ترامپ تاجر باقی می ماند و همه چیز را از چشم سود و زیان می بیند و قراردادها سنت زندگی اش است.ثروت و ثروت و باز هم ثروت باور وی است که بر رفتارها، سیاست ها و رابطه هایش حاکم خواهد بود به همین دلیل تعجب نمی کنیم که اگر ترامپ کاخ سفید را به بنگاه املاک تبدیل کند.در زمانه این مرد هیچ چیز بعید نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به روی کار آمدن دونالد ترامپ بر سر قدرت پرداخت و نوشت:امروز در برابر جهان لحظه ای واقعی متجسد می شود و ما خودمان را مجبور به همزیستی با رئیس جمهور جدید آمریکا می بینیم. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که وی با کشورش و با بیش از دویست کشور که مجموع اعضای سازمان ملل هستند چه می کند.
نگرانی وجه مشترکی است که تقریبا بر همه حاکم است و اندک کسانی که مستثنی هستند نژاد پرست هایی هستند که از آمدن این مرد دچار هیچان و اشتیاق شدند و او را از طریق صندوق های رای روی شانه های خود بلند کرده و به کاخ سفید رساندند؛ با این باور که وی قهرمان تغییر خواهد بود و هیأت حاکم بر آمریکا را شکست می دهد و عظمت را به آمریکا باز می گرداند.
مردی که رسوایی ها و آزارهای جنسی اش دست از سرش برنداشت زیرا خودش در سال های زندگی که مشغول به قراردادهای تجاری و جمع کردن میلیاردها دلار بود، به دنبال آنها رفت. ترامپ هرگز تصور نمی کرد روزی فرا برسد که وی تبدیل به رئیس جمهور بزرگترین کشور در جهان شود. او تنها رئیس جمهور در میان 44 رئیس جمهور آمریکا است که پیش از وی روی کار آمدند، در ارتش خدمت نکرد و هیچ پست دولتی نداشت و در آغوش زیبارویانش در برج های گران قیمت خوابید و با هواپیمای«بوئینگ» غول پیکرش میان پایتخت های جهان در جستجوی ثروت و زنان زیبا با هم، سفر کرد.
آیا ترامپ ما را به یاد برخی از رهبران و شیوخ عرب ما نمی اندازد؟ آیا به نظر نمی رسد که در رفتار و وعده ها و تناقض هایش یکی از ماها باشد، پس چرا برخی از ما یا بیشترمان این همه از او متنفریم؟
کسی که از ترامپ متنفر است نه فقرا و به حاشیه رانده ها و ندارهای عرب هستند بلکه حاکمان ثروتمندی هستند که وی تهدیدشان کرد که باید به دلیل حمایت از آنها در گذشته و حال جزیه بدهند و تهدیدشان کرد که در دادگاه های آمریکایی به اتهام دست داشتن شان در تروریسم و ارائه کمک مستقیم یا غیرمستقیم به مهاجمان برج تجارت جهانی آمریکا در یازدهم سپتامبر سال 2011 محاکمه شان می کند؛ همین حاکمان بودند که ما را و ملت های شان را به حالت فلاکت باری که منطقه در آن به سر می برد رساندند و ثروت های کشورهای شان را در جنگ های بیهوده با انگیزه های انتقامجویانه شخصی هدر دادند.
این مرد هرگز از ما به عنوان عرب و مسلمان خوشش نمی آید و در این هیچ بحثی نیست.وی وعده داده است که درهای کشورش را به روی مهاجران مسلمان می بندد و سفارت آمریکا را از تل آویو به قدس اشغالی به منظور راضی کردن یهودی ها و اسرائیلی ها منتقل می کند لیکن آیا افتخار دوست داشتن مردی به مانند وی را داریم؟آیا مستحق غیر از او هستیم آن هم در سایه حال شرم آورمان و اوضاع تاسف بارمان؛ به طوری که تبدیل به ابزارهایی در دست دیگران برای کشتن صدها هزار نفر از مردم مان و نابودی میهن های مان و قرار دادن این میهن ها روی سفره تجزیه و تقسیم شدیم؟
ترامپ را سرزنش می کنیم و از دردهای نژادپرستی اش فریاد می زنیم و به بستن درهای کشورش به روی مهاجران ما و هم عقیده های ما اعتراض می کنیم اما آیا ما یا به عبارت بهتر حکومت های ثروتمند و در رفاه ما الگوی بهتری ارائه کرده ایم و حکومت های مان درهای کشورهای شان را به روی برادران سوری مان باز کردند؟ آیا بیشتر این حکومت ها به جز دادن میلیاردها دلارها برای چند پاره کردن کشورشان و غرق کردن آن در این هرج و مرج خونین که در برابر چشم های مان متجسد شده می بینیم، کاری کردند؟
هیچ کس نمی داند که ترامپ وقتی روی صندلی اش در دفتر سفید کاخ سفید تکیه می زند چه کار می کند؟ و در این جا پیشگوها و رمال ها را به درباره اینکه چهار سال آینده چگونه خواهد بود و آیا کاملش می کند، آیا تا پایان این سال زندگی می کند یا نه و یا اینکه به مانند نیکسون برکنار می شود یا به مانند جان کندی ترور می شود؟به چالش می کشانیم.
بیشتر اعضای دموکرات کنگره و به همراه آنها شمار زیادی از هنرمندان و حقوقدانان و نخبگان فرهنگی مراسم تحلیف را تحریم کردند و در برابر کاخ سفید شمار زیادی تظاهرات کردند لیکن خانم«هیلاری کلینتون» که بر سر رهبری با او رقابت کرد در کنار روسای جمهور سابق مانند «بیل کلینتون»، «جورج بوش» پسر و «جیمی کارتر» و بقیه و نیز «باراک اوباما» که از قدرت کنار رفت، در صندلی های نخست بود. اینها سنت های رسمی آمریکایی است اما آن چه در اتاق های بسته هیأت حاکمه آمریکا رخ می دهد در صورتی که رئیس جمهور جدید بخواهد از متن های سیاسی اش خارج شود، چیز دیگری است.
ترامپ در دوران کاندیداتوری اش هرگز علاقه اش به «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه که وی نیز علاقه اش را به ترامپ نشان داد، پنهان نکرد و اگر روایت آمریکایی درست باشد که می گوید سازمان اطلاعات روسیه(کا.گ.ب)همان طرفی بود که نامه های الکترونیکی کلینتون کاندیدای دموکرات ها را به بیرون درز داد و این نامه ها نقش مهمی در شکست وی بازی کرد، درست باشد، بنابر این رئیس جمهور روسیه مستحق این علاقه از جانب دوست جدیدش است.این یک قرارداد سیاسی توسط مردی است که به قراردادهای تجاری«معتاد»شده است.
اگر دوستان ترامپ در میان رهبران کم اند اما دشمنانش بسیار زیادند و در سراسر جهان پخش هستند.وی در ارزش اتحادیه اروپا تردید کرد، پیمان ناتو را مسخره کرد ، پس از پیروزی اش چین را با اولین مکالمه تلفنی با رهبر جزیره تایوان به چالش کشاند، همچنین به لغو تحریم های اقتصادی علیه روسیه اشاره کرد و وعده داد که دیوار بزرگ مکزیک را در مرزهای آمریکا بسازد و وعده داد که 11 میلیون پناهنده غیرقانونی را که بیشترشان از آمریکای لاتین هستند اخراج می کند و توافق هسته ای با ایران را لغو می کند،یعنی موفق شد که هم با عرب ها و هم با ایران دشمنی بورزد،آیا زیرکی سیاسی بهتر از این وجود دارد؟
ترامپ تاجر باقی می ماند و همه چیز را از چشم سود و زیان می بیند و قراردادها سنت زندگی اش است.ثروت و ثروت و باز هم ثروت باور وی است که بر رفتارها،سیاست ها و رابطه هایش حاکم خواهد بود به همین دلیل تعجب نمی کنیم که اگر ترامپ کاخ سفید را به بنگاه املاک تبدیل کند.در زمانه این مرد هیچ چیز بعید نیست.
هرگز شگفت زده نمی شویم که اگر اولین تصمیمی که ترامپ اتخاذ می کند در حالی که او متخصص در امور ساخت و ساز و املاک است، این باشد که سفارت آمریکا را به قطعه زمینی که به نام این سفارت در قدس اشغالی رزرو شده منتقل کند و چرا که نه! آیا از عرب ها و مسلمان و واکنش آنها می ترسد؟ مگر زمانی که قدس و اراضی فلسطین به طور کامل اشغال شد یا زمانی که مسجد الاقصی به آتش کشیده شد ،اشغال آن که جای خود دارد، و پایه های آن سست شد به بهانه پیدا کردن معبد فرضی ، چه کار کردند؟ آیا آنها توفان های قاطعیت خود و هواپیماهای ائتلاف نظامی اسلامی شان را برای جلوگیری از انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی به حرکت در می آورند یا سفارتخانه های آمریکا را حداقل در کشورهای شان می بندند؟
به نظر ما ترامپ یک خوبی اصلی و مهم دارد که در این خلاصه می شود که وی بقایای ماسک های روی چهره های حاکمان عرب را بر می دارد و چهره واقعی آمریکا را فاش می کند، و این امری خوبی است میلیون ها نفر از عرب ها و چه بسا ملت های جهان از این کارش استقبال می کنند.
