عملکرد کاندیدای راست افراطی فرانسه و کسب یک سوم آراء توسط وی نشان می دهد که پوپولیسم یک نیروی انتخاباتی قوی باقی مانده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، شبکه سی ان ان در گزارشی نوشت: امانوئل ماکرون همان دقایق ابتدایی سخنرانی پیروزی خود به «خشم، اضطراب و تردید» در میان افرادی که به «مارین لوپن» رقیب وی رای داده بودند، پی برد. رئیس جمهور جدید فرانسه با خطاب قرار دادن حامیان لوپن به طور مستقیم و در نظر گرفتن نگرانی های آنها به طور جدی نشان داد که او می داند پیروزی تاریخی وی پوپولیسم را نابود نکرده بلکه آن را به حاشیه کشانده است.
حاشیه پیروزی ماکرون، 66 درصد به 34 درصد، تعیین کننده بود. دستاورد او از ورود یک حزب جدید به الیزه طی یک سال، فوق العاده است. به نظر می رسد میانه گرایی در تمامی اشکال آن - انترناسیونالیسم، لیبرالیسم، اروپاگرایی، بلریسم، سوسیال دموکراسی - بازگشته است. در واقع این چشم انداز تنها با همه پرسی برگزیت در انگلیس و پیروزی «دونالد ترامپ» در آمریکا اندکی تغییر کرد و بار دیگر پوپولیسم به حاشیه کشیده شد.
در ماه مارس یک لیبرال، یک پوپولیست از جناح راست در هلند را شکست داد. «زیگمار گابریل» وزیر خارجه آلمان پس از پیروزی ماکرون در توییتی نوشت که فرانسه «در وسط و در قلب اروپا هست و باقی می ماند». او بر ائتلاف دو ملتیِ طرفدار اتحادیه اروپا که لوپن و برگزیت تهدیدی برای آن بودند، تاکید کرد.
«دنیس مک شین» یکی از مقامات سابق حزب کارگر انگلیس، پیروزی ماکرون را بزرگترین پیروزی برای اروپا در دو دهه دانست که نشان داد «فرانسه مایل به مقاومت در برابر امواج ناسیونالیستی پوپولیستی است.»
او افزود: «این یک پیروزی بزرگ برای «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان و افراد دیگری محسوب می شود که در صدد اصلاح اتحادیه اروپا بر اساس اصلاحات طرفدار بازار، طرفدار کارآفرینی و کار هستند. ماکرون با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد، اما آنها مشکلات دولت و قدرت هستند.»
با این حال عملکرد لوپن نشان می دهد که پوپولیسم یک نیروی انتخاباتی قوی باقی مانده است.
سهم 34 درصدی وی از آراء تقریبا دو برابر آراء پدرش «ژان ماری لوپن» در سال 2002 است. پیشرفت طولانی مدت جبهه ملی یک مسیر در حال رشد را نشان می دهد، و این حزب معتقد است که در انتخابات ماه بعد می تواند 40 کرسی پارلمانی را به دست آورد. مهاجرت، تروریسم، بیکاری و هویت مسائلی بودند که لوپن توانست با توسل به آنها برای خود رای جمع کند.
پروفسور «متیو گودوین» عضو ارشد اتاق فکر «چاتم هاوس» گفت: «با وجود پیروزی ماکرون، این واقعیت که یک سوم رای دهندگان از مارین لوپن حمایت کرده اند باید به ما یادآوری کند که پوپولیسم همچنان طرفدار دارد.»
او افزود: «بعید است در بلند مدت که یک لیبرال اقتصادی مانند ماکرون بتواند خواسته های کارگرانی را که از دهه 1990 به خانواده لوپن رای داده اند، راضی کند. به احتمال زیاد بر شمار حامیان لوپن به شکل قابل توجهی افزوده خواهد شد.»
لوپن که سیاست هایش به طور گسترده ای نژادپرستانه و فاشیستی دیده می شود، توسط حزب مستقل طرفدار برگزیت در انگلیس و «نایجل فاراژ» رهبر سابق این حزب حمایت می شود.
با این حال «دومینیک کامینگز» مدیر جنبش «رای خروج» به عنوان جنبش اصلی پوپولیستی حامی برگزیت در سال گذشته، یکشنبه شب اعلام کرد که سازمان او می خواست ماکرون لوپن را شکست دهد، «زیرا پیروزی یک فرد منکر هولوکاست برای بشریت بسیار بد است»!
در انگلیس «ترزا می» نخست وزیر این کشور سکان پوپولیستی برگزیت را در اختیار گرفت، اما بر خلاف لوپن و ترامپ، یک دستور کار حمایتی در تجارت و جهانی شدن را دنبال نمی کند.
با این وجود، نام تجاری «پوپولیسم لوپن» وارد جریان های اصلی شده است. اگر او در انتخابات ریاست جمهوری پیروز می شد، این رویداد به عنوان یک زلزله سیاسی جهانی ثبت نام می شد، اما زمانی که او به دور دوم انتخابات راه یافت، تعداد کمی شگفت زده شدند.
«برایان کلاس» کارشناس مدرسه اقتصاد لندن گفت: «پیروزی ماکرون یک شکست برای حرکت پوپولیسم افراطی در اروپا است. با این حال نمایش لوپن نسبتا قوی است و به حاشیه کشیده شدن سیگنال های جریان اصلی را نشان می دهد. این اتفاق در همه جا می افتد. به عنوان مثال برخی از معماران پوپولیسم در حال حاضر در دفتر بیضی شکل کاخ سفید دیده می شوند.»
او افزود: «این یک شمشیر دو لبه از شکست شب گذشته پوپولیسم بیگانه هراس است که برشی از برگزیت و پیروزی ترامپ محسوب می شد. پراگماتیسم میانه رو پیروز شد اما لوپن با کسب یک سوم آراء اطمینان داد که هیچ کس نمی تواند جنبش سیاسی او را به حاشیه بکشاند.»
هیچ کس بیشتر از خود رئیس جمهور جدید فرانسه این مسئله را نمی داند.
