شوک غیرمنتظره در انتظار اروپا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه ایندیپندنت در گزارشی نوشت: پس از ناکامی در پیش بینی نتیجه همه پرسی برگزیت، پیروزی «دونالد ترامپ»، و حتی انتخاب «فرانسوا فیون» و «بنوا هامون» به عنوان نامزدهای جمهوری خواه و سوسیالیست و ظهور «امانوئل ماکرون» و حزبش موسوم به «آن مَرش» (به معنی در حرکت) نظرسنجی ها و تحلیلگران با اطمینان می گویند که مارین لوپن رهبر جبهه ملی به پست ریاست جمهوری فرانسه دست نخواهد یافت.

آنها بر این باورند که او به دور دوم انتخابات راه خواهد یافت اما در این دور یک نامزد راست میانه یا چپ میانه پیروز خواهد شد. تاریخ قبلا شاهد چنین رویدادی بوده است. در سال 2002، «ژان ماری لوپن» (پدر مارین) از دور اول با موفقیت گذشت اما در دور دوم از «ژاک شیراک» رقیب خود شکست خورد. اما با استناد به گذشته نمی توان آینده را درست پیش بینی کرد.

شانس مارین لوپن برای پیروزی بسیار بیشتر از حدی است که تصور می رود.

رسوایی مالی خانواده فیون، شکست «مانوئل والس» در به دست آوردن نامزدی سوسیالیست ها آن هم برخلاف انتظارات و اتحاد احتمالی میان  سوسیالیست ها و چپ گرا همگی تحولاتی غیر منتظره هستند که می توانند بر نتیجه انتخابات تاثیر گذار باشند.

لوپن از لحاظ اقتصادی وعده داده است روند جهانی شدن را معکوس کند و در رقابت ها از صنایع داخلی به نفع کارگران فرانسوی محافظت کند. او وعده داده است هزینه های رفاهی را افزایش و سن بازنشستگی را کاهش دهد. سیاست خارجی پیشنهادی وی موسوم به «نخست فرانسه»، بر اساس افزایش هزینه های دفاعی، کاهش مهاجرت و بازگرداندن هویت ملی است. او به صراحت ضد اتحادیه اروپا و مخالف پول واحد است.

سیاست های اقتصادی لوپن نزدیک به چپ های میانه است. در رقابت با فیون، که طرفدار کاهش 500 هزار شغل در بخش خدمات شهری، کاهش خدمات دولتی، اصلاح مقررات بازار کار، و افزایش سن بازنشستگی و ساعات کار است، رای دهندگان سنتی سوسیالیستی ممکن است از جبهه ملی حمایت کنند. در رقابت با ماکرون، سیاست های حزب آن مَرش در خصوص کاهش مالیات ها و اصلاحات بازار کار ممکن است به لوپن کمک کند. حمایت فیون و ماکرون از جهانی شدن، اتحادیه اروپا، یکپارچگی اقتصادی اروپای بزرگ و مهاجرت، حمایت ناسیونالیست ها از هر دو جناح چپ و راست را به سمت لوپن سوق می دهد.

لوپن ایده «فرانسه بزرگ» و تزریق سیاست های سنتی را مطرح می کند.

فیون و بنوا هامون که تا همین اواخر با توجه به کاهش حمایت سوسیالیست ها احتمال راهیابی به دور دوم انتخابات را بعید می دیدند، نمایندگانی از یک سیستم سیاسی فاسد و مملو از فساد و شکست های مکرر هستند. «نیکلاس سارکوزی» رئیس جمهور محافظه کار پیشین به اتهام فساد مالی در سال 2012، در آستانه محاکمه قرار دارد. ریاست جمهوری «فرانسوا اولاند» رئیس جمهور فعلی نیز با توجه به ناکامی در احیاء اقتصادی و عملکرد ضعیف در بخش امنیت و مهاجرت با شکست مواجه شده است.

امانوئل ماکرون وزیر اقتصاد و بانکدار سابق، محصول مدارس نخبگان فرانسه است. او در جذب رای جوانان، زنان و مردان فرانسوی به لحاظ اقتصادی و اجتماعی موفق خواهد بود، اما برای غلبه بر نارضایتی فرانسوی ها از سرمایه داران با چالش هایی مواجه خواهد شد.

لوپن، در مقابل، خودش را به عنوان یک خارجی مطرح کرده است. لوپن شاید بتواند از خلاء موجود در برنامه های ارائه شده توسط نامزدها به خوبی بهره برداری کند.

اما حتی اگر لوپن انتخاب نشود، جایگاه های وی به احتمال زیاد تاثیر گذار خواهند بود. در دور دوم انتخابات، فیون یا ماکرون ممکن است با حرکت به سمت مواضع لوپن در بخش های حاکمیت، مهاجرت و اروپا از جناح خارجی دشمن را مورد هدف قرار دهند. آنها ممکن است مانند «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس به رای دهندگان فرانسوی فرصت دهند تا در مورد مهاجرت و عضویت فرانسه در اتحادیه اروپا همه پرسی هایی با نتایج غیر قابل پیش بینی برگزار کنند.

اگر لوپن برنده شود، فرانسه ممکن است از ارز یورو خارج شود و بدهی های خود را با فرانک مطابقت دهد. خروج فرانسه از پول واحد، تلاش برای محدود کردن حرکت آزادانه مردم در سراسر مرزهای اروپا و ادعای آن برای حاکمیت سیاسی و اقتصادی، چالش وجودی برای اتحادیه اروپا در پی خواهد داشت. در صورت پیروزی فیون یا ماکرون هیچ تغییر چشمگیری در اوضاع کشور رخ نخواهد داد.

در نهایت هیچ نامزدی قاطعانه با واقعیت های اقتصادی برخورد نخواهد کرد. هیچ یک از رقبا با وجود شعارهای کلیشه ای یک نقشه روشن برای رسیدگی به رشد اقتصادی فرانسه، بدهی بالا، امور مالی عمومی ضعیف، رقابت پذیری ضعیف، یا لزوم اجرای اصلاحات ساختاری بزرگ ارائه نکرده اند. حتی سیاست های جبهه ملی عوامل خارجی را عامل مشکلات این کشور می داند.

انتخابات 2017 فرانسه صرف نظر از نتیجه آن، بی ثباتی های فزاینده ای به دنبال خواهد داشت. این بی ثباتی در قالب یک شوک ناگهانی (لوپن) و یا فروپاشی طولانی مدت (فیون یا ماکرون) رخ خواهد داد. در هر صورت این بی ثباتی خود را در ارزش یورو و بدهی های اوراق بهادار اروپا آشکار خواهد کرد.