بسیار بعید است که واشنگتن در این زمان پس از اینکه نیروهایش در مرگبارترین مورد در اردن هدف حمله قرار گرفته و کشته و زخمی شدند و جنگ غزه هم در جریان است، از عراق عقب نشینی کند چرا که در این صورت اسرائیل و دیگر شرکای آمریکایی ممکن است احساس آسیب پذیری بیشتری کنند.
به گزارش جماران، مجله آمریکایی نشنال اینترست در یکی از تازه ترین نوشتارها به سراغ برنامه اعلام شده از سوی ایالات متحده برای خروج از عراق رفته و می نویسد: هیاهوهای بسیاری درباره تضاد منافع اخیر پیش آمده میان ایالات متحده و عراق گزارش شده است. میزان مقبولیت واشنگتن در منطقه به پایین ترین حد خود رسیده زیرا این کشور به حمایت نظامی از اسرائیل در جنگ علیه حماس در نوار غزه ادامه می دهد. حزب الله لبنان در حمایت از حماس حملات نظامی خود به مواضع اسرائیل را تشدید کرده است. گروه‌های همسو با شبه‌نظامیان فلسطینی مستقر در غزه در حال حمله به مقرهای نظامی ایالات متحده هستند، از جمله حمله اخیر پهپاد در اردن که منجر به کشته شدن سه سرباز آمریکایی و زخمی شدن بیش از چهل تن شد.
فرماندهی مرکزی آمریکا با صدور بیانیه‌ای حمله و از دست دادن پرسنل نظامی آمریکایی به پایگاه نظامی آمریکا به نام «برج 22» واقع در شمال اردن را تأیید کرد. این حمله اولین ضربه مرگباری بود که آمریکا از زمان آغاز جنگ حماس و اسرائیل در 7 اکتبر تجربه کرد. در این فاصله زمانی بیش از 150 حمله به مواضع مستقر در ایالات متحده از عراق، سوریه و اکنون اردن انجام شده است. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا به مردم این کشور گفت که دولت متعهد به مبارزه با تروریسم است : ما همه کسانی را که مسئول هستند در زمان و به روشی که خودمان انتخاب کنیم، بازخواست خواهیم کرد.
برخی از جمهوری خواهان تندرو با پیشنهاد حمله مستقیم به ایران خواهان انتقام گیری خونین هستند. به عنوان نمونه سناتور لیندزی گراهام (رئیس کالیفرنیا) در بیانیه‌ای که در شبکه ایکس منتشر کرد، نوشت: اقدامات قبلی ایالات متحده علیه نیروهای نیابتی ایران کافی نبوده و از تهاجم ایران جلوگیری نخواهد کرد. او در ادامه از «حمله به اهداف مهم در داخل ایران» حمایت کرد.
سناتور جان کورنین که او نیز جمهوری خواه است، در پاسخ به این حمله، در حساب کاربری خود در شبکه ایکس ادعا کرد که هدف بعدی باید تهران باشد. می توان گفت که این موضع گیری ها از سوی جمهوری خواهان به عنوان اپوزیسیون دولت در ایالات متحده برای نشان دادن قدرت است البته در حالی که در موقعیت کشیدن ماشه نیستند. بدون شک، بایدن در مورد پاسخ نظامی به شبه نظامیان مورد حمایت ایران جدی است. اگر هم نیست چاره ای جز جدی بودن ندارد. سال انتخابات است و سیاست خارجی در خاورمیانه می تواند پاشنه آشیل او باشد. در نتیجه مقام های دولت او تعهد داده اند که واشنگتن از نیروی نظامی استفاده خواهد کرد، اما همزمان تاکید کرده اند که خواهان جنگ تمام عیار با ایران نیستند. قبل از حملات در اردن، ارتش آمریکا در 23 ژانویه حملات هوایی را علیه متحدان ایران در غرب عراق آغاز کرد.
محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق خواستار خروج سریع و منظم نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا از این کشور شده است. به گفته سودانی، حضور 2500 سرباز باقی مانده بیش از سود آنها برای عراق دردسرساز شده است. به گفته این مقام عراقی، ادامه استقرار نیروهای آمریکایی در عراق به دلیل حمایت آمریکا از محاصره نظامی غزه توسط اسرائیل در راستای تامین ثبات در عراق نخواهد بود. گفته می شود که نیروهای آمریکایی حاضر در عراق به درخواست دولت بغداد و به عنوان مستشار نظامی در این کشور هستند. هدف آنها ارائه آموزش و تجهیزات در هماهنگی با ارتش عراق است. این در حیطه حق قانونی دولت عراق است که از هر نیروی خارجی بخواهد که این کشور را ترک کند. با این حال، نخست وزیر عراق ضرب الاجل تعیین نکرده و مشخص نیست که آیا در آینده نزدیک چنین کاری خواهد کرد یا خیر.
بسیار بعید است که واشنگتن در این زمان پس از اینکه نیروهایش در مرگبارترین مورد در اردن هدف حمله قرار گرفته و کشته و زخمی شدند و جنگ غزه هم در جریان است، از عراق عقب نشینی کند چرا که در این صورت اسرائیل و دیگر شرکای آمریکایی ممکن است احساس آسیب پذیری بیشتری کنند. همچنین عقب نشینی آمریکا از عراق در این شرایط به ایران این فرصت را می دهد که چهره قوی تری از خود نشان داده و بگوید که هدف بلندمدت این کشور برای بیرون راندن نیروهای آمریکایی از عراق محقق شده است.
جاشوا لندیس، محقق و استاد خاورمیانه از دانشگاه اوکلاهاما در این باره می گوید: «دولت بایدن با تغییرات جزئی در توافق خود با دولت عراق تلاش خواهد کرد در عراق باقی بماند. بایدن مایل به عقب نشینی نخواهد بود، البته نه قبل از انتخابات نوامبر.»
بر اساس یک مطالعه جدید گالوپ، رئیس جمهور هشتاد و یک ساله آمریکا در تلاش است تا رتبه محبوبیت خود را که اکنون زیر 40 درصد است همچنان بالا نگاه دارد. اگر بایدن در این فضا دست به کاری بزند که شائبه عقب نشینی در برابر ایران را داشته باشد، ممکن است به سرنوشت جیمی کارتر پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران در سال 1979 مبتلا شود. پس از گروگان گیری در سفارت آمریکا در ایران در این سال، کارتر ریاست جمهوری سال بعد را به رونالد ریگان، رقیب جمهوری خواه خود باخت. امروز نیز رقیب سیاسی بایدن تقریباً به طور قطع دونالد ترامپ خواهد بود که از هم اکنون خود را گزینه قوی تر و بایدن را رئیس جمهوری ضعیف در برابر ایران معرفی می کند.
جاشوا لندیس درباره واکنش تهران در صورت خروج ایالات متحده از عراق می گوید: ایران خروج آمریکا از عراق را به عنوان یک پیروزی بزرگ برای خود معرفی خواهد کرد. از زمان شروع جنگ غزه، ایران تمام تلاش خود را برای بیرون راندن ایالات متحده از عراق متمرکز کرد. حملات نیروهای مورد حمایت ایران به پایگاه های ایالات متحده، واشنگتن را به ترور شخصیت های مهم عراقی وادار کرد.
ترور مشتاق طالب الساعدی ، یکی از فرماندهان ارشد تیپ دوازدهم نیروهای حشد الشعبی در 4 ژانویه برای نخست وزیر عراق چاره ای جز درخواست از واشنگتن برای بستن چمدان ها و تخلیه عراق باقی نگذاشت.
دولت بایدن، در کنار بریتانیا، تحریم‌های بیشتری را علیه شبکه‌ای از افراد مرتبط با ایران وضع کرده اند.
اما سوال اینجاست که آیا تحریم‌های اضافی رفتار ایران را محدود یا منع می‌کند؟ بعید است و این تحریم ها بیشتر ابزاری برای آزار و اذیت ایران خواهند بود و نه الزاما حامل پیامدهای تاثیرگذار. در این مقطع زمانی تنها چیزی که می تواند تاثیرگذار باشد اقدام بایدن برای حفظ، عقب نشینی یا کاستن از نیروهای آمریکایی در عراق یا هر نقطه دیگری از خاورمیانه است. فعلا تهران وضعیت را را از دور تماشا می کند تا ببیند که آیا زمان به نفع این کشور خواهد بود یا نه؟
