آنتونی بلینکن ، وزیر خارجه آمریکا برای مردم خاورمیانه نه آتش نشان که بیشتر شبیه دستیار آتش افروز است.
رامی خوری روزنامه نگار و نویسنده کتاب با 50 سال سابقه در پوشش تحولات خاورمیانه در تازه ترین نوشتار برای الجزیره درباره اشتباهات ایالات متحده در جنگ غزه نوشت:
اکنون 100 روز است که جنگ و نسل کشی مستمر اسرائیل علیه غزه، خاورمیانه را به دوره جدیدی از مرگ، ویرانی، و نگرانی های بیش از پیش در مورد فاجعه ای بزرگتر سوق داده است. در روزهای اخیر شاهد یک رویداد تکراری در فضاهایی از این جنس بودیم: سفر منطقه‌ای توسط وزیر امور خارجه ایالات متحده برای آرام کردن اوضاع.
گفته شد که آنتونی بلینکن در سفر به منطقه چهار هدف داشت: کنترل تنش در آستانه قرار گرفتن منطقه در آستانه جنگ فراگیر ، افزایش کمک های بشردوستانه به غزه ، تلاش برای کاهش تعداد کشته های فلسطینی غیرنظامی در اثر حملات اسرائیل، بررسی چگونگی توافق‌های سیاسی پس از توقف درگیری‌ها.
تمام این اهداف اعلام شده به نظر خوب و معقول هستند اما برای مخاطبی که بر روی کره ماه نشسته و نه روی زمین. تعداد کمی از مردم روی زمین که مسائل خاورمیانه را دنبال می کنند و تاریخ مدرن آن را می دانند، اهداف اعلام شده ایالات متحده را باور می کنند. مشکل تلاش های بلینکن و نحوه پوشش رسانه های اصلی ایالات متحده این است که تقریباً هر بیانیه یا هدفی که او بیان می کند با تأثیر سیاست های واقعی ایالات متحده در خاورمیانه در تناقض است و هر خطری که او به دنبال کاهش آن است اتفاقا یا شکل می گیرد یا با نظامی گری آمریکا در منطقه تشدید شده است.
آنتونی بلینکن ، برای مردم خاورمیانه نه آتش نشان که بیشتر شبیه دستیار آتش افروز است. زیرا تلاش های او یا هر وزیر خارجه اخیر ایالات متحده به دلیل 5 دسیسه سیاست های واشنگتن در قبال اسرائیل-فلسطین و منطقه مختل شده اما این پنج دسیسه : توهم، انکار، عدم صداقت، تحریف، منحرف کردن موضوعات. تمام این پنج موضوع هم در طول تورهای منطقه ای اخیر وزیر خارجه آمریکا ثبت شده اند.
توهم : به خوبی توضیح می دهد که چگونه ایالات متحده تصویر خود را به عنوان یک قدرت خارجی فداکار که می آید تا آرامش و برادری را در منطقه خاورمیانه به ارمغان بیاورد، نشان می دهد اما در واقع به خشونت و درگیری دامن زده یا آن را طولانی می کند.
ایالات متحده با انجام عملیات نظامی و حفظ حضور نظامی در منطقه کمک زیادی به جنگ افسارگسیخته، افزایش فقر و شکنندگی دولت ها در منطقه کرده است. استفاده از تحریم ها و تهدیدها علیه دولت های مرکزی ، حمایت از استعمار شهرک نشینان اسرائیلی و تقویت مستبدان عرب از نمونه های این سیاست های آمریکا است.
این توهم ها درباره نقش و نیت امریکا توسط رسانه های جریان اصلی هم در امریکا به بهترین شکل به افکار عمومی منتقل می شود. به عنوان مثال، یک گزارش خبری در 4 ژانویه به نقل از متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه، گفت: «بدیهی است که مسائل سختی پیش روی منطقه و انتخاب های دشواری در پیش است. اما آنتونی بلینکن بر این باور است که این مسئولیت ایالات متحده آمریکا است که تلاش‌های دیپلماتیک را برای مقابله با این چالش‌ها رهبری کند و او آماده انجام این کار در روزهای آینده است.»
انکار: این سیاست وضعیت موضع گیری های رسمی ایالات متحده در مورد شرایطی را که به درگیری گسترده تر در منطقه دامن می زند، به خوبی توصیف می کند. این رویارویی خشونت‌آمیز به مدت سه دهه به دلیل واکنش‌های عربی - ایرانی به دو سیاست مزمن آمریکا شکل گرفته است: حمایت از سرکوب و تحقیر فلسطینیان توسط اسرائیل و سرکوب جنبش‌های عربی که در برابر سلطه آمریکا و اسرائیل مقاومت می‌کنند. این نیروهای مقاومت اکنون به صورت نظامی با نظامیان اسرائیلی و آمریکایی در غزه، کرانه باختری، لبنان، یمن، عراق و سوریه درگیر می شوند، اما کانون گسترش رویارویی منطقه ای همچنان درگیری صهیونیستی و فلسطینی است. اگر آمریکا واقعاً می‌خواهد از یک درگیری گسترده‌تر جلوگیری کند، می‌تواند همین الان با حمایت از آتش‌بس در غزه این کار را انجام دهد. اما نه تنها این کار را نمی کند، بلکه در واقع اوضاع را تشدید می کند. اندکی پس از پایان سفر به اصطلاح «صلح طلبانه» بلینکن، ایالات متحده و متحدانش حملات هوایی خود را علیه یمن انجام دادند. با این حال، رسانه‌های آمریکایی به طور گسترده به بیانیه‌های رسمی و مقامات آمریکایی اشاره کردند که اصرار داشتند «به دنبال تشدید تنش نیستند» و «هدف آنها تنش‌زدایی است». بمباران هوایی به سختی باعث کاهش تنش می شود، به ویژه زمانی که آتش بس غزه می تواند آن را فوراً انجام دهد.
بی صداقتی : این کلمه به خوبی بیانیه های واشنگتن را در نیم قرن گذشته در مورد تلاش برای ایجاد صلح از طریق ایجاد یک کشور فلسطینی در کنار اسرائیل توصیف می کند، درست در زمانی که ایالات متحده در واقع از تسلط نظامی اسرائیل بر منطقه، نسل کشی آهسته و فعال این رژیم علیه فلسطینیان، و استعمار و دزدی توسط این رژیم حمایت مالی کرده است. اگر عملکردها بلندتر از کلمات صحبت می کنند، ایالات متحده 50 سال است که فریاد می زند که هدفش جلوگیری از ظهور یک کشور فلسطینی است. با این حال، رسانه‌های آمریکایی همچنان به گزارش امروز خود مبنی بر وجود «شکاف مهم» بین ایالات متحده و اسرائیل بر سر راه‌حل دو کشور ادامه می‌دهند. اما هیچ اختلافی در اینجا وجود ندارد، این دو تا حد زیادی به اجماع رسیده اند که فلسطینی ها سزاوار تعیین سرنوشت نیستند.
تحریف: این کلمه به خوبی توضیح می‌دهد که چگونه ایالات متحده در حالی که می‌گوید تقویت حضور نظامی این کشور در منطقه با هدف جلوگیری از گسترش جنگ غزه و محافظت از اسرائیل در برابر ایران و حزب الله است اما این نظامی‌گری آمریکا از دهه 1950 تا کنون بوده که منطقه را به آشوب کشیده است. این سیاست به اسرائیل اجازه داد تا هر کاری که می خواهد انجام دهد. اکثر دولت های مستبد عرب را برای بقای خود وابسته به امنیت و کمک های اقتصادی ایالات متحده نگه داشت و خواسته ها و جنبش های دموکراتیک برای عدالت اجتماعی - اقتصادی در کشورهای عربی را سرکوب کرد. البته شما این گزاره ها را در رسانه های خط اصلی آمریکا نمی بینید زیرا در گزارش های آنها ایالات متحده به عنوان نیرویی برای ایجاد توازن ظریف در خاورمیانه و همچنین به دنبال تامین امنیت منطقه ای معرفی می شود.
انحراف : منحرف کردن توجه از واقعیت ماجرا دقیقا کاری است که ایالات متحده انجام می دهد. مقام های آمریکایی در برابر ادعاها درباره نسل کشی فلسطینی ها در غزه و همدستی امریکا با این مسئله تکرار می کنند که اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند و این نشان می دهد که واشنگتن قوانین بین المللی، کنوانسیون های سازمان ملل را جدی نمی گیرد.
دولت بایدن با تاکید بر این که معتقد است تعداد زیادی غیرنظامی فلسطینی جان خود را از دست داده اند و تلاش می کند تا کمک های بشردوستانه بیشتری به غزه برسد، تلاش می کند تا توجه عمومی را از جنایات مداوم اسرائیل و آپارتاید منحرف کند . رسانه‌های ایالات متحده مرتباً گزارش می‌دهند که اقدامات اسرائیل برای محک میزان حمایت امریکا از این رژیم است و قرار نیست زمان زیادی طول بکشد. با این حال، ما هیچ مدرکی دال بر تغییر مسیر ندیده‌ایم و برعکس ایالات متحده قاطعانه در کنار متحد خود بری نسل‌کشی ایستاده است.
و در نهایت استتار واقعیت ها هم توسط ایالات متحده امر تازه ای نیست و آمریکا مدتهاست که جهان را از طریق همدستی رسانه های جریان اصلی با اظهارنظرهای نادرست و گمراه کننده مقام های سیاسی فریب می دهد. البته این استتار دیگر جوابگو نیست زیرا حقایق سیاست های آمریکا و اسرائیل در دیوان بین المللی دادگستری کاملا آشکار شده است.
