ناامیدی حل‌نشده در درگیری‌های طولانی‌مدت منطقه می‌تواند باعث شکل گیری شرایطی علیه منافع ایالات متحده شود. از لبنان تا ایران، مخفیگاه های بی نهایت و صدها مایل تونل های زیرزمینی برای انتقال تدارکات و پرسنل وجود دارد. با عملیات وحشیانه اسرائیل در غزه، کرانه باختری، و اکنون لبنان، گروه های مقاومت علیه اسرائیل تعداد نامحدودی عضو خواهند داشت.
پایگاه خبری جماران: ناتاشا هال عضو ارشد برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشنگتن در نوشتاری برای مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل نوشت: در حالی که دولت نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل درگیر جنگ‌هایی در سراسر خاورمیانه برای تضعیف ایران و گروه های نظامی متحدش است، مقامات دولت جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده این پیروزی‌های نظامی را «لحظه‌ای تعیین‌کننده در تاریخ» می‌خوانند. اما آیا این لحظه به گونه‌ای که مقامات کاخ سفید امیدوار هستند، تاریخ را تعیین خواهد کرد؟بدون راه‌حل سیاسی که صلاح میلیون‌ها نفر از جمله فلسطینی‌ها، لبنانی‌ها و سوری‌ها را که آرزوی صلح و عدالت در خاورمیانه دارند را در بر بگیرد، پیروزی های تاکتیکی اسرائیل و «شکست های ایران» زودگذر خواهد بود.
صرف نظر از اینکه اسرائیل تا چه حد به دشمنان خود در خاورمیانه ضربه می زند، هم ایران و هم حزب الله صدها مایل خاک دارند که از دریای مدیترانه تا ایران را در بر می گیرد و می توانند فعالیت های خود را در این محدوده احیاء کنند. حزب الله و ایران توانایی ایفای نقش در بازی های طولانی که حوصله دیگران را سر برده، دارند. این سرسختی به آنها اجازه داد تا کنترل خود را در سوریه، عراق، یمن و البته لبنان مستحکم کنند. اگرچه ایران و حزب‌الله اکنون شکست خورده‌اند، اما با مانور دادن در کشورهای آسیب‌دیده و شکننده، جایی که دیگران تسلیم شده‌اند، ثابت کرده‌اند که در برابر ضررهای تاکتیکی مقاوم هستند.
سوریه یک نمونه است. مداخله‌های حزب‌الله و ایران در سوریه از زمان آغاز جنگ داخلی در مقاطع خاصی به عنوان یک مزیت و نقطه ضعف ثابت شده است. به عنوان مثال، گزارش های اخیر حاکی از آن است که مداخله آنها در سوریه آنها را در برابر جمع آوری و هدف قرار دادن اطلاعات آمریکا و اسرائیل آسیب پذیر کرده است. با این حال، این اولین باری نیست که حزب الله و ایران به دلیل نقش خود در جنگ آسیب می بینند، اما همچنان در مسیر مقاومت استراتژیک بلندمدت باقی مانده اند.
نویسنده این مطلب در ادامه می نویسد: در سال 2010، محور مقاومت مورد حمایت ایران با محوریت حزب الله قدرتمند و نیکوکار به نظر می رسید. حزب الله حسن نیت جهان عرب را به عنوان یک گروه مسلح غیردولتی داشت که اسرائیل را مجبور کرد پس از 18 سال اشغال، نیروهای خود را از لبنان خارج کند. جنگ در سوریه این تصویر را تغییر داد. از اعتراضات مسالمت آمیز که خواستار اصلاحات در سال 2011 بودند، سوریه به یک درگیری خونین تبدیل شد که تا به امروز به زمین بازی بازیگران منطقه ای و بین المللی تبدیل شد. از جمله این بازیگران روسیه، ایران و حزب الله بودند. حزب الله هزاران نیرو خود را برای محاصره و حمله به مناطق پرجمعیت سوریه فراخواند. با این کار وجهه آنها در جهان عرب خدشه دار شد. آنها دیگر با «دشمن صهیونیستی»، هدف اعلام شده خود، مقابله نمی کردند.
علی‌رغم آن شکست‌های ایدئولوژیک، حزب‌الله و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در مسیر خود باقی ماندند. مداخله آنها به قدری برای بقای اسد حیاتی بود که سوری ها در مورد اینکه آیا رژیم قول داده بود که حزب الله بر مناطقی در غرب سوریه کنترل داشته باشد یا خیر، بحث می کردند. ایران همچنین به طور غیررسمی کنترل مناطقی در شرق و اطراف دمشق را گسترش داده است.
از آنجایی که سوریه در سال‌های اخیر از جامعه بین‌المللی فاصله داشته، حزب‌الله و ایران از دست باز در این کشور برخوردار بودند. در نهایت اندک اندک حتی آنهایی که با رژیم اسد و حامیان مورد حمایت ایران مانند حزب الله جنگیدند، مجبور به تسلیم شدن شدند. در مکان‌هایی مانند درعا، حزب‌الله توانسته اعضایی را جذب کند.
اما استیصال در درگیری نیز باعث ایجاد نارضایتی و فساد می شود. با گسترش نفوذ حزب الله و ایران خطرات افزایش یافت. همانطور که اخیراً یک مقاله فایننشال تایمز گزارش داد، حزب الله شروع به کار و به اشتراک گذاری اطلاعات با افراد بسیار بیشتری نسبت به گذشته کرد. این امر آنها را در معرض جمع آوری اطلاعات اسرائیل و ایالات متحده قرار داد که ممکن است تا حدی منجر به خسارات عظیم آنها در هفته های اخیر شده باشد.
حزب‌الله تنها در عرض یک ماه، رهبر معنوی، سیاسی و نظامی خود، حسن نصرالله، معاونان متعدد و صدها درجه‌دار خود را از دست داده است. این وضعیت برای ایران هم کم و بیش مشابه بوده است. (اشاره به ترور فرماندهان ایرانی در سوریه و لبنان و ترور اسماعیل هنیه، رئیس فقید دفتر سیاسی حماس در تهران)
کاخ سفید بر این باور است که این رویدادها می تواند راه را برای آینده ای جدید برای لبنان یا همانگونه که اسرائیل عملیات ترور حسن نصرالله را فرصتی برای شکل گیری «نظم جدید» نامیده، هموار کند. اما اگر ایالات متحده یک برنامه واقعی برای نظم جدیدی که به طور جامع به همه زخم های چرکین منطقه رسیدگی کند نداشته باشد، سوریه و سایر درگیری های طولانی بار دیگر به یک مزیت برای ایران و حزب الله تبدیل خواهد شد. آنها در زمان مناسب خود را بهبود می‌بخشند و دوباره قدرت خود را تثبیت می کنند.
ناامیدی حل‌نشده در درگیری‌های طولانی‌مدت منطقه می‌تواند باعث شکل گیری شرایطی علیه منافع ایالات متحده شود. از لبنان تا ایران، مخفیگاه های بی نهایت و صدها مایل تونل های زیرزمینی برای انتقال تدارکات و پرسنل وجود دارد. با عملیات وحشیانه اسرائیل در غزه، کرانه باختری، و اکنون لبنان، گروه های مقاومت علیه اسرائیل تعداد نامحدودی عضو خواهند داشت.
آمریکایی ها فکر می کنند که بدون رویارویی با این واقعیت سیاسی، درگیری ها در غزه و لبنان از طریق بازسازی یا اصلاحات تکنوکراتیک خاتمه می یابد. این اتفاق معمولا رخ نمی دهد. تاریخ اخیر در منطقه نشان می‌دهد که بدون «روز بعد» سیاسی قابل قبول، اوج‌ها و قله‌هایی از خشونت بی‌پایان وجود خواهد داشت. این پیامدهایی برای اسرائیل در آینده قابل پیش بینی خواهد داشت. در واقع، عواقب کمپین‌های نظامی اسرائیل، مدت‌ها پس از اینکه ایالات متحده بخواهد به راه خود ادامه دهد، فرصت‌های جدیدی را برای ایران و حزب‌الله در مکان‌هایی مانند سوریه ایجاد می‌کند؛ درست مانند آنچه قبل از 7 اکتبر بود.
هر دولت آینده ایالات متحده باید در مورد تمایل یا علاقه خود به جنگ در خاورمیانه صادق باشد. در حالی که متحد آمریکا، یعنی اسرائیل، ممکن است حریص جنگ باشد، ایالات متحده دلیل خوبی برای چنین حرص و طمعی ندارد. وقتی آتش فروکش کند، نتانیاهو ممکن است در رأس قدرت باشد یا نباشد، اما اعتبار و امنیت ایالات متحده بدون هیچ دستاورد بلندمدت قابل تشخیص و بدون برنامه‌ای برای مقابله با محور مقاومتی که از خاکستر جنگ بیرون می‌آید، از بین خواهد رفت.
اگر اسرائیل متمایل به صلح نباشد، ایالات متحده باید از اهرم فشار خود برای تحمیل آتش بس استفاده کند. در این جنگ، چنین استراتژی به نفع قدرت و منافع ایالات متحده خواهد بود. پرداختن به درگیری های طولانی مدت در یک منطقه نمی تواند اولویت آمریکا باشد.
توضیح جماران : ترجمه و انتشار مطالب در پایگاه خبری جماران به معنای تایید محتوای آن نیست
