فارن پالیسی نوشته است: اینکه نصرالله به "سری بودن مطلق" حمله هفتم اکتبر حماس اشاره می کند، پیام های چندگانه ای دارد. ضمن ستایش از حماس، بطور ضمنی حزب الله را از این حمله برکنار نگه می دارد: حزب الله با ادعای بی خبری از ویژگی های عملیات حماس، می تواند ادعا کند که هیچ مسوولیتی در این زمینه ندارد.
به گزارش جماران؛ دانیل بایمن در یادداشتی فارن پالیسی نوشت: رهبر پیکارجویان لبنانی در سخنرانی طولانی اش، از متعهدکردن حزب الله به یک نقش بزرگتر در این منازعه خودداری کرد.
نصرالله بسیار محتاط بود تا از متعهدکردن حزب الله به هرگونه تشدید یا اقدام دیگری در گسترش جنگ سطح پایین کنونی گروهش با اسراییل، پرهیز کند. نصرالله و حزب الله تلاش دارند خط ظریفی را میان نمایش اعتبار خود در مقاومت و پرهیز از یک جنگ تمام عیار با اسراییل دنبال کنند. شاید این رویکرد موفق باشد چرا که خشونت محدودی تولید می کند اما احتمال یک درگیری گسترده تر هم پابرجا می ماند.
در ظاهر شاید اینگونه به نظر رسد که حزب الله خواهان رفتن به جنگ اسراییل است. یک دشمن سازش ناپذیر که اسراییل را نامشروع می داند، اشغالگران سرزمین های اسلامی که توسط غرب تحمیل شده اند.
در ادامه این یادداشت ادعا شده است: تهران هم از ناآرامی کنونی سود می برد. حمله حماس و واکنش گسترده اسراییل، پیشرفت عادی سازی سعودی- اسراییلی را مختل کرد، روندی که علیه یک تهدید مشترک از ناحیه ایران شکل می گرفت. این حمله همچنین کار دوستان اسراییل در منطقه از جمله مصر و امارات را برای همکاری با آن دشوارتر کرد.
نویسنده فارن پالیسی در ادامه مدعی شد: مهمتر از همه، این جنگ به ایران کمک می کند تا وجهه خود را در جهان عرب بهبود بخشد. حمایت تهران از بشار اسد در جنگ داخلی سوریه به این وجهه آسیب زده بود. اکنون با تمرکز دوباره جهان عرب بر اسراییل، ایران در تلاش برای احیای اعتبار مقاومت خود و دستیابی به جایگاه مناسبی در افکار عمومی عربی برآمده است.
فارن پالیسی در ادامه مدعی شده است: با این همه، حزب الله هم دلایل زیادی برای خویشتنداری دارد. اسراییل دیرزمانی است که روشن ساخته که لبنان بهای سنگینی برای هر حمله حزب الله خواهد پرداخت و ویرانگری ای که اکنون اسراییل در غزه انجام می دهد، این تهدید را معتبرتر می کند. خود حزب الله هم احتمالا ضربه سختی خواهد خورد.
این رسانه آمریکایی ادعا کرده است: در واقع شاید سرچشمه "حذر" از خود ایران باشد. حماس اکنون ضربه سختی به اسراییل زده و گفتمان ضداسراییلی و ضدآمریکایی تازه ای را در منطقه رواج داده است. بنابراین روشن نیست که ایران در این نقطه، چه دستاوردی از وخامت بیشتر این جنگ، کسب کند. حزب الله یک دارایی مهم برای تهران است که نمی خواهد تضعیف شود. تهدیدهای آمریکا هم جای خودش را دارد.
فارن پالیسی در ادامه نوشته است: اینکه نصرالله به "سری بودن مطلق" حمله هفتم اکتبر حماس اشاره می کند، پیام های چندگانه ای دارد. ضمن ستایش از حماس، بطور ضمنی حزب الله را از این حمله برکنار نگه می دارد: حزب الله با ادعای بی خبری از ویژگی های عملیات حماس، می تواند ادعا کند که هیچ مسوولیتی در این زمینه ندارد و بنابراین نباید توسط اسراییل یا آمریکا مجازات شود.
این نشریه مدعی شده است: با اینهمه، بدسنجی یک خطر عمده است. زدوخوردهای کنونی در مرز اسراییل- لبنان می تواند به آسانی تشدید شود اگر یک راکت حزب الله به تلفات غیرنظامی چشمگیری در اسراییل بیانجامد یا اگر تلاش اسراییل برای بازداشتن حزب الله بعنوان یک حمله تمام عیار تلقی شود. در واقع به نظر می رسد که جنگ 2006، عمدتا محصول بدسنجی حزب الله بود که یک حمله موفقش به اسراییل، جنگی 34 روزه را کلید زد.
یادداشت فارن پالیسی با طرح این ادعا پایان یافت است: آمریکا هم نقش مهمی در محدود نگه داشتن این درگیری دارد. تهدیدهای آشکار و پنهان علیه ایران که از پشتوانه توانمندی های تقویت شده نظامی آمریکا در منطقه برخوردار است، تهران را از دامن زدن به آتش و تلاش برای درگیرکردن حزب الله منصرف می سازد. به همین شکل، تلاش آمریکا برای فشار بر اسراییل در عدم گسترش جنگ نیز باید ادامه یابد.
هیچیک از اینها، تضمینی برای ثبات نیست اما جای امیدواری هست که جنگ اسراییل- حماس به نزاعی گسترده تر تبدیل نشود.
*درباره نویسنده: دانیل بایمن Daniel Byman، عضو ارشد مرکز واکاوی های راهبردی و بین المللی و استاد دانشگاه جرج تاون در امور خارجی است. تازه ترین کتاب او "نفرت پراکنی: خیزش جهانی تروریسم برتری طلبان سفید" نام دارد.
