مسئولان اسرائیلی این بستن سفارت را و عدم تمدید قراردادهای کارکنانش را و نیز عدم تمدید قرارداد اجازه منزل سفیر را به دلایل امنیتی توجیه کردند و نیز این گونه توجیه کردند که دولت مصر شروط و خواسته های اسرائیلی ها برای حمایت از سفارت و کارکنانش را تضمین نکرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به بسته شدن سفارت رژیم اشغالگر اسرائیل در قاهره ،پایتخت مصر، پرداخت و نوشت: یک عنصر اصلی بارز و مهم در شخصیت و ژن های مصری ها وجود دارد که باید آن را پیش از هر گونه تلاش برای فهم مصر، ملت و احساسات ملی اش باید به آن توجه کرد و آن تنفر ریشه دار این ملت از دولت اشغالگر اسرائیلی است و این تنفر عمیق ریشه دار است که به حق و عدالت یاری می رساند و بازتاب دهنده ارزش ها و اخلاق اسلامی و عربی حامی از مساله فلسطین است، اگر هم استثناهایی برای این قاعده راسخ باشد، محدود و نادر است.
این مقدمه برای این نوشتیم که واقعیت ثابت و مشهوری را تکرار کند آن هم به مناسبت اخباری که از روزنامه های عبری به ما رسیده است و آن بسته شدن سفارت اسرائیل در قاهره به شکل نهایی و خارج کردن همه کارکنان آن است.
زمانی که سفارت اسرائیل در قاهره در ماه سپتامبر سال 2015 در میان جشن رسمی محدود و با حضور سفرای اسرائیلی(دیوید عوفرین) و آمریکایی و نیز «دوری گولد» مدیر وزارت خارجه اسرائیل در آن زمان( وی با دیدارهایش با شاهزاده ترکی الفیصل، مدیر اسبق سازمان اطلاعات عربستان و نیز سرلشکر انور عولقی مشهور بود)و یک کارمند در وزارت خارجه مصر بازگشایی شد، این اقدام با تمسخر و مخالفت سرسختانه نخبگان سیاسی مصر و اقشار مختلف مردم این کشور مواجه شد، به رغم آن که هماهنگی امنیتی میان حکومت مصر و همتای اسرائیلی اش در رویارویی با گروه داعش یا جماعت انصار بیت المقدس در شبه جزیره سینا در اوج خود بود.
سفیر اسرائیل در قاهره که دکترای امور خاورمیانه دارد و مصر را به خوبی می شناسد خودش را در مصر منزوی دید و بسیاری به ویژه مسئولان بلندپایه مصر حاضر به دیدار با وی و پذیرش دعوت هایش نبودند حتی دکتر«توفیق عکاشه» مالک شبکه تلویزیونی«الفراعین» به شیوه توهین آمیزی از پارلمان مصر اخراج شد زیرا وی این سفیر(دیوید عوفرین» را دعوت به مراسم شامی کرد که در بالکن منزلش یعنی منزل عکاشه برگزار شد.
مسئولان اسرائیلی این بستن سفارت را و عدم تمدید قراردادهای کارکنانش را و نیز عدم تمدید قرارداد اجازه منزل سفیر را به دلایل امنیتی توجیه کردند و نیز این گونه توجیه کردند که دولت مصر شروط و خواسته های اسرائیلی ها برای حمایت از سفارت و کارکنانش را تضمین نکرده است و چه بسا این بهانه درست باشد لیکن دلیل مهم از نظر ما مخالفت بیشتر مصری ها در همه سطح ها با دیدار با سفیری که هفت ماه پیش به شکل بی بازگشتی قاهره را ترک کرد.
تاریخ با حروف بزرگ حمله تظاهرکنندگان مصری جوان به سفارت اسرائیل در طبقات بالای عمارتی که در آن در منطقه «الجیزه» و در نزدیکی دانشگاه قاهره واقع شده بود، در ابتدای انقلاب مصر علیه حکومت فاسد«حسنی مبارک» در ماه سپتامبر سال 2011 و پخش و پلا کردن اسناد و محتویات آن در هوا و پنهان شدن کارکنان سفارت در یکی از اتاق برای حفظ جان خود و درخواست کمک بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از«باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا برای دخالت و حمایت از جان شان و نیز تامین امنیت خروج آنها را ثبت می کند. این نیز اتفاق افتاد البته پس از تأخیر عمدی شورای نظامی مصر در آن زمان.
مردم مصر و نخبگان سیاسی میهنی شریف، سد محکم و بلندی در رویارویی با عادی سازی روابط با دولت اشغالگر اسرائیلی باقی می مانند حتی اگر دولت های حاکم جدای از هویت عقیده ای سیاسی شان چنین نباشند و ناامیدی دولت اسرائیل و چه بسا ترس اش از منفجر کردن سفارت و بستن آن و وحتی محکم بستن آن دلیل دیگری است که این واقعیت را مورد تأکید قرار می دهد.
