از عینک باور مشهور بوش یعنی اتخاذ کرد که می گوید هر کسی با ما نیست علیه ماست.
ما بر این باور نیستیم که قطر که دارای ذخایر مالی و صندوق حاکمیتی است که بیش از 320 میلیارد دلار در آن است نیازمند دو هواپیمای حامل مواد غذایی مراکشی است که حامل سوپ«الحریره»،یا «الطاجین» یا «الکسکس» مراکشی است و مساله همبستگی سیاسی و دادن پیام به طرف های دیگر به ویژه به عربستان و امارات و مصر و تصحیح اشتباه های سیاسی که بارزترین اشتباهش مشارکت در جنگ یمن و اعتراض به عمل نکردن به وعده های سرمایه گذاری ها و تلاش برای همسویی با افکار عمومی مراکش ناراضی است که بنابر دلایلی که این جا مجال بیان آن نیست علاقه ای به سعودی ها ندارد؟
واقعیتی که بسیاری آن را نادیده می گیرند این است که این کشور قطر است که به لحظ سیاسی عربستان را به محاصره درآورده است و نه برعکس زیرا خودش را به عنوان قربانی برای افکار عمومی و بین المللی ارائه کرد که باید با این کشور همبستگی کرد و نه برعکس زیرا قطر کشوری کوچک با جمعیتی اندک است و نیز به دلیل آن که کشورهایی که شمشیر محاصره را برایش از رو کشیده اند کشورهای بزرگی هستند و به لحاظ مالی و نظامی قوی هستند و نیز این کشورها از حمایت آمریکایی که مورد تنفر عرب ها و مسلمانان است در این زمینه بهره مند هستند. همین مساله تردید بسیاری از کشورهایی که از چندین دهه تا کنون هم پیمان عربستان هستند در پاسخ مثبت به خواست عربستان برای قطع روابط تفسیر می کند همانطور که در پیوستن به ائتلاف اسلامی یا پیوستن به توفان قاطعیت یا پاسخ مثبت به دعوت برای حضور در نشست سران اسلامی عربی با حضور «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا تردید کردند. کشورهایی که روابط خود را با قطر قطع کردند به اندازه انگشتان یک دست هستند مانند اریتره، جیبوتی، چاد، موریتانی، نصف یمن، یک سوم لیبی و یک چهارم مالی.
اگر دو کشور مانند اردن و مراکش انبار«سنی»و«پادشاهی» در همه ائتلاف هایی را شکل دادند که عربستان دعوت به تشکیل آنها کرده است و برای شرکت در برخی از کنفرانس های شورای همکاری حاشیه خلیج فارس دعوت شدند مورد توجه قرار دهیم می بینیم که آنها هرگز به مساله قطع روابط با قطر نزدیک نشدند و اولی به کاهش سطح دیپلماتیک به معاون سفیر بسنده کرد و دومی هیچ تصمیمی اتخاذ نکرد اما سودان که با اعزام هزاران نیروی خود به جنگ یمن در کنار ائتلاف عربی مشارکت کرد و ده ها نظامی خود را از دست داد ترجیح داد که «بی طرفی» خود را حفظ کرده و خدشه ای به کار سفارت قطر و کارکنانش وارد نکند، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است.
سودان مانند مراکش با گرفتار کردن خود در جنگ یمن احساس کرده است که دچار اشتباه سیاسی و اخلاقی بزرگی شده است و از این کار هیچ فایده ای نبرد جز از دست دادن جایگاه و محبوبیت و تاریخ و چهره ملتش که پر از افتخارات وارد شدن به جنگ های فقرای مظلوم در طول دوران های تاریخی مختلف و ایستادن در کنار آنها بدون تردید است. سودان تصمیم گرفت که این اشتباه را جبران کرده و کفاره گناهش را با «نادیده گرفتن» بدهد و کار بسیار درستی هم کرد لیکن این باعث نمی شود که گناه حاکمانش توسط مردمش پیش از دیگران، بخشیده شود.
عربستان سعودی و هم پیمانانش باید خودشان را مورد بازنگری قرار دهند و دلایل واقعی که باعث شده است بسیاری از کسانی که علاقه ای به قطر به دلایل سیاست چند وجهی متناقض اش ندارند در کنار این کشور قرار گیرند نه دلیل علاقه به این کشور بلکه برای اذیت و آزار عربستان و اعتراض به سیاست هایش را مورد بررسی قرار دهند.
برای آن که کسی بد برداشت نکند تأکید می کنیم که ما با دولت قطر اختلاف ریشه ای داریم و با همه سیاست هایش در سویه، عراق، یمن و لیبی مخالف هستیم از هفت سال پیش تا کنون در شبکه الجزیره ظاهر نشدیم و قطر را تا حدود زیادی مسئول ویرانی می دانیم که این کشورها دچارش شدند و به دلیل این موضع گیری مان ضرر زیادی کردیم لیکن این هرگز باعث نمی شود که چیزی را که حقیقت می دانیم نگوییم زیرا قطر در جنگ های عربستان «برادرش» در این کشورها شریک بوده است و حتی از آن فراتر بر سر صندلی هدایت اول با عربستان رقابت کرده است به رغم همه اینها تأکید می کنیم که با محاصره قطر و اذیت کردن ملت نیک این کشور مخالف هستیم و بر حل این بحران از طریق گفت و گو اصرار می کنیم.
این یک جنگ میان ثروتمندان عرب است به همین دلیل از کسی که قصد دارد کاروان های کمک به این کشور بفرستد می خواهیم که این کاروان ها را به سمت غزه، سوریه، یمن، چاد و سومالی زیرا اینها مستحق تر هستند. و به همین اندازه بسنده می کنیم.
