فعالیت مثلث روسیه،ترکیه و ایران در پرونده سوریه به تنهایی و ورود این مثلث در عملیات سیاسی برای مشخص کردن آینده «سوریه جدید» در چارچوب مذاکراتی که در آستانه پایتخت کشور قزاقستان که به مسکو بسیار نزدیک است، آغاز می شود؛ آن هم با حضور هیأت هایی از معارضان «میانه رو» سوری که به این سه کشور نزدیک هستند و با مشارکت هیأت رسمی سوریه، باعث ناراحتی واشنگتن و هم پیمانانش در منطقه عربی شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در بخش سخن سردبیر در روزنامه رأی الیوم نوشت: دو مساله است که «باراک اوباما»رئیس جمهوری آمریکا در تصمیم گیری درباره آنها طی دو دوره ریاست جمهوری اش که به مدت هشت سال طول کشید، دچار تردید شد:نخست تجریم شهرک سازی یهودی در اراضی اشغالی فلسطین و دومی تجهیز گروه های مسلح سوری به اصطلاح«میانه رو» به موشک های مدرن و پیشرفته ضد هواپیما و ضد موشک با هم، برای ایجاد اختلال در موازنه های قدرت نظامی روی زمین به نفع آنها یعنی به نفع معارضان.به نظر می رسد که در روزهای آخرش تصمیمش را گرفت و پیش نویش لایحه تسلیح گروه های مسلح سوری به موشک هایی که حداقل از چهارسال پیش تا کنون آنها را می خواهند صادر کرد.
پیروزی اخیر ائتلاف روسیه،سوریه و ایران در شهر«حلب» و پیوستن ترکیه با قدرت به این ائتلاف و رسیدن دیدارهای سه جانبه روسیه، ترکیه و ایران به طرح توافقی برای آینده سوریه همه این سه عامل پشت این تحول در موضع آمریکا بوده و هست که در نزاع اخیر دولت دموکرات اوباما متبلور شد و این یعنی اینکه خودش به تنهایی پشت این تحول و تغییر نیست و اینکه «هیأت»حاکم بر آمریکا از پشت پرده تصمیم گیرنده است و این حکایت از آن دارد که چه بسا دولت«دونالد ترامپ»رئیس جمهوری جدید ملزم به این لایحه بماند.
نگرانی روسیه از تصمیم آمریکا برای تسلیح گروه های مسلح سوری به موشک های ضد هواپیما و ضد موشک با هم، در بیانیه ای که صادر شد و «ماریا زاخاروف»سخنگوی وزارت خارجه روسیه آن را خواند، بازتاب پیدا کرد و در این بیانیه گفت که این اقدام آمریکا برای هواپیماهای روسیه خطرناک است زیرا قطعا به دست «جهادی»می افتد و آمریکا را به حمایت از گروه تروریستی «جبهه النصره» و توقف همکاری با روسیه در جنگ علیه تروریسم متهم کرد.
این تحولات در پرونده سوریه با هم یا به طور جداگانه، تأکید می کند که از همان روز اول سال میلادی جدید وارد غلیان می شود و تفاهم های روسیه و آمریکا که این پرونده را طی حداقل دو سال گذشته کنترل کرد و از برخورد مستقیم میان دو قدرت بزرگ جلوگیری کرد، در آستانه فروپاشی قرار دارد، اگر نگوییم که در عمل از هم پاشیده است.
فعالیت مثلث روسیه،ترکیه و ایران در پرونده سوریه به تنهایی و ورود این مثلث در عملیات سیاسی برای مشخص کردن آینده «سوریه جدید» در چارچوب مذاکراتی که در آستانه پایتخت کشور قزاقستان که به مسکو بسیار نزدیک است، آغاز می شود؛ آن هم با حضور هیأت هایی از معارضان «میانه رو» سوری که به این سه کشور نزدیک هستند و با مشارکت هیأت رسمی سوریه، باعث ناراحتی واشنگتن و هم پیمانانش در منطقه عربی شد و نشانه های این ناراحتی را می توان در این سه نقطه احساس کرد:
نخست: اقدام گسترده برای جمع آوری کمک به مردم سوریه که ملک«سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان اعلام کرد و خودش و ولیعهدش دیروز آن را رهبری کردند و این اقدام تلاش برای سرپوش گذاشتن بر شکست ریاض در جلوگیری از بازپس گیری شهر حلب توسط ارتش سوریه و نیز اعتراض به دور کردن عربستان سعودی از مذاکرات آینده است.
دوم: بازگشت آقای«عادل الجبیر» وزیر خارجه عربستان به سخن گفتن درباره کناره گیری «بشار اسد»رئیس جمهوری سوریه است؛ این در حالی است که وی در این زمینه به مدت دو ماه سکوت اختیار کرد و این مدت برایش بسیار طولانی و بی سابقه است.
سوم:تصمیم اوباما برای تسلیح معارضان سوری به سلاح های مدرن از جمله موشک های ضد هوایی برای شکستن قاعده آمریکایی که متمایل به دوری از افزایش تنش بود.
تا کنون هنوز معلوم نیست که این سلاح های جدید به طور مستقیم یا از طریق کشورهای عربی به طور مثال عربستان یا قطر، کجا می رود؟ چه تضمین هایی وجود دارد که از رسیدن این سلاح ها به گروه های تندرو جلوگیری می شود به مانند آن چه برای موشک های «تاو» ضد زره پوش ها اتفاق افتاد و اخیرا مشخص شد که به دست داعش و جبهه النصره افتاده است؟
نشانه های اولیه حکایت از آن دارد که سال 2017 داغ تر و از سال کنونی یعنی 2016 که به پایان خود نزدیک تر می شود، غلیانش بیشتر خواهد بود به ویژه در زمینه بحران سوریه زیرا ما در برابر صحنه ای هستیم که دو رهبر قوی یعنی «ولادیمیر پوتین» روسی و «دونالد ترامپ» آمریکایی یا با هم به توافق می رسند یا با هم نزاع می کنند و ما احتمال اخیر را یعنی نزاع یا رویارویی را بعید نمی دانیم زیرا تصمیم های اخیر اوباما برای تسلیح معارضان سوری مسلح بازتاب دهنده دیدگاه«هیأت»حاکمه است و نه دیدگاه رئیس جمهور آمریکایی رفتنی و سخن گفتن ترامپ درباره بازگرداندن آمریکا به عنوان قدرت بزرگ طی تبلیغات انتخاباتی اش نشان دهنده این رویکرد است و نباید تعدی و تحریک چین توسط وی و تماس تحریک آمیزش با رهبران تایوان قبل از تحویل گرفتن قدرت را فراموش کنیم.
جهان با شکل اش و نقشه ائتلاف هایش و چه بسا جنگ های آینده اش روی خاک سوریه و درباره بحران اش و طرف های شرکت کننده یا دخالت کننده در آن متبلور می شود.
