نیروهای روسیه مأموریت یافتهاند تا ارتش اوکراین را تا اواسط اکتبر از منطقه «کورسک» بیرون کنند، یعنی در کمتر از یک ماه. همچنین به آنها دستور داده شده است که تا پایان اکتبر یک «منطقه حائل» در مناطق مرزی اوکراین در شمال شرقی این کشور ایجاد کنند. اما آیا این هدف شدنی است؟
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، گزارشها حاکی از آن است که کرملین به ارتش خود دستور داده تا کمتر از یک ماه، نظامیان اوکراین را از منطقه کورسک روسیه بیرون کند. اما این هدف به ویژه با توجه به اقدامات بعدی اوکراین، چقدر ممکن است؟
نیروهای روسیه مأموریت یافتهاند تا ارتش اوکراین را تا اواسط اکتبر از منطقه «کورسک» بیرون کنند، یعنی در کمتر از یک ماه. همچنین به آنها دستور داده شده است که تا پایان اکتبر یک «منطقه حائل» در مناطق مرزی اوکراین در شمال شرقی این کشور ایجاد کنند. اما آیا این هدف شدنی است؟
بر اساس ارزیابی انستیتوی مطالعات جنگ «ISW» که در ایالات متحده مستقر است، بسیار بعید به نظر میرسد که ارتش روسیه بتواند در چنین مدت زمان کوتاهی به این نتیجه دست یابد. مؤسسه «ISW» این ماموریت را یک کار سترک در این بازه زمانی توصیف کرده است.
در منطقه کورسک چه میگذرد؟
نیروهای روسیه از ۱۰ سپتامبر در حال انجام یک ضد حمله در منطقه «کورسک» هستند. نظامیان اوکراین برای اولین بار از شروع توانستند از مرز روسیه عبور کنند و منطقه «کورسک» این کشور را به تصرف خود در بیاورند. این منطقه حالا به صحنه نبرد این دو کشور تبدیل شده است.
نیروهای اوکراینی اخیرا نیز توانستهاند در منطقه دیگری حدود ۳۰ کیلومتر «کورسک»، از مرز روسیه عبور کنند و وارد خاک این کشور شوند.
این عملیات با الگو گرفتن از حمله مرزی ۶ اوت انجام شده است. اگرچه این حمله در مقیاس کوچکتری انجام شد، اما ممکن است پیامدهای مهمی داشته باشد.
تصاویر نشان میدهد که نیروهای اوکراینی اخیراً به طور جزئی در بخشهای شرقی «وسلویه» که در غرب منطقه «کورسک» قرار دارد، پیشروی کردهاند.
اگر آنها بتوانند به تلاش برای دور زدن «وسلویه» ادامه دهند و بلافاصله به «گلشکوفو» حمله کنند، این میتواند آنها را قادر سازد تا نیروهای روسیه را به رودخانه سِیم، برانند.
آنها ممکن است با حرکت به سمت شرق و شمال شرقی به منطقه اصلی که تصرف کردهاند، برسند و با نیروهای اوکراینی مستقر در آنجا پیوند بخورند. در این صورت، نیروهای اوکراینی میتوانند هزاران نفر از نیروهای روسی را به دام بیندازند و محاصره کنند.
اوکراین و روسیه در کورسک چه میخواهند؟
از زمان آغاز حملات متقابل توسط نیروهای روسیه در منطقهای که اوکراین آن را تصرف کرده است، هنوز عملیات رزمی در مقیاس بزرگ که نشاندهنده یک ضد حمله هماهنگ و کامل برای بیرون راندن نیروهای اوکراینی از منطقه باشد، آغاز نشده است.
انستیتوی مطالعات جنگ «ISW» توضیح داد که روسیه برای عملیات ضدحمله مستمر خود در منطقه کورسک نیازمند سربازان و نیروهای تازه نفس بیشتری برای برای رویارویی با اوکراین در خط مقدم جبهه است.
از سوی دیگر، نیروهای اوکراینی نیز ممکن است برای ادامه پیشروی در منطقه «کورسک» به نیروهای کمکی نیاز داشته باشند. در حالی که آنها هنوز کنترل کامل همه مناطق تصرف شده را به دست نگرفتهاند.
مؤسسه «ISW» ارزیابی کرده است که به احتمال زیاد نیروهای اوکراینی در برخی از نقاط مواضع مستحکمی ایجاد کردهاند که هرگونه ضدحمله هماهنگ روسیه را با چالش مواجه خواهد کرد.
نظامیان کلمبیایی میان سربازان اوکراینی چه میکنند؟
«مامان، من در راه هستم. کمی سانکوچو برایم نگه دار.» این آخرین پیامی بود بود که اوتیلیا آنته ۷۸ ساله از پسرش الکساندر دریافت کرد. او از مادرش خواسته بود برایش سانکوچو کنار بگذارد؛ یک غذای لذیذ کلمبیایی که با گوشت درست میشود.
الکساندر ۴۷ ساله در آن زمان در حال بازگشت از اوکراین بود و به ونزوئلا رسیده بود. این مرد برای مبارزه با ارتش پوتین به اوکراین رفته بود اما او و همرزم کلمبیایی ۳۶ سالهاش به نام خوزه مدینا هرگز نتوانستند آخرین مرحله از سفر طولانی خود را به پایان رسانده و به خانه برگردند.
این دو در ۱۸ ژوئیه در ونزوئلا و درست قبل از پرواز به بوگوتا پایتخت کلمبیا ناپدید شدند. آنها در کشورمتحد کرملین دستگیر و سپس به روسیه منتقل شدند. دفعه بعد که خانوادههای این دو الکساندر و خوزه را دیدند زمانی بود که این دو در حالی که لباس زندان به تن داشتند و دستهایشان از پشت بسته شده بود در حال هدایت به داخل یک راهرو بودند. این تصویری بود که توسط سرویس امنیتی روسیه به نام FSB در روز ۳۰ اوت منتشر شد.
مسکو این دو نفر را به «مزدوری» متهم کرده؛ اتهامی که در صورت اثبات میتواند تا ۱۵ سال حبس به همراه داشته باشد.
سیلو پاز، همسر خوزه گفت که دیدن این تصاویر باعث دلشکستگی او شده است. خانم پاز در تشریح انتظار خود میگوید: «من و دختر هفت سالهمان احساس میکنیم مانند خوزه زندانی هستیم. این انتظار برای دریافت خبری از سرنوشت او برایمان دردناک و دشوار است.»
خوزه و الکساندر اهل بخش جنوب غربی کلمبیا هستند، مرکز درگیری چند دههای که در آنجا ارتش کلمبیا، شبه نظامیان راستگرا، چریکهای چپ و باندهای مواد مخدر برای دههها یکدیگر درگیر بودند. این دو نفر که خانواده آنها میگوید توسط دولت اوکراین استخدام شدهاند در خط مقدم در شرق این کشور در مقابل نیروهای روس قرار گرفتند؛ یعنی حدود ۱۱ هزار کیلومتر دورتر از خانه.
این دو نفر پس از جنگ در زمستان طاقتفرسا در اوکراین درخواست مرخصی دادند تا بتوانند کمی با اعضای خانواده خود وقت بگذرانند. کلمبیا یکی از بزرگترین ارتشهای آمریکای لاتین و تعداد زیادی از سربازان سابق را دارد که به عنوان مزدور برای دیگر کشورها و گروهها کار میجنگند.
بر اساس آمار دولت کلمبیا، از آغاز جنگ اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، حدود ۵۰ کلمبیایی در بین سربازان ارتش اوکراین کشته شدهاند.
خوزه و الکساندر برای جنگیدن در کنار نیروهای اوکراینی ماهانه ۳ هزار دلار حقوق میگرفتند - تقریبا ده برابر حقوق پایه یک سرباز کلمبیایی.
الکساندر که متاهل و دارای یک دختر است، پس از ۱۴ سال خدمت در ارتش، به عنوان یک راننده ترانزیت مشغول به کار شد اما ضعف در بینایی باعث شد تا او در آزمون چشمپزشکی رد و از کار بیکار شود. او پس از ماهها بیکاری تصمیم گرفت دوباره کار کند و این بار برای حضور در بین سربازان اوکراینی ثبت نام کرد.
آربی برادر الکساندر به خبرگزاری فرانسه گفت: «برنامه او این بود که به آنجا برود و پول کافی به دست آورد تا مادرش را به محله بهتری منتقل کند. استخدامکنندگان به کلمبیاییها اطمینان داده بودند که آنها را در خط مقدم مستقر نخواهند کرد اما فکر میکنم که آنها فریب خوردهاند.»
خوزه در آخرین پیام واتس اپ خود از فرودگاه بین المللی کاراکاس پایتخت ونزوئلا به سیلو نوشته بود: «عشقم، ما اینجا در کاراکاس هستیم.» سیلو در خانهای که قرار بود خوزه با پول حاصل شده از جنگ در اوکراین آنرا تکمیل کند به پرسشهای خبرگزاری فرانسه پاسخ داد و گفت: «او در حال بازگشت به خانه بود. چیزی نمانده بود که بتوانم دوباره او را ببینم اما حالا نمیدانم چه خواهد شد.»
آربی میگوید الکساندر و خوزه پرواز از مسیر ونزوئلا را به این دلیل انتخاب کرده بودند که قیمت آن ارزانتر بوده و آنها از اتفاقات در درون این کشور منزوی در آمریکای لاتین که متحد روسیه است بیاطلاع بودهاند. ونزوئلا در آن زمان در بحبوحه مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری بود.
مطابق ادوار پیشین نیکلاس مادورو در یک انتخابات مناقشه برانگیز خود را پیروز دانست در حالی که اپوزیسیون ونزوئلا میگویند مادورو بازهم تخلف کرده و حتی آرا را منتشر نکرده است. بعد از آنکه اروپا، آمریکای لاتین و ایالات متحده نتیجه انتخابات را به رسمیت نشاختند، روسیه از معدود کشورهایی بود که به مادورو تبریک و او را پیروز انتخابات دانست.
حالا برخی گمانهزنی میکنند که مادورو برای تشکر از پوتین تصمیم گرفته این دو کلمبیایی را به مسکو بفرستد.
بوگوتا هفته گذشته اولین بیانیه خود را در مورد این موضوع صادر کرد و گفت از مسکو اطلاعاتی در مورد وضعیت قانونی، موقعیت و شرایط سلامتی آنها درخواست کرده است.
برای این افراد وکیل تعیین شده، اما خانوادههایشان میگویند که نتوانستهاند با فردی که از سوی مسکو برای این منظور تعیین شده ارتباط برقرار کنند و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار این دو مرد خواهد بود.