دنی راسل که دیپلمات ارشد ایالات متحده برای آسیا در دولت اوباما بود، گفت که روابط نزدیک‌تر بین پوتین و کیم می‌تواند قدرت پکن را تضعیف کند و آن را به عنوان بزرگ‌ترین بازنده باقی بگذارد.
به گزارش جماران، سفر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به کره شمالی فقط ایالات متحده را نگران نکرده است بلکه چین نیز که در حال حاضر گزینه آشکار دیگری در اختیار ندارد تلاش می کند فاصله خود را با تحولات رخ داده در رابطه مسکو و پیونگ یانگ حفظ کند. سی ان ان در تحلیلی در این باره می نویسد که ناگفته پیدا است که اینکه روسیه و کره شمالی با یک پیمان دفاعی جدید به یکدیگر نزدیک‌تر می‌شوند، می‌تواند توازن قدرت را در میان این سه کشور تغییر دهد.
کارشناسان می گویند که رهبران چین احتمالاً از از دست دادن نفوذ احتمالی بر کره شمالی پس از امضای توافقنامه در هفته جاری کیم جونگ اون و رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین نگران هستند و این که این توافق چگونه می تواند بی ثباتی در شبه جزیره کره را افزایش دهد. پکن همچنین ممکن است در تلاش باشد تا پاسخی به آنچه که می‌تواند قوی‌ترین مشارکت روسیه و کره شمالی از زمان جنگ سرد باشد ارائه دهد، زیرا اهداف متضادی دارد: حفظ صلح در کره و در عین حال مقابله با ایالات متحده و متحدان غربی آن در صحنه جهانی.
پکن تاکنون در مورد این توافق - که هر دو کشور را ملزم به ارائه کمک های دفاعی در صورت حمله به دیگری می کند - اظهار نظر نکرده است و تنها موضع گیری های خود را تکرار کرده که به دنبال حفظ صلح و ثبات در شبه جزیره کره و پیشبرد راه حل سیاسی در این پرونده است.
ویکتور چا، معاون ارشد آسیا و کره در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، گفت که واکنش چین «بسیار ضعیف» بوده و این می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که پکن هنوز نمی‌داند چه باید بکند. در چنین شرایطی هر گزینه ای می تواند در عمل گزینه نامناسبی باشد ؛ شما یا نمی توانید به دلیل دیدگاه های بسیار قوی رقیب تصمیم بگیرید یا قادر به تصمیم گیری نیستید زیرا فقط نمی دانید چگونه وضعیت را ارزیابی کنید. برخی در پکن ممکن است از شراکت روسیه و کره شمالی به عنوان راهی برای عقب راندن سلطه آمریکا در امور جهانی استقبال کنند، اما ناراحتی زیادی نیز در چین وجود دارد، چینی که نمی‌خواهد قدرت خود را از دست بدهد. چین هم با روسیه به عنوان یک همسایه ملاحظه هایی دارد و هم نمی خواهد یک قدرت هسته ای بی ثبات کننده یعنی کره شمالی را در نزدیکی خود ببیند و هم نمی خواهد درگیری در اروپا را به آسیا بکشاند. اما چین این نگرانی ها را به صورت علنی مطرح نمی کند. همزمان آنها نمی خواهند کیم جونگ اون را بیشتر به آغوش ولادیمیر پوتین سوق دهند.
لین جیان، سخنگوی وزارت خارجه چین، از اظهار نظر درباره توافق جدید خودداری کرد و صرفا گفت که همکاری روسیه و کره شمالی موضوعی بین دو کشور مستقل است. ما اطلاعاتی در مورد این موضوع نداریم.
جان کربی، سخنگوی امنیت ملی کاخ سفید، به خبرنگاران گفت که پیمان بین روسیه و کره شمالی باید برای هر کشوری که معتقد است قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد باید رعایت شود، نگران کننده باشد.
شورای امنیت تحریم‌هایی را علیه کره شمالی وضع کرده است تا تلاش کند تولید سلاح‌های هسته‌ای این کشور را متوقف کند.
کربی همچنین گفت که این توافق باید برای هر کسی که فکر می‌کند حمایت از مردم اوکراین کار مهمی است، نگران کننده باشد. و ما فکر می کنیم که این نگرانی با جمهوری خلق چین نیز مشترک خواهد بود.
الکساندر گابویف، مدیر مرکز اوراسیا کارنگی روسیه گفت: یکی از زمینه‌هایی که چین می‌تواند نگران آن باشد این است که آیا روسیه با به اشتراک گذاشتن فناوری پیشرفته به برنامه تسلیحاتی کره شمالی کمک خواهد کرد. اگر چین واقعاً نگران است، هم در روسیه و هم در کره شمالی اهرم فشاری دارد و احتمالاً می‌تواند برای ایجاد محدودیت‌هایی برای این روابط تلاش کند.
دیدار پوتین و کیم در این هفته آخرین فصل از دهه‌ها روابط پیچیده سیاسی و نظامی در شرق آسیا بود، جایی که حزب کمونیست چین که زمانی ضعیف بود، به عنوان یک قدرت پیشرو که بر کره شمالی و روسیه نفوذ دارد، ظاهر شد.
این و تحولات دیگر هشدارهایی را در ایالات متحده ایجاد کرده که پکن که اکنون دومین اقتصاد بزرگ جهان است، می‌تواند نظم جهانی تحت رهبری ایالات متحده را با همسو شدن با کشورهایی مانند روسیه، کره شمالی و ایران به چالش بکشد. پکن این ادعا را رد کرده است.
سون یون، مدیر برنامه چین در مرکز استیمسون، گفت که پکن نمی‌خواهد یک اتحاد سه جانبه با کره شمالی و روسیه تشکیل دهد، زیرا نیاز دارد همه گزینه های خود را حفظ کند.
او گفت که چنین ائتلافی می‌تواند به معنای جنگ سرد جدید باشد، چیزی که پکن می‌گوید مصمم است از آن اجتناب کند، و قفل کردن خود به پیونگ یانگ و مسکو برخلاف اهداف چین برای حفظ روابط با اروپا و بهبود روابط با ژاپن و کره جنوبی است.
سون اضافه کرد که نزدیکی کره شمالی و مسکو احتمالات و پتانسیل های عدم اطمینان را باز می کند، اما بر اساس آنچه تاکنون رخ داده، فکر نمی کنم که منافع ملی چین تحت تاثیر این موضوع قرار گرفته باشد.
دنی راسل که دیپلمات ارشد ایالات متحده برای آسیا در دولت اوباما بود، گفت که روابط نزدیک‌تر بین پوتین و کیم می‌تواند قدرت پکن را تضعیف کند و آن را به عنوان بزرگ‌ترین بازنده باقی بگذارد.
او گفت: «علاوه بر عصبانیت از نفوذ پوتین به آنچه که اکثر چینی‌ها آن را حوزه نفوذ خود می‌دانند، هزینه واقعی برای چین این است که در آغوش گرفتن روسیه به کره شمالی معافیت و فضای بیشتری برای مانور بدون در نظر گرفتن منافع پکن می دهد.
راسل، معاون امنیت بین‌الملل و دیپلماسی در موسسه سیاست جامعه آسیا گفت که کیم مشتاق کاهش وابستگی کشورش به چین است. او گفت: «کاهش اهرم چین به این معناست که کیم جونگ اون می‌تواند درخواست‌های پکن برای خویشتن‌داری را نادیده بگیرد، و این به احتمال زیاد در زمانی که رهبر چین، شی جین‌پینگ به شدت خواهان ثبات است، هرج‌ومرج ایجاد می‌کند.
