هر چه زمان می گذرد و جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده از فشار بر اسرائیل برای برقراری آتش بس سرباز می زند، ما به یک جنگ کامل در منطقه نزدیک و نزدیک تر می شویم.
به گزارش جماران تریتا پارسی، معاون رئیس اندیشکده کوئینسی پس از ترور صالح العاروری از رهبران حماس توسط رژیم اسرائیل در حساب کاربری خود در شبکه مجازی ایکس ( توئیتر سابق) در تحلیل این اتفاق و تاثیر آن بر تحولات میدانی نوشت: حزب الله لبنان قطعا به این حمله پاسخ خواهد داد. اما در ارزیابی من، به نظر نمی رسد که این حمله باعث شود که حزب الله لبنان خط قرمز از پیش ترسیم شده یعنی امتناع از تشدید تنش به گونه ای که به جنگ تمام عیار منتهی شود را رد کند. به نظر می رسد که حزب الله لبنان در واکنش به اهدافی در عمق اسرائیل حمله کند اما در این حمله هم از قابلیت ها و توانمندی های جدید خود رونمایی نخواهد کرد.
با این حال، حملات تلافی جویانه ممکن است جرقه یک جنگ کامل را بزند بخصوص اگر موفقیت آمیز هم باشد. این وضعیت یک بار دیگر نشان می دهد که هر چه زمان می گذرد و جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده از فشار بر اسرائیل برای برقراری آتش بس سرباز می زند، ما به یک جنگ کامل در منطقه نزدیک تر و نزدیک تر می شویم. ما شاهد تشدید تنش در دریای سرخ هستیم، جایی که ایالات متحده به تازگی 10 نیروی حوثی ها را کشت. ما در لبنان ، عراق و سوریه شاهد این تشدید تنش هستیم.
ایالات متحده به احتمال زیاد وارد یک جنگ منطقه ای خواهد شد. مسئولیت اصلی بایدن در قبال مردم آمریکا این است که امنیت آنها را تامین کند و کشور را از جنگ هایی که منافع آن را حفظ نمی کند، دور نگاه دارد.
موثرترین راه برای کاهش تنش، برقراری آتش بس در غزه است. شواهد قوی وجود دارد مبنی بر اینکه آتش بس حملات حوثی ها در دریای سرخ، حملات شبه نظامیان در سوریه و عراق را متوقف می کند و به احتمال زیاد مرز فلسطین اشغالی و لبنان را نیز آرام می کند.
بایدن با امتناع از فشار برای آتش بس و در عوض ارسال بیش از 10000 تن سلاح و توپ به فلسطین اشغالی، نه تنها کشتار و پاکسازی قومی در غزه را تسهیل می کند، بلکه به طور فزاینده ای در حفظ امنیت آمریکایی ها و دور نگه داشتن آمریکا از جنگ ناکام شده است.
تریتا پارسی همچنین در یک توئیت دیگر با اشاره به سخنان مقام های اسرائیلی مبنی بر کوچاندن و آوارگی دسته جمعی فلسطینی ها و مخالفت دولت ایالات متحده با این طرح نوشت: این همان کاری است که ایالات متحده برای بیش از 40 سال در مورد اسرائیلی ها و فلسطینی ها انجام داده است: فعال کردن و حمایت مالی از سیاست‌های اسرائیل که در نهایت به الحاق سرزمین‌های فلسطینی توسط اسرائیل منجر می‌شود، در حالی که علناً با نتیجه منطقی سیاست‌هایی که ایالات با حمایت و سرمایه گذاری در آنها باعث شکل گیری شان می شود، مخالفت و حتی آنها را محکوم می کند.
