آیا «سه ‌گانه شگفتی ‌ساز» و «پارلمان معلق» رقم خواهد خورد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه ایوینینگ استاندارد انگلیس گزارش داد پیش از این هرگز انتخاباتی در دوران مدرن با این میزان نظرسنجی در دوره کوتاه تبلیغات انتخاباتی مواجه نشده بود.

در آغاز مبارزات انتخاباتی یعنی روز بعد از اینکه «ترزا می» از برگزاری انتخابات زودهنگام خبر داد، حزب محافظه کار با 17 درصد از حزب کارگر در نظرسنجی ها جلو افتاد.

امروز و در آستانه برگزاری انتخابات در روز پنجشنبه این اختلاف به یک درصد کاهش یافته است. جدیدترین نظرسنجی‌ ها در مورد پیروز احتمالی انتخابات پارلمانی انگلیس حاکی از کم شدن بی ‌سابقه اختلاف میان دو حزب محافظه ‌کار و کارگر این کشور دارد.

نظرسنجی‌ ها نشان می‌ دهد آراء حزب محافظه ‌کار انگلیس به ریاست ترزا می نخست وزیر این کشور، در یک ماه اخیر 12 درصد سقوط کرده و هم ‌اکنون اختلاف آن با حزب کارگر به ریاست «جرمی کوربین» فقط به یک درصد کاهش یافته است.

روند نزولی میزان مقبولیت حزب محافظه ‌کار، این نگرانی را به وجود آورده است که ترزا می نتواند با موفقیت طرح خروج انگلیس را از اتحادیه اروپا اجرایی کند.

وقوع انفجار تروریستی شهر «منچستر» در کاهش محبوبیت حزب محافظه ‌کار بی‌ تاثیر نبوده است و حتی احتمال دارد به شکست سنگین آن از حزب کارگر منتهی شود. اما این اختلاف در میزان مقبولیت دو حزب چرا تا این حد کاهش یافته است؟

چگونه نتیجه نظرسنجی ها تا این حد تغییر کرده است؟

در 19 آوریل اختلاف محافظه کاران با حزب کارگر در نظرسنجی ها 17 درصد بود. این اختلاف زیاد باعث شد تا در وست مینستر بسیاری پیروزی بزرگی را برای محافظه کار پیش بینی کنند.

اکنون اختلاف دو حزب در نظرسنجی ها بسیار ناچیز است.

نظرسنجی روز سه شنبه نشان داد در نظرسنجی ها مقبولیت حزب محافظه کار 41.5 درصد و حزب کارگر 40.4 درصد است.

چه چیزی باعث چنین سقوطی در مقبولیت محافظه کاران شد؟

وقوع انفجار تروریستی شهر «منچستر» در کاهش محبوبیت حزب محافظه ‌کار بی‌ تاثیر نبوده است و حتی احتمال دارد به شکست سنگین آن از حزب کارگر منتهی شود.

افزایش حمایت از حزب کارگر از کجا آمده است؟

نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد تغییراتی در شمار حامیان احزاب رخ داده است.

از زمان آغاز مبارزات انتخاباتی حمایت از حزب یوکیپ از 11 درصد به چهار درصد، حمایت از حزب لیبرال دموکرات از 10 درصد به هشت درصد و حمایت از سبزها از چهار درصد به دو درصد کاهش یافته است.

این احتمال وجود دارد که هر دو حزب کارگر و محافظه کارا از این تغییرات بهره برده باشند.

این در حالی است که تعداد حامیان حزب کارگر از زمان رهبری جرمی کوربین دو برابر شده و به نیم میلیون نفر رسیده است. بیشتر اینها جوانان هستند. کوربین اکنون هوادارانی دارد که درصورت لزوم، طی چند دقیقه در شبکه‌ های اجتماعی موجی در حمایت از او به راه می‌ اندازند.

کوربین با انتشار مانیفستی وعده داده که بسیاری از شرکت‌ های عمومی از جمله شرکت پست و راه ‌آهن را ملی کند. کوربین همچنین قول داده است میلیاردها دلار در حوزه ‌های بهداشت، آموزش و سلامت اجتماعی هزینه کند.

اینها هزینه‌ های سنگینی را بر دوش دولت خواهد گذاشت اما کوربین اعلام کرده قصد دارد منابع لازم برای این برنامه‌ ها را از افزایش مالیات ثروتمندان و شرکت‌ های بزرگ تأمین کند. او همچنین اعلام کرده به ‌دنبال افزایش حقوق کارگران و پایان دادن به سیاست‌ های ریاضتی است.

کوربین با شعارهای ضد‌ریاضتی موفق شده هواداران زیادی به‌ خصوص در میان جوانان برای خودش دست‌ و پا کند. شخصیت او و البته وعده‌ های انتخاباتی ‌اش برای جوانان انگلیسی جذاب است.

نظرسنجی اخیر یوگاو که اول و دوم ژوئن برگزار شد، نشان می دهد حمایت افراد 18 تا 24 ساله از حزب کارگر 71 درصد، ولی از حزب محافظه کار تنها 15 درصد است.

کوربین اواخر دهه 1980حتی تا مرز اخراج از حزب هم پیش رفت، چرا که بیش از 500 بار در پارلمان علیه دولت وقت که از حزب کارگر بود رای داد.

سخنان و طرز لباس پوشیدن وی شبیه به هیچ ‌یک از دیگر سیاستمداران انگلیسی نیست و همین او را متفاوت کرده است. حمایت جوانان از کوربین بزرگ ‌ترین برگ برنده برای او محسوب می شود.

احزاب اصلی کدام‌ هستند؟

انگلیس به طور سنتی دو حزب اصلی دارد: محافظه ‌کاران و حزب کارگر. محافظه‌ کاران از قدیم به جناح راست سیاسی تمایل داشته‌ اند و حزب کارگر هم برخاسته از جنبش کارگری است و به تفکر چپ متمایل است.

در میان این دو قطب سیاسی، حزب میانی «لیبرال دموکرات» وجود دارد؛ حزبی که در انتخابات قبلی تقریبا از صحنه سیاسی کنار گذاشته شد.

سبزها هم حزبی هستند که محیط زیست، محور تصمیم‌ هایشان است. حزب استقلال یا به اختصار «یوکیپ»، حزب دست راستی طرفدار جدایی کشور از اتحادیه اروپا است.

در اسکاتلند، حزب ملی اسکاتلند از ۵۹ کرسی پارلمان برای اسکاتلند 56 کرسی را به دست آورد که این در واقع شکست سنگینی برای حزب کارگر بود. ملی‌ گراهای اسکاتلند می‌ خواهند این اکثریت مطلق را در بخش اسکاتلند حفظ کنند. هدف آنها جدایی اسکاتلند از انگلیس است.

در بخش ولز٬ حزب ملی ‌گرای «پلاید کامری» از 40 کرسی این منطقه فقط سه صندلی را در اختیار دارد. ایرلند شمالی هم صاحب 18 کرسی در پارلمان است.

آیا محافظه کاران برنده خواهند شد؟

نظرسنجی ها هیچگاه حقایق را بیان نمی کنند و تا روز انتخابات نمی توان دقیقا در مورد برنده نهایی قضاوت کرد.

ترزا می برگزیت را بهانه برگزاری زودهنگام انتخابات قرار داد اما به اعتقاد بسیاری، جایگاه ضعیف حزب کارگر او را وسوسه کرد تا فرصت را غنیمت شمرده و با اعلام انتخابات پیش از موعد، اکثریت مطلق 650 کرسی پارلمان را از آن حزب خود کند. پس از آن اما حزب کارگر به رهبری کوربین به شکل بی سابقه‌ ای در نظرسنجی‌ ها پیشرفت کرد و فاصله ‌اش را با رقیب کم کرد. بسیاری حضور جرمی کوربین در راس رهبری این حزب را دلیل این وضعیت می ‌دانند.

در حالی که جوانان حامی حزب کارگر هستند، میانسالان انگلیسی از محافظه کاران پشتیبانی می کنند. بر اساس نظرسنجی یوگاو، حمایت افراد 65 سال به بالا از حزب کارگر 19 درصد و از حزب محافظه کار 62 درصد است.

پیش بینی ها در مورد تعداد کرسی ها چیست؟

بر اساس نظرسنجی های یوگاو پیش بینی ها در مورد کرسی هایی که احتمال دارد دو حزب اصلی به دست بیاورند به شرح زیر است. برای کسب اکثریت پارلمان، کسب 326 کرسی از سوی هر حزب نیاز است.

6 ژوئن: محافظه کار 342 - 265  / کارگر 300 - 230

5 ژوئن: محافظه کار 344 - 268 / کارگر 299 - 234

5 ژوئن: محافظه کار 265 - 340 / کارگر 301 - 230

2 ژوئن: محافظه کار 346 - 279 / کارگر 289 - 231

1 ژوئن: محافظه کار 353 - 285 / کارگر 285 - 219

31 مه: محافظه کار 344 - 275 / کارگر 289 - 227

این آمار نشان می دهد احتمال اینکه هر یک از این دو حزب بتواند اکثریت کرسی ها را به دست آورد، بسیار کم است.

چرا این انتخابات تا این حد مهم است؟

دلیل اهمیت این امر را باید در برگزیت دید. محافظه‌ کاران آن ‌طور که می‌ گویند به دنبال کسب اکثریت مطلق و بزرگ در پارلمان هستند تا در مذاکرات سخت برگزیت موضعی محکم و پایدار داشته باشند.

اگر محافظه ‌کاران در پارلمان کرسی‌ های قابل ملاحظه‌ ای از دست بدهند، احتمال دارد یک نفر با موضعی کاملا متفاوت از ترزا می بر سر میز مذاکره با اروپا بنشیند. در آن صورت باز هم حزب کارگر خواهد گفت مذاکرات خروج انگلیس را جلو می‌ برد. آن وقت سوال اصلی درباره چگونگی مذاکره و شرایط دو طرف خواهد بود تا اصل برگزیت. یک احتمال دیگر هم وجود دارد. این ‌که طبق پیش ‌بینی روزنامه تایمز، حزب محافظه ‌کار کرسی ‌های زیادی از دست بدهد و هیچ حزبی به اکثریت مطلق نرسد؛ چیزی که از آن به عنوان «پارلمان معلق» نام می ‌برند. در بسیاری از کشورهایی که دولت ائتلافی دارند این اتفاق رایج است که احزاب با هم ائتلاف کنند اما در انگلیس به ‌ندرت این اتفاق می‌افتد.

حزب کارگر برای پیروزی در انتخابات باید دستکم 12 درصد از محافظه کاران پیش بیافتد.

در دنیای سیاست همه چیز می ‌تواند زود تغییر کند. اکنون باید منتظر ماند و دید آیا انتخابات روز پنج شنبه می تواند «سه ‌گانه شگفتی ‌ساز» را رقم بزند. پیش از این رای «آری» انگلیسی ها به برگزیت و پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات آمریکا دو گانه شگفتی ساز را رقم زده بود. باید به این نکته توجه داشت که انتخابات در بسیاری از کشورهای جهان نشان داده است که سیاست این دوران به هیچ وجه قابل پیش ‌بینی نیست.