ایران مخالف راه حل دو دولت است. این راه حل تاکنون موفق نبوده و هیچ گاه هم موفق نخواهدبود. این یک موضع اصولی است که ایران از سال 1947 داشته است. در سال 1947 ایران به قطعنامه تقسیم فلسطین به دو دولت عربی و یهودی در سازمان ملل رای منفی داد. نماینده ایران در آن جلسه گفت که این یک آتش زیرخاکستر خواهد بود که همیشه صلح را در خاورمیانه و حتی جهان تهدید خواهدکرد.

به گزارش جماران، سید عباس عراقچی، دبیر شورای راهبردی روابط خارجی سخنان خود را در پنل «موازنه بعد از طوفان الاقصی در سطح منطقه‌ای» در چارچوب سمینار شبکه الجزیره در دوحه قطر،  با قدردانی از ابراز همدردی شرکت کنندگان با جمهوری اسلامی ایران به مناسبت درگذشت رئیس جمهور و وزیر خارجه ایران و هیئت همراه در سانحه سقوط بالگرد، آغاز کرد.

معاون سیاسی سابق وزارت خارجه سخنان خود را در دو بخش مواضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به تحولات منطقه و جنگ غزه و چالش هسته ای در منطقه تقسیم بندی کرده و گفت:

·       ایران از فلسطین و آرمان فلسطین حمایت می کند و این یک موضع اعتقادی برگرفته از آرمان های انقلاب اسلامی است.  ایران از مقاومت فلسطین حمایت می کند و این شامل حمایت و تقویت سلاح مقاومت هم می شود و ایران ابایی از گفتن این موضوع ندارد. ایران با هر ابزاری که لازم بداند از مقاومت فلسطین حمایت می کند.

·       ایران مخالف عادی سازی رابطه کشورها با رژیم اسرائیل است و آن را نوعی خیانت به آرمان فلسطین می داند. ایران این موضع خود را با کشورهایی که با اسرائیل رابطه برقرار کرده اند یا در فکر آن هستند در میان گذاشته است.

·       ایران مخالف راه حل دو دولت است. این راه حل تاکنون موفق نبوده و هیچ گاه هم موفق نخواهدبود. این یک موضع اصولی است که ایران از سال 1947 داشته است. در سال 1947 ایران به قطعنامه تقسیم فلسطین به دو دولت عربی و یهودی در سازمان ملل رای منفی داد. نماینده ایران در آن جلسه گفت که این یک آتش زیرخاکستر خواهد بود که همیشه صلح را در خاورمیانه و حتی جهان تهدید خواهدکرد.

·       آنها که به دنبال تشکیل دولت فلسطین در کنار اسرائیل هستند پاسخ دهند که دقیقا چه دولتی را مدنظر دارند. آیا این دولت فلسطینی حاکمیت کامل خواهد داشت؟ ارتش خواهد داشت؟سیاست خارجی مستقل خواهد داشت؟سرنوشت آوارگان، شهرک های یهودی نشین و قدس شریف چه خواهد شد؟ رژیم اسرائیل هرگز به یک دولت فلسطین با همه مولفه های لازم برای یک دولت رضایت نخواهدداد.  بدون این مولفه ها تنها یک دولت دکوری و ظاهری خواهیم داشت. روشن است که فلسطینی ها هرگز رضایت نخواهند داد و بحران ادامه می یابد.

·       پیشنهاد ایران راه حل یک دولتی است که شکل و ساختار آن از طریق رفراندوم با شرکت همه ساکنان اصلی سرزمین فلسطین اعم از یهودی، مسیحی و مسلمان تعیین می شود. این راه حل ممکن است غیرممکن به نظر برسد ولی مقاومت فلسطین در طول سالهای اخیر بسیاری از غیرممکن ها را ممکن کرده است. فروپاشی رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی و جایگزینی آن با یک دولت کاملا متفاوت نمونه خوبی در تاریخ معاصر است.

افزایش تنش هسته ای در منطقه به دلیل تهدیدهای رژیم صهیونیستی

·       در چندماه اخیر برخی مقام های اسرائیلی و آمریکایی فلسطین را به استفاده از سلاح هسته ای در غزه تهدید کرده اند. لیندزی گراهام سناتور معروف آمریکایی قریب به دو هفته پیش اشاراتی داشت مبنی بر خاتمه جنگ در غزه مشابه خاتمه جنگ جهانی دوم توسط آمریکا با استفاده از بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی.

·       این یک حقیقت است که اسرائیل سلاح هسته ای دارد اگر چه این رژیم نه این موضوع را تایید و نه تکذیب می کند. این رژیم سیاست ابهام راهبردی را در مورد برنامه هسته ای خود انتخاب کرده است.

·       به نظر می رسد طوفان الاقصی و هشت ماه مقاومت در غزه، اسرائیل را ناچار کرده است تا از این سیاست ابهام به سمت شفافیت در تهدید هسته ای حرکت کند.

·       ناگفته پیدا است که تهدید هسته ای اسرائیل می تواند معادله های امنیتی در منطقه را برهم زده و کشورهای منطقه را به تامل دوباره نسبت به محاسبات امنیتی و دکترین هسته ای خود ناچار کند.

·       برخلاف سیاست ابهام هسته ای اسرائیل دکترین هسته‌ای ایران و کشورهای عرب منطقه بر اصول زیر استوار است:

1.   مردود دانستن استفاده از سلاح هسته ای و الحاق به معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای

2.   استفاده کامل از انرژی صلح آمیز هسته ای

3.   پیگیری سیاست خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای و دیگر سلاح های کشتار جمعی برای منطقه.

·       به اعتقاد من ایران، ترکیه و کشورهای عرب منطقه باید تلاشی هماهنگ را برای تحقق خاورمیانه عاری از سلاح های کشتار جمعی که معنی و مفهوم آن خلع سلاح هسته ای رژیم صهیونسیتی است، آغاز کنند.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
2 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.