در پس زمینه این انتخابات سرکوب بی رحمانه‌ای دیده می‌شود که رسانه‌های مستقل و گروه‌های برجسته حقوق بشر را فلج کرده و به رئیس جمهور ولادیمیر پوتین امکان کنترل کامل نظام سیاسی و اعمال اقتدار حداکثری را داده است.
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، رأی‌دهندگان واجد شرایط روسیه از بامداد روز جمعه ۱۵ مارس (۲۵ اسفند) برای شرکت در انتخابات سه روزه ریاست جمهوری پای صندوق های رأی رفتند، انتخاباتی که نتیجه آن از پیش معلوم است زیرا ولادیمیر پوتین پس از سرکوب مخالفان خیال خود را برای یک دوره حکومت شش ساله دیگر راحت کرده است.
در پس زمینه این انتخابات سرکوب بی رحمانه‌ای دیده می‌شود که رسانه‌های مستقل و گروه‌های برجسته حقوق بشر را فلج کرده و به رئیس جمهور ولادیمیر پوتین امکان کنترل کامل نظام سیاسی و اعمال اقتدار حداکثری را داده است.
این انتخابات همچنین در حالی برگزار می‌شود که جنگ روسیه علیه اوکراین وارد سومین سال خود شده است. روسیه در میدان نبرد دست برتر را دارد گرچه دستاوردهایش کوچک و کند بوده است.
در همین حال، اوکراین مسکو را در پشت خط مقدم آسیب‌پذیر جلوه داده است. پهپادهای دوربرد اوکراین به عمق بیشتری در خاک روسیه حمله می‌کنند و با فناوری پیشرفته، ناوگان روسیه در دریای سیاه را در حالت تدافعی قرار داده‌اند.
شهروندان از جمعه تا یکشنبه در مراکز رأی گیری در ۱۱ منطقه زمانی کشور پهناور روسیه رای می‌دهند. این «رای‌گیری» در مناطقی از اوکراین که به زور ضمیمه خاک روسیه شده‌اند نیز برگزار می‌شود. امکان رأی‌گیری آنلاین نیز برای نخستین بار در انتخابات ریاست جمهوری روسیه فراهم شده است. مقامات رسمی گفتند که بلافاصله پس از باز شدن صندوق‌ها در مسکو، بیش از ۲۰۰ هزار نفر به صورت آنلاین رأی دادند.
از آنجایی که پوتین ۷۱ ساله برای پنجمین دوره ریاست جمهوری خود تقریباً بدون هیچ چالشی در حال رقابت است، برنده انتخابات مشخص به نظر می‌رسد. مخالفان سیاسی ولادیمیر پوتین یا در زندان یا در تبعید در خارج از کشور هستند و سرسخت‌ترین آنها، یعنی الکسی ناوالنی، ماه گذشته در یک بازداشتگاه دورافتاده نزدیک قطب شمال جان باخت.
سه نامزد دیگر این انتخابات سیاستمداران کم‌سابقه‌ای از احزاب مخالف در سپهر سیاسی روسیه هستند که کمابیش همان خط کرملین را دنبال می‌کنند.
ناظران انتظار ندارند که این انتخابات آزاد و عادلانه برگزار شود. فراتر از این که رأی‌دهندگان گزینه‌های اندکی پیش رو دارند، امکانات نظارت مستقل نیز بسیار محدود است.
شارل میشل، رئیس شورای اروپا در یک فرسته روز جمعه در شبکه ایکس، با لحنی کنایه‌آمیز «پیروزی» ولادیمیر پوتین را به او تبریک گفت. او انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه را «بدون مخالف، بدون آزادی و بدون حق انتخاب» ارزیابی کرد.
فقط نامزدهای ثبت نام شده یا نهادهای مشاوره‌ای تحت حمایت دولت می‌توانند ناظران را در مراکز رأی‌گیری به کار نظارت بگمارند که این امر احتمال حضور ناظران مستقل را نیز کاهش می‌دهد. با رأی‌گیری بیش از سه روز در نزدیک به ۱۰۰ هزار مرکز رأی‌گیری در کشور، نظارت واقعی به هر حال دشوار است.
سام گرین، مدیر مقاومت دموکراتیک در مرکز تحلیل سیاست اروپا در واشنگتن، به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «انتخابات در روسیه به طور کلی ساختگی است. کرملین انتخاب می‌کند که چه کسانی در انتخابات نامزد شوند و نحوه مبارزات انتخاباتی آنها را کنترل می‌کند. ما نمی‌توانیم تمام جنبه‌های رأی‌گیری و روند شمارش آرا را کنترل کنیم.»
اوکراین و غرب همچنین روسیه را به دلیل برگزاری انتخابات در مناطق اوکراینی که نیروهای مسکو به اشغال در آورده‌اند، محکوم کرده‌اند.
تحلیلگران سیاسی و چهره‌های مخالف می‌گویند مسئله اوکراین از بسیاری جهات در کانون این انتخابات قرار دارد. آنها می‌گویند پوتین از پیروزی خود در انتخابات مطمئن است و می‌خواهد از این پیروزی به عنوان مدرکی استفاده کند که جنگ حاضر و مدیریت او از حمایت گسترده مردمش برخوردار است. در همین حال، اپوزیسیون امیدوار است از این انتخابات برای نشان دادن نارضایتی خود از جنگ و سیاست کرملین استفاده کند.
اپوزیسیون پراکنده روسیه از کسانی که از پوتین یا از جنگ اوکراین ناراضی هستند خواسته است تا ظهر روز یکشنبه، در آخرین روز رأی‌گیری، در پای صندوق‌های رای حاضر شوند و اعتراض خود را نشان دهند. این استراتژی را الکسی ناوالنی مدتی پیش از مرگش تأیید کرده بود.
یولیا ناوالنایا، بیوه ناوالنی گفت: «ما باید از روز انتخابات استفاده کنیم تا نشان دهیم که وجود داریم و بی‌شماریم، ما مردمی زنده و واقعی هستیم و با پوتین مخالفیم. بعدش هر کاری خواستید بکنید، به خودتان بستگی دارد. می‌توانید به هر نامزدی به جز پوتین رأی دهید. می‌توانید هم رأی خودتان را مخدوش کنید.»
اینکه این استراتژی تا چه حد جواب بدهد، هنوز مشخص نیست.
دولت روسیه تبلیغات گسترده‌ای را برای تشویق مردم به رأی دادن به راه انداخته و ولادیمیر پوتین در یک مصاحبه تلویزیونی شخصا از مردم کشورش خواست تا در این شرایط «سخت» در انتخابات شرکت کنند.
گولوس، گروه ناظر مستقل مشهور روسیه در گزارشی در این هفته گفت که مقامات روس «هر کاری انجام می‌دهند تا مردم متوجه واقعیت انتخابات نشوند».
گولوس مبارزات انتخاباتی پیش از رأی‌گیری را «عملاً اعتنا ناپذیر» و «بیهوده‌ترین» کارزار از سال ۲۰۰۰، یعنی سال تأسیس این نهاد ناظر انتخاباتی توصیف کرد.
در این گزارش آمده است که مبارزات انتخاباتی پوتین در پوشش فعالیت‌های ریاست‌جمهوری پنهان شده بود و سایر نامزدها به‌طور آشکاری منفعل بوده‌اند.
خود این سازمان دیده‌بان نیز قربانی سرکوب دولت پوتین بوده است، به طوری که رئیس آن، گریگوری ملکونیانس، در زندان در انتظار برگزاری دادگاه است.
نامزدهای رقیب پوتین
در جریان این انتخابات که به باور بسیاری فرمایشی است، ولادیمیر پوتین با لئونید اسلوتسکی از حزب لیبرال دموکرات از جناح راست ناسیونالیست، نیکولای خاریتونوف کمونیست میانه‌رو و ولادیسلاو داوانکوف تاجر از حزب خلق جدید، سه نامزدی که همگی به طور غیرمستقیم از کرملین حمایت می‌کنند، رقابت می‌کند.
هیچ نامزدی از میان منتقدان پوتین و نمایندگان نیروهای سیاسی واقعی روسیه در انتخابات حضور ندارد.
ولادیمیر پوتین در طول کارزار انتخاباتی با هیچ انتقادی مواجه نشد، اما برعکس، لئونید اسلوتسکی، ملی‌گرای پرشور ۵۶ ساله که ریاست کمیسیون روابط خارجی دوما (مجلس نمایندگان روسیه) را بر عهده دارد، به محض این که در دسامبر ۲۰۲۳ منصوب شد، با پیش‌بینی «پیروزی بزرگ» در گفتگو با خبرگزاری فرانسه سرنوشت انتخابات را به نفع ولادیمیر پوتین دانست.
نیکولای خاریتونوف، سیاستمداری که او نیز پرشور و کهنه‌کار است، در سال ۲۰۰۴ نیز در انتخابات نامزد شده بود. او برنامه خود را بر ملی کردن تولید و یک سیاست اجتماعی به نفع افزایش نرخ زاد و ولد متمرکز کرده، دو جهت‌گیری اصلی که آرمان‌های حزب اکثریت حاکم، یعنی روسیه متحد را برآورده می‌کند.
و نهایتا ولادیسلاو داوانکوف ۳۹ ساله که جوان‌ترین نامزد است. این تاجر افزایش آزادی کسب و کار و تقویت نقش فعایت‌های منطقه‌ای را ترویج می‌کند. او معاون دوماست که حزبش ۱۵ کرسی از ۴۵۰ کرسی را در اختیار دارد و همچنین تا حد زیادی از سیاست‌های پوتین تبعیت می‌کند.
به باور منتقدان روسیه، این سه رقیب فرمایشی پوتین که در نظام سیاسی کشور ادغام شده‌اند، کارکرد دقیقی دارند که عبارت است از هدایت نارضایتی اقشار مختلف جامعه و دادن پوششی کثرت‌گرا به آرا، در حالی که اپوزیسیون واقعی طی سال‌ها سرکوب درهم شکسته شده است.
در واقع نقش نامزدهای به اصطلاح رقیب پوتین آن است مساعدترین زمینه ممکن را برای انتخاب مجدد پیروزمندانه رئیس جمهوری کنونی آماده کنند.
