عدم دسترسی رسانه های خارجی به غزه، با بسته شدن نقطه دسترسی اسرائیل و مصر، بر مشکلات گزارش دادن از این منطقه افزوده است؛ چالش جدید و جدی که روزنامه نگاران می گویند قبلاً به ندرت آن را دیده اند.
به گزارش جماران ، خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره چالش های پیش روی کار خبری در جنگ غزه می نویسد: عدم دسترسی رسانه های خارجی به غزه، با بسته شدن نقطه دسترسی اسرائیل و مصر، بر مشکلات گزارش دادن از این منطقه افزوده است؛ چالش جدید و جدی که روزنامه نگاران می گویند قبلاً به ندرت آن را دیده اند.
دبورا تورنس، مدیر اجرایی بی‌بی‌سی نیوز، این هفته در یک پست آنلاین گفت: «این جنگ یکی از پیچیده‌ترین و قطبی‌ترین داستان‌هایی است که ما تاکنون مجبور به پوشش آن شده‌ایم.»
خبرنگاران فلسطینی در غزه تصاویر و اطلاعاتی را در اختیار رسانه های جهانی قرار می دهند، اما کار آنها به دلیل بمباران منطقه، قطع برق و کمبود بنزین با مشکل مواجه شده است. اتحادیه آنها می گوید از 7 اکتبر، روزی که شاخه نظامی حماس به سرزمین های اشغالی حمله کرد، 22 روزنامه نگار در غزه کشته(شهید) شده اند.
مدیر اخبار جهانی در خبرگزاری فرانسه می گوید: «در درگیری‌های قبلی، ما همیشه می‌توانستیم خبرنگاران ویژه‌ای بفرستیم، اما این بار ارتباط تیم‌های ما در غزه با سایر نقاط جهان قطع شده‌است. »
خبرگزاری فرانسه، که دفتر دائمی آن در غزه حدود 10 خبرنگار را استخدام کرده، مجبور شده آنها را از شهر غزه به جنوب که در آن در شرایط ناامن زندگی می کنند و برخی در چادر می خوابند، منتقل کند.
در مجموع 2050 روزنامه نگار برای پوشش خبری جنگ به فلسطین اشغالی سفر کرده اند . بزرگترین گروه، 358 نفره از رسانه های ایالات متحده است. رسانه های بریتانیایی با 281 نفر رسانه دوم و پس از آن رسانه های فرانسوی با 221 نفر قرار دارند. رسانه ها در اوکراین که خود در حال جنگ با روسیه هستند، دو خبرنگار را به فلسطین اشغالی فرستاده اند.
گزارشگران بدون مرز (RSF)، یک سازمان غیر انتفاعی مدافع آزادی مطبوعات، اسرائیل را به «خفه کردن روزنامه نگاری در غزه» متهم کرده است. برای فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ)، این امر خبرنگاران را مجبور کرده که به شدت به منابع «رسمی» اعتماد کنند، بدون اینکه بتوانند ادعاهای مطرح شده از سوی این مقام ها را تایید کنند.
به همین دلیل بسیاری از رسانه ها دقت را قربانی سرعت کرده و اطلاعات و تصاویر نادرستی را منتشر کرده اند که زمینه سازی، تایید یا بررسی دقیق نشده بود. یکی از نمونه های قابل توجه این ادعا بود که نیروهای حماس نوزادان را سر بریده بودند، که در رسانه ها، از جمله در گزارش زنده CNN، بدون تایید، بازتاب گسترده ای پیدا کرد.
سارا سیدنر، گوینده سی‌ان‌ان بعداً پس از گزارش مستقیم این ادعا روی آنتن زنده، در شبکه ایکس ( توئیتر سابق ) نوشت : «باید مراقب حرف‌هایم بودم و متاسفم.»
رسانه های اجتماعی نیز نقش بسیار زیادی بر فشار بر سازمان های خبری بر عهده دارند. هر بیانیه یا تصویری می‌تواند در فضای مجازی پخش شود و اتهامات خشمگینانه مبنی بر جانبداری رسانه از یکی از طرف های مخاصمه را برانگیزد.
داگلاس جهل، سردبیر بین‌المللی واشنگتن پست می‌گوید: «ما باید در هر درگیری به خود یادآوری کنیم که دانستن با قطعیت، زمان می‌برد. » او به پادکست Recode Media گفت: «در این مورد، با توجه به احساسات هر دو طرف، پرداختن به دیدگاه‌های اغلب مخالفی که هر یک از طرفین به درگیری دارند ، بسیار دشوار است.
رسانه‌های جهانی همچنین اولویت را به بررسی دقیق این موضوع داده‌اند که در پوشش خود از جنگ از کدام عبارات استفاده کنند - یا اجتناب کنند.«تروریسم» و «تروریست» اغلب در صدر فهرست قرار دارند. بی‌بی‌سی که گاهی مورد انتقاد به دلیل عدم استفاده از این واژه ها متهم می شود می گوید که از «تروریست» فقط در نقل قول استفاده می‌کند، اما در گزارش‌های خود نه. خبرگزاری فرانسه نیز سیاست مشابهی را اتخاذ کرده است.
