گزینه های پیش روی رئیس جمهور فرانسه پس از سقوط دولت چیست؟

پایگاه خبری جماران - امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، تلاش می‌کند نخست‌وزیر جدیدی برای جایگزینی میشل بارنیه که روز چهارشنبه با رای عدم اعتماد مجلس مواجه شد، پیدا کند. انتخاب مکرون به این بستگی خواهد داشت که آیا او می‌تواند تایید مجلس ملی را برای گزینه پیشنهادی‌اش به دست آورد یا خیر.

گاردین در گزارشی در این باره می نویسد: نخست‌وزیر جدید برای مقاومت در برابر یک رای عدم اعتماد دیگر، به حمایت ۲۸۸ نماینده نیاز دارد، اما می‌تواند با اکثریت ساده برای تصویب لوایح جداگانه به کار خود ادامه دهد.  مکرون همچنین می‌تواند انتخاب کند که یک نخست‌وزیر موقت یا تکنوکرات منصوب کند (یا حتی بارنیه را در این نقش حفظ کند) اما احتمالاً قادر به پیشنهاد هیچ قانونی، از جمله مسائل بودجه‌ای، نخواهد بود. در ادامه، گزینه‌های پیش روی رئیس‌جمهور را بررسی می‌کنیم:

تلاش دوباره با ائتلاف فعلی؟

پیشنهادی غیرمنتظره این است که مکرون فردی را معرفی کند که برای شرکای اقلیت ائتلاف فعلی‌اش، از جمله حزب جمهوری‌خواهان (Les Républicains) قابل قبول باشد. این گزینه می‌تواند خود میشل بارنیه باشد، گرچه این امر به نظر یک تحریک آشکار می‌رسد. این رویکرد مزایایی دارد – به عنوان مثال، نامزد می‌تواند یک عضو فعلی کابینه باشد و از قبل دارای مجوزهای امنیتی باشد. اما این گزینه دوباره به پذیرش ضمنی «تجمع ملی» (Rassemblement National)، حزب راست افراطی به رهبری مارین لوپن، وابسته خواهد بود. این رویکرد تاکنون نتیجه‌بخش نبوده است. آنطور که آمارها می گویند ائتلاف فعلی او فاصله زیادی با اکثریت دارد.

یافتن نامزدی که چپ از او حمایت کند؟

احزاب چپ‌گرا در انتخابات جولای تحت یک ائتلاف به نام «جبهه نوین مردمی» (NFP) شرکت کردند. این بلوک بیشترین تعداد کرسی‌ها را به دست آورد و این استدلال را مطرح کرده که حمایت آنها از هر نخست‌وزیری باید یک اولویت اصلی باشد. اما ممکن است مکرون نتواند نامزدی پیدا کند که هم با الزامات او و هم با خواسته‌های حزب رادیکال چپ «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» (LFI) به رهبری ژان-لوک ملانشون، که بزرگ‌ترین عنصر NFP است، سازگار باشد. رهبر پارلمانی LFI صبح پنج‌شنبه اعلام کرد که این حزب «قطعاً» به هر نخست‌وزیری که از میان اعضای خودشان نباشد رأی مخالف خواهد داد.آمار نشان می‌دهد که چنین ترتیبی روی کاغذ، اکثریتی راحت خواهد داشت، اما در عمل این ائتلاف به شدت ناپایدار خواهد بود.

تقسیم کردن چپ؟

گرچه احزاب چپ‌گرا تحت یک ائتلاف واحد شرکت کردند، اما مجبور نیستند در آن باقی بمانند. یک سناتور برجسته سبز، یانیک ژدو، روز پنج‌شنبه در سخنانی گفت که دیگر احزاب چپ‌گرا استراتژی مشابهی با  LFI، که خواستار استعفای مکرون است، ندارند. ژدو پیشنهاد داد که یک ائتلاف ممکن است با اتحاد «بلوک میانه‌گرا» و NFP شکل بگیرد. اما چنین ائتلافی بدون LFI نیز ممکن خواهد بود. سباستین لکورنو، وزیر دفاع پیشین که به عنوان یکی از گزینه‌های ممکن برای نخست‌وزیری جدید مطرح شده است، به صراحت گفت: «ما باید هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا سوسیالیست‌ها را از LFI جدا کنیم.» در این سناریو، ما اکثریتی کوچکتر اما احتمالاً کارآمدتر را می‌بینیم. توجه داشته باشید که برای عملی شدن این سناریو از نظر ریاضی، به همکاری جمهوری‌خواهان نیاز است، که ممکن است نقطه اختلاف برای احزاب چپ‌گرا باشد.