در صورت ادامه تنش ها بین دوحه و شورای همکاری خلیج فارس، تلاش عربستان برای تشکیل یک اتحاد عربی در برابر تهران با شکست مواجه خواهد شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «آلبرت بی ولف» دستیار سابق نماینده جمهور خواه در مجلس نمایندگان آمریکا در یادداشتی در روزنامه هیل نوشت: این هفته پادشاه عربستان، مصر، یمن، بحرین و امارات متحده عربی را برای به رسمیت نشناختن دوحه، و همچنین محدود کردن سفرهای زمینی، دریایی و هوایی این کشور با هم متحد کرد.
دونالد ترامپ نه تنها از این اقدام حمایت کرد، بلکه به آن اعتبار داد. با این حال، ایران برنده واقعی است.
از سال ها پیش قطر در تقابل با دیگر کشورهای عربی قرار دارد. از اقدامات الجزیره در مورد انتقاد از دیگر رژیم ها و ارتقاء منافع قطر، تا پشتیبانی دوحه از اخوان المسلمین مصر و حمایت یک جانبه از نیروهای آن در سوریه، این کشور را در تضاد با همسایگان خود قرار داده است.
و سپس ایران است که کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی آن را بزرگ ترین تهدید وجودی برای خود احساس می کنند.
ایران سیاستی مجزا از شورای همکاری خلیج فارس در قبال قطر اتخاذ کرده است. در حالی که گروه موسوم به «ناتوی عربی» اسما برای مبارزه با خطر ناشی از گروه هایی مانند داعش طراحی شده است، بسیاری در ایران هدف آن را تلاش برای منزوی کردن تهران می بینند.
بخشی از جذابیت ایرانیان برای قطر اقتصادی است. ایران نتوانسته است ذخایر گاز خود را در پارس جنوبی توسعه دهد. قطر یک صادرکننده بزرگ گاز طبیعی مایع است.
قطر از ترس اینکه پس از توافق هسته ای، ایران با گاز ارزان قیمت بازار را اشباع کند، قطر در سال 2014 برای کمک به تهران برای توسعه میدان پارس جنوبی قرارداد امضا کرد.
علاوه بر این «شیخ تمیم حمد آل ثانی» امیر قطر به دلیل انتقاد از تنش اعراب با تهران و همچنین حمایت از حزب الله و حماس مورد انتقاد قرار دارد.
بعید است حمایت دولت ترامپ از منزوی کردن قطر هم کمکی به این قضیه کند. ترامپ هم پیام مبارزات انتخاباتی خود و هم سیگنال های فرستاده شده در سفر اخیر خود به منطقه را حفظ کرده است.
با این حال آمریکا در موقعیت منحصر به فرد سودمندی برای کمک به پر کردن شکاف بین قطر و بقیه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است. در حال حاضر واشنگتن بیش از هر زمانی به قطر و اتحاد به رهبری عربستان نزدیک است.
بسیاری امیدوار بودند که توافق هسته ای به یک معامله بزرگ بین ایران و عربستان سعودی منجر شود.
ایران پیش از حملات یازده سپتامبر مخالف طالبان بود و با جنایات داعش در عراق و سوریه مقابله کرده است.
در همین حال، داعش مسئولیت حملات به مجلس شورای اسلامی و آرامگاه آیت الله خمینی در تهران را برعهده گرفت.
با این حال با توجه به حضور یک دشمن مشترک، بعید است شکاف میان ایران و همسایگان سنی آن پر شود. بسیاری از کشورهای منطقه که به ائتلاف ضد داعش پیوسته اند به طور گسترده ای بر این باور بودند که ایران به عنوان بزرگ ترین خطر برای امنیت آنها محسوب می شود.
آنها از نفوذ رو به رشد ایران در عراق، سوریه و یمن می ترسند.
در صورت ادامه تنش ها بین دوحه، شورای همکاری خلیج فارس و کشورهایی مانند مصر بعید است ناتوی عربی شکل بگیرد. به علاوه از تشکیل یک اتحاد ضد موازنه در برابر تهران نیز با شکست مواجه خواهد شد.
