چرا رهبرانی که به اردوغان تبریک گفتند کم بودند؟/ آیا نتایج همه پرسی ترکیه لغو می شود؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله امروز خود به همه پرسی ترکیه و پیامدهای ادامه دار آن پرداخت و نوشت: «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه در دوران جوانی اش فوتبالیست ماهری بود و همیشه دوست داشت در خط حمله بازی کند و گل بزند به همین دلیل چندان برایش عجیب نیست که در اولین گفت و گویش با شبکه تلویزیونی«سی ان ان» ترکیه پس از پیروزی اش در همه پرسی با میانگینی که از 51.4 درصد بیشتر نیست ، بگوید که « مهم پیروزی است و نه تعداد گل ها».

بی تردید پیروزی مهم است لیکن تعداد گل ها هم مهم است به ویژه در بازی سیاسی و در کشوری چند پاره شده ای مانند ترکیه که با مشکلات داخلی و خارجی روز افزونی مواجه است. مخالفان علیه رئیس جمهور برنده متحد شده اند و دم از تقلب و اختلال در تعداد آرا می زنند و خواستار لغو نتایج همه پرسی هستند. اگر میانگین پیروزی بالا بود همانطور که اردوغان چشم داشت و امیدوار بود این اتهام ها را نمی شنیدیم. میانگین پیروزی همان میانگین انتخابات پارلمانی سابق است که در آن حزب«عدالت و توسعه» حاکم پیروز شد.

آن چه جالب توجه است در کنار تعداد کم گل ها، تعداد کم تبریک گویان به وی به دلیل این پیروزی بود.هیچ کس به جز «ولادیمیر پوتین»رئیس جمهور روسیه و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به سرعت گوشی را برنداشت و به اردوغان تبریگ نگفت. البته  ملک«سلمان بن عبدالعزیز» را نباید فراموش کرد. این در حالی است که بسیاری از همسایگان ترکیه  و همقطاران اروپایی اش در پیمان ناتو سکوت اختیار کرده اند.

تبریک رهبران دو قدرت بزرگ جهان در این روزها بی تردید امر بسیار  مهمی است لیکن ما در اینجا درباره دموکراسی و دیکتاتوری سخن می گوییم. صداهای زیادی هستند که اردوغان رئیس جمهور ترکیه را متهم می کنند که به دیکتاتوری بیشتر نزدیک شده است آن هم با تمرکز بر در اختیار گرفتن بیشتر اختیارات در دستش مانند تعیین وزرا، قضات، فرماندهان نظامی، لغو نظام پارلمانی و کاهش ابزارهای حساب پس گرفتن از رئیس جمهور و سیاست هایش.

به نظر ما اردوغان نیازی به این همه بحران های داخلی و انتقادهای خارجی که در معرض آنها قرار گرفته است،ندارد. وی حاکم مطلق در ترکیه بود و بر پایگاه مردمی بزرگی تکیه دارد و اختیارات مطلقش را با قانون فوق العاده و حکومت نظامی که از زمان کودتای نظامی نافرجام در ماه جولای گذشته تقویت می کند.

خطرناک ترین چیزی که نتایج این همه پرسی  واضح کرد، نشان دادن حالت شکاف و چند دستگی در جامعه ترکیه در واضح ترین تصویر آن و ریختن هیزم بیشتر بر آتش آن  و گشودن درها به روی هر کسی است که می خواهد از آن برای تجزیه ترکیه و منفجر کردن نزاع طایفه ای و نژادی بهره ببرد که کشور را به سمت هرج و مرج خونین هدایت می کند به مانند آن چه در سوریه، عراق، لیبی و یمن رخ داده است.

پیروزی در همه پرسی چه بسا اردوغان را به همه اهدافی که می خواست نرساند لیکن قطعا برایش بحران های جدیدی در داخل و خارج با هم برایش به وجود می آورد. نخستین بحران روابط اش با حزب ملی ترکیه، هم پیمان و شریک سیاسی اش است . همچنین اگر بخواهد نظام فدرال را به مانند آمریکا در ترکیه عملی کند و به کردها اقلیم آنها را به شکل خودمختار در شرق بدهد و نیز عملی کردن مجازات اعدام را احیا کند و شخصیت های کودتای نافرجام را اعدام  کند با مشکلات جدید رو به رو می شود.

اردوغان گل های زیادی در دروازه دشمنانش نزد و می توان گفت که پیروزی اش در همه پرسی  با  توجه به محدود بودن پیروزی اش، با گل های کمی بوده است. رئیس جمهور ترکیه ما را ببخشد اگر این توصیفات را از فرهنگ فوتبالی اش به عاریت بردیم.