هنوز مشخص نیست که ترامپ سه هفته پیش از ملک«سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان و شیخ«محمد بن زاید»ولیعهد ابوظبی نیز مبلغ های مشابهی را خواسته است یا نه؟ لیکن همه نشانه ها حکایت از آن دارد که وی این کار را کرده است و چیزی که این نتیجه گیری را مورد تاکید قرار می دهد این است که «خالد الفالح» وزیر انرژی عربستان بلافاصله پس از مکالمه تلفنی از عزم کشورش برای سرمایه گذاری در بخش«نفت صخره ای» در ایالات متحده خبر داد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت:اگر این روایت درست باشد که بر زبان یک مسئول دیپلماتیک بلندپایه جاری شد و می گوید که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا از کویت خواست که 9 میلیارد دلار به عنوان هزینه هایی که در قبض آزادی این کشور و بیرون کردن نیروهای عراقی از کویت در سال 1991 آمده را بپردازد؛ این یعنی «قبض های» مشابه دیگر به کشورهای حاشیه خلیج فارس فرستاده شده است و این کار به مثابه عملی کردن تهدیداتش است که از این کشورها خواسته است که بهای حمایت ایالات متحده آمریکا از آنها را بپردازند.
این روایت تأکید می کند که ترامپ این درخواست را طی مکالمه تلفنی با شیخ«صباح الاحمد» امیر کویت فاش کرده است هنگامی که امیر کویت با وی بر سر این جدل کرد که کویت به مانند همه کشورهای حاشیه خلیج فارس دیگر،تمام طلب های آمریکا را به خزانه این کشور واریز کرده است؛ طلب هایی که نزدیک به صد میلیارد دلار تخمین زده می شود ولی ترامپ رئیس جمهور آمریکا بر پرداخت 9میلیارد دلار اصرار کرد؛ امری که امیر کویت را نگران کرده است.
هنوز مشخص نیست که ترامپ سه هفته پیش از ملک«سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان و شیخ«محمد بن زاید»ولیعهد ابوظبی نیز مبلغ های مشابهی را خواسته است یا نه؟ لیکن همه نشانه ها حکایت از آن دارد که وی این کار را کرده است و چیزی که این نتیجه گیری را مورد تاکید قرار می دهد این است که «خالد الفالح» وزیر انرژی عربستان بلافاصله پس از مکالمه تلفنی از عزم کشورش برای سرمایه گذاری در بخش«نفت صخره ای» در ایالات متحده خبر داد.
ترامپ در یک مصاحبه رسانه ای گفت که کشورهای حاشیه خلیج فارس به جز پول هیچ چیزی ندارند و بقای آنها به لطف ایالات متحده آمریکاست و این هم اوج وقاحت اش را و هم اوج گروکشی را بازتاب می دهد.
همان منابع دیپلماتیکی که در حاشیه مشارکتم در کنفرانس سالیانه مرکز پژوهش های دفاعی و تحلیل ها برای سخن گفتن درباره کتابم Islamic State the Digital Caliphate که روز دوشنبه در نیودهلی آغاز شد و با آنها دیدار کردم، گفتند که این قابل توجه است که «مایکل پومپیو» رئیس دستگاه اطلاعات مرکزی آمریکایی طی سفرش به عربستان سعودی در ده روز پیش فقط با شاهزاده «محمد بن نایف»ولیعهد و وزیر کشور عربستان دیدار کرد و با ملک سلمان پادشاه عربستان و پسرش شاهزاده«محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد دیداری برگزار نکرد؛ امری که این گونه تفسیر شد که دولت ترامپ از ولیعهد به دلیل نقش برجسته اش در مبارزه با تروریسم حمایت می کند.
این مرکز پژوهشی از مهمترین مراکز در آسیا به شمار می رود زیرا کنفرانس هایش مهارت های دفاعی،امنیتی و سیاسی را در بر می گیرد و مسائل منطقه را به شکل عمیقی مورد بررسی قرار می دهد به ویژه مسائل تروریسم در افغانستان، عراق، سوریه،یمن و نیز هند و پاکستان را مورد بررسی عمیق و جدی قرار می دهد.
چه بسا اهتمام و توجه آمریکا به شاهزاده بن نایف به این بر می گردد که واشنگتن به این نتیجه رسیده است که گروه القاعده با قدرت به جزیره العرب و از یمن بازگشته است؛ امری که نیازمند هماهنگی گسترده تر با نهادهای امنیتی عربستان دارد که روی اریکه آن شاهزاده بن نایف تکیه زده است و مهارتی در مبارزه با گروه القاعده به مدت دو دهه دارد.
فرصت های ماندن ترامپ در کاخ سفید پس از برکناری دو مسئول مهم در دولتش به دلیل تماس آنها با سفارت روسیه در واشنگتن یعنی «مایکل فلین» مشاور امنیت ملی و «جف سشنز» وزیر دادگستری و امضای قانون مهاجرت جدید توسط وی که نام عراق را از فهرست کشورهایی که مرزهای کشورش را به روی آنها به مدت هفت ماه می بندد، روز به روز کمتر می شود و چه بسا به مجبور کردن کشورهای حاشیه خلیج فارس برای پرداخت قبض وعده ها برای بازگرداندن زیر ساخت های آمریکایی که میلیاردها دلار هزینه دارد، منجر شود.
«سرگئی لیسیلیاک» سفیر روسیه در واشنگتن نقش بزرگی در سرنگونی وزرای ترامپ یکی پشت سر دیگری بازی کرد و برخی از منابع روسیه ای که در کنفرانس یاد شده شرکت کردند به من گفتند که وی دیپلمات حرفه ای است و عضو هیچ دستگاه امنیتی روسی نیست و چه بسا مسئولان آمریکایی دیگری را از جمله خود ترامپ را در آینده نزدیک به دلیل تماس ها و دیدارها با«تاجران»دولت کنونی و نیز به دلیل اطلاعات خطرناکی که از آنها دارد از جمله پرونده های شخصی و تجاری شان، سرنگون کند.
این سفیر روسیه قطعا وارد تاریخ سیاسی و دیپلماتیک می شود و تعجب نمی کنیم اگر مقام مهمی را در دولت روسیه به عنوان پاداشش به دلیل نفوذ و دستاوردهایش در پایتخت آمریکا از آن خود کند.