چیزهای زیادی از زمان آغاز بحران سوریه در شش سال پیش تغییر کرد به استثنای اتحادیه عرب و ذهنیت برخی از کشورهای آن که به این تغییر اذعان نمی کنند و بارزترین نشانه های این تغییر وجود توافقی بین المللی بر سر باقی ماندن نظام و دادن اولویت به مبارزه با تروریسم است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،«عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی به مساله پس دادن کرسی سوریه به دمشق پرداخت و نوشت: از واکنش آقای «احمد ابوالغیظ» دبیر کل اتحادیه عرب به درخواست دکتر«ابراهیم الجعفری» وزیر خارجه عراق برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و لغو قطعنامه تعلیق عضویت این کشور از همان ابتدای بحران سوریه و از این حرفش که «زمان برای این بازگشت مناسب نیست» در عجبیم.
دکتر الجعفری در سخنرانی اش در نشست نیم سالیانه شورای وزیران خارجه عرب که با زبانی مودبانه و مسئولانه برای «درخواست از برادرانش» برای بازنگری در قطعنامه آنها برای تعلیق عضویت سوریه که در ماه نوامبر سال 2011 صادر شد، برای همتاهایش یعنی وزرای عرب نردبانی برای پایین آمدن شان از درخت لجاجت و عقب نشینی از تصمیم اشتباه و در عین حال زشت آنها ارائه کرد.
این شایسته نیست که سوریه عضویت خود را در سازمان ملل متحد و همه سازمان های بین المللی مختلف زیر مجموعه سازمان ملل حفظ کند و در نشست ها و فعالیت های آنها در کنار کشورهای بزرگ و کشورهای عربی در آن واحد، شرکت کند و عضویت اش در اتحادیه عرب که خودش یکی از موسسانش است به تعلیق درآید؛ آن هم زمانی که کشورهایی که پشت تعلیق عضویت اش بودند روی نقشه هرگز وجود نداشتند و فقط مناطق تحت الحمایه انگلیس بودند.
توجیه های آقای ابوالغیظ را که گفت زمان برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب مناسب نیست را نمی فهمیم و امیدواریم که به ما بگوید زمان مناسب برای این بازگشت از نظر وی و کشورهای عضو اتحادیه عرب که می خواهند این تحریم ادامه پیدا کند چه زمانی است.
کشورهایی که عضویت سوریه را به تعلیق درآوردند و میلیاردها دلار و هزار تن سلاح را به سوریه و در چارچوب امیدهای مورد حمایت شان توسط آمریکا تزریق کردند با این باور که روزهای نظام حاکم بر سوریه اندک است و شروع به آماده شدن برای جشن گرفتن انتقام گرفتن شان کردند، امیدشان بر باد رفت و جالب توجه این جاست کسانی که این حمله را در اتحادیه عرب انجام دادند شاهزاده «سعود الفیصل» وزیر خارجه عربستان سعودی و شیخ« حمد بن جاسم بن جبیر آل ثانی»نخست وزیر و وزیر خارجه قطر بودند که ستاره آنها رو به افول رفت و دیگر دیپلماسی کشورهای خود را هدایت نمی کنند اولی از دنیا رفت و دومی از مقامش برکنار شد و سرگرم کارهای تجاری اش شد.
«بشار اسد» رئیس جمهور سوریه سقوط نکرد و ارتش اش سه شهر مهم سوریه یعنی «حلب، تدمر و منبج» را بازپس گرفت لیکن معارضانی که برخی از کشورها می خواستند که کرسی سوریه در اتحادیه عرب را به آنها بدهند، روی پشت همان میز رو در رو با هیأت نظام حاکم بر سوریه نشسته اند آن هم پس از آن که نشست رو به روی مسئولان نظام یا سخن گفتن با آنها را خیانت بزرگ غیرقابل بخشش می دانستند.
چیزهای زیادی از زمان آغاز بحران سوریه در شش سال پیش تغییر کرد به استثنای اتحادیه عرب و ذهنیت برخی از کشورهای آن که به این تغییر اذعان نمی کنند و بارزترین نشانه های این تغییر وجود توافقی بین المللی بر سر باقی ماندن نظام و دادن اولویت به مبارزه با تروریسم است.
چه کسی باور می کرد یا پیش بینی می کرد که معارضان سوری که نماینده آنها هیأت عالی مذاکرات که مقرش در ریاض است، بیانیه ای صادر کند که در آن انفجار دو مرکز امنیتی نظام سوریه در منطقه «حمص» توسط «هیأت تحریر الشام» یا همان جبهه النصره و گروه هایش را محکوم کند و آن را اقدامی تروریستی بداند و این هیأت مذاکره کننده به خواسته ها و شروط آقای «بشار الجعفری» رئیس هیأت مذاکره کننده دولت سوریه در دور چهارم مذاکرات ژنو تن دادند؟
نمی دانیم که آقای دکتر ابراهیم الجعفری و پیش از وی«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه که در حاشیه کنفرانس همکاری عربی روسی در ابوظبی در دو ماه پیش همین درخواست را کرده بود(بازگرداندن عضویت سوریه به دمشق)با دولت سوریه در دمشق پیش از این اقدام شان برای این ماموریت یعنی لغو تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب مشاوره کرده اند و در نهایت موافقت ضمنی سوریه را گرفته اند یا نه اگر چه در این کارشان تردید داریم زیرا این شایسته نیست که نماینده سوریه به این اتحادیه برگردد بدون آن که حداقل شروط مد نظر سوریه برآورده شود.
بیشتر توضیح می دهیم و می گوییم که بارزترین این شرط ها عذرخواهی اتحادیه عرب و به عبارت بهتر عذرخواهی از دولت و ملت سوریه توسط کشورهایی است که پشت این تعلیق هستند آن هم به دلیل این اشتباه یا این گناه شان ؛ آنها همچنین باید به دادن غرامت های کامل به ملت سوریه به دلیل نابودی این کشور و کشتار مردم سوریه تعهد کنند و گرنه بازگشت سوریه و ملتش به این اتحادیه عرب افتخاری ندارد ؛اتحادیه ای که برای دخالت نظامی خارجی در سوریه و لیبی و پیش از آنها در عراق تلاش کرد و «پوشش قانونی» عربی را برای این دخالت نظامی مهیا کرد.
زمان مناسب برای بازگشت سوریه به کرسی اش در اتحادیه عرب زمانی مناسب است که اولا این اتحادیه، اتحادیه شود و دوما عربی شود و از سوریه بخواهد که برگردد و این اتحادیه ابراز ندامت کرده و درخواست بخشش کند و امیدواریم که آقای ابوالغیظ این مساله را مدنظر قرار دهد و ما بر این باوریم که این روز نزدیک است.
