افزایش هزینه‌های دولتی، منجر به افزایش نرخ تورم شده و بیشترین ضربه را به کسانی زده که قبل از آن نیز برای تامین مایحتاج زندگی خود با مشکلات متعددی روبرو بودند.
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، روسیه از زمان آغاز حمله تمارعیارش به اوکراین حدود سه سال پیش، دچار چرخۀ بی‌پایانی از افزایش قیمت‌ها شده است.
افزایش هزینه‌های دولتی، منجر به افزایش نرخ تورم شده و بیشترین ضربه را به کسانی زده که قبل از آن نیز برای تامین مایحتاج زندگی خود با مشکلات متعددی روبرو بودند.
زینیدا کودریاوتسوا، یک زن مستمری‌بگیر ساکن شهر کوچک «ددوفسک» در نزدیکی مسکو پایتخت روسیه است که اکنون حتی برای پرداخت قبوض خود دچار مشکل است.
او به خبرگزاری فرانسه می‌گوید که همه چیز آنقدر گران شده که او دیگر نمی‌تواند هزینه داروها، گوشت یا خرید لباس‌هایش را بپردازد و مبلغ ۱۶ هزار روبل (۱۵۰ دلار) اجاره خانه خود را پرداخت کند.
او با خجالت می‌گوید: «خوشبختانه دخترانم لباس‌هایشان را به من می‌دهند. این کفش‌ها را ببینید، این کفش‌ها را معمولا دختران جوان می‌پوشند.»
بر اساس پیش‌بینی‌ها، تورم پس از افزایش ۷.۴ درصدی در سال ۲۰۲۳ میلادی و ۱۱.۹ درصدی در سال ۲۰۲۲ میلادی، تا پایان امسال به ۹ درصد خواهد رسید.
آشفتگی‌های اقتصادی پس از همه‌گیری کووید نیز روسیه را به شدت تحت تأثیر قرار داده و پس از سال‌ها کاهش استانداردهای زندگی در پی اعمال تحریم‌های غرب به دلیل الحاق کریمه به مسکو در سال ۲۰۱۴ میلادی، اوضاع اقتصادی را بدتر کرده است.
«نه به جنگ»
بانک مرکزی روسیه برای مبارزه با تورم، نرخ بهره معیار خود را به ۲۱ درصد افزایش داده؛ سطحی که از سال ۲۰۰۳ میلادی اعمال نشده بود.
این کار باعث شده که هزینه‌ها برای مصرف‌کنندگان، کسب‌وکارها همچنین هزینه‌ها برای دریافت وام در بازار به شدت افزایش یابد.
این روند همچنان در حال افزایش است زیرا در کنار تداوم تحریم‌های غرب، کرملین نیز قصد دارد بار دیگر بر بودجه تامین اسلحه و سربازان در سال پیش‌رو بیفزاید.
الویرا نابیولینا، رئیس بانک مرکزی روسیه نیز اعلام کرده است که در جلسه هفته آینده، درست پیش از تعطیلات سال نوی میلادی، در نظر دارد دوباره نرخ بهره را افزایش دهد.
به همین دلیل برای شهروندی همچون کودریاوتسوا، فکر کردن به آینده بسیار دشوار است و می‌گوید که بصورت «روز به روز» امورات زندگیش را می‌گذراند.
او همچنین به حملات پراکنده اوکراین به پایتخت روسیه اشاره دارد و می‌گوید: «پهپادها نیز در اینجا پرواز می‌کنند که پاسخی به بمباران روزانه شهرهای اوکراین توسط روسیه است.»
او می‌گوید که «هیچ تضمینی وجود ندارد که با گرسنگی مواجه نشویم» و بزرگترین آرزویش این است که دیگر جنگی نباشد.
همین پیام نیز روی بعضی از دیوارهای شهر نوشته شده است: «نه به جنگ».
روس‌هایی که از چنین عبارتی برای بیان عقایدشان استفاده می‌کنند، با این خطر مواجه هستند که تحت قوانین سختگیرانه سانسور نظامی این کشور (که کرملین آن را یک مبارزه وجودی برای بقا در برابر غرب معرفی می‌کند) محاکمه می‌شوند.
«من صلح می‌خواهم»
ویکتور مارکوف، یکی دیگر از شهروندان می‌گوید: «قیمت‌ها هر روز افزایش می‌یابد. قیمت سیب به ۱۵۰ روبل (۱.۴۰ دلار) و قهوه به ۴۰۰ روبل رسیده است.»
قرار است مخارج دفاعی سال آینده به ۱۳.۵ تریلیون روبل (۱۲۵ میلیارد دلار) برسد که بیش از ۶ درصد تولید ناخالص داخلی روسیه و حدود ۴۰ درصد از کل هزینه‌های دولتی را شامل می‌شود.
این در حالی است که هزینه‌های نظامی سالانه روسیه در سال ۲۰۲۴ میلادی نیز یک افزایش ۷۰ درصدی داشته است.
ویکتور مارکوف و همسرش نینا که ۷۳ سال دارند، با حقوق بازنشستگی ماهانه ۲۲ هزار روبل حتی قادر به خرید مواد غذایی لازم برای جشن سال نو نیستند.
ویکتوریا، مترجم ۳۰ ساله و معلم زبان خارجی که در یک کلبه چوبی زندگی می‌کند نیز از افزایش قیمت پوشک و غذای کودک عصبانی است و می‌گوید: «می‌خواهم صلح بازگردد. هر اتفاقی که در کشور می‌افتد باعث افزایش اضطراب مردم می‌شود.»
