روز چهارشنبه، روسیه و چین قطعنامه ایالات متحده را که خواستار «توقف بشردوستانه» شده بود، وتو کردند. آنها خواهان «آتش بس» بودند، گزینه ای که دو بار توسط روسیه پیشنهاد شد اما دیروز توسط بریتانیا و ایالات متحده که هر دو به محافظت از اسرائیل در برابر اقدامات شورای امنیت عادت دارند، وتوشد.
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی درباره تلاش برای برقراری آتش بس یا توقف تبادل آتش میان حماس و رژیم اسرائیل نوشت :
یکی از اعضای هیئت حماس روز جمعه در جریان سفر به مسکو ، پایتخت روسیه گفت که این جنبش تا زمانی که توافق آتش‌بس حاصل نشود، اسیران را که در جریان حملات 7 اکتبر به سرزمین های اشغالی گرفته بودند، آزاد نمی‌کند. این خبر در حالی منتشر می‌شود که شورای امنیت سازمان ملل متحد در تلاش است تا درباره برقراری آتش‌بس یا توقف بشردوستانه به منظور ارسال کمک‌ها به جمعیت تحت محاصره نوار غزه به توافق برسد - عمدتاً به دلیل اختلافات سیاسی بین اعضا این توافق تاکنون حاصل نشده است- .
روز چهارشنبه، روسیه و چین قطعنامه ایالات متحده را که خواستار «توقف بشردوستانه» شده بود، وتو کردند. آنها خواهان «آتش بس» بودند، گزینه ای که دو بار توسط روسیه پیشنهاد شد اما دیروز توسط بریتانیا و ایالات متحده که هر دو به محافظت از رژیم اسرائیل در برابر اقدامات شورای امنیت عادت دارند، وتوشد.
هفته گذشته، ایالات متحده پیش‌نویس قطعنامه‌ای را که برزیل برای «توقف بشردوستانه» پیش‌نویس کرده بود با این استدلال که برای تلاش‌های دیپلماتیک روی زمین به زمان نیاز دارد، وتو کرد.
به گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، از سه شنبه شب به کمتر از 70 کامیون اجازه ورود به غزه از گذرگاه رفح با مصر داده شد ، کمکی که مصداق قطره ای در اقیانوس بود. فلسطینی‌ها در غزه از غذا، آب و دارو محروم شده‌اند، به‌ویژه از زمانی که اسرائیل محاصره کامل این منطقه را اعلام کرد و مانع از ورود همه اقلام ضروری قبل از ارسال کمک‌های ناچیز اخیر شد.
آنروا، آژانس اصلی سازمان ملل متحد در غزه، روز چهارشنبه هشدار داد در صورت عدم اجازه ورود سوخت، مجبور به کاهش عملیات خود در نوار غزه خواهد شد.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز جمعه به پیش نویس قطعنامه غیرالزام آور گروه عربی که خواستار ارسال کمک های بشردوستانه بدون محدودیت به غزه است، رای خواهد داد. رهبران اتحادیه اروپا همچنین در تلاش خواهند بود تا به یک موضع مشترک در بروکسل برسند - اگرچه مواضع در این اتحادیه بسیار متفاوت است-.
پس چه تفاوت‌هایی در کلماتی وجود دارد که کشورهای جهان در حالی که غزه در انتظار کمک است، در مورد آن بحث می‌کنند؟
توقف آتش
اساساً به این معنی است که جنگ متوقف می شود. آتش‌بس منوط به توافق همه طرف‌ها است و معمولاً شامل یک فرآیند رسمی سیاسی با تعهدات برای کاهش تنش، مانند عقب‌نشینی، زمین گذاشتن سلاح‌ها یا تغییر موقعیت نیروها است. آتش بس این پتانسیل را دارد که کل منطقه جغرافیایی را که در آن جنگ در جریان است، پوشش دهد. آتش بس ممکن است دائمی شود. این گزینه توسط ایالات متحده، بریتانیا و سایر کشورها رد شده چرا که آنها از حق اسرائیل برای دفاع از خود - با ادامه جنگ علیه غزه - حمایت می کنند.
در مقابل، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد علناً خواستار آتش‌بس فوری بشردوستانه شده است. سمیر پوری، یک مدرس مدعو در زمینه مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، فکر می‌کند که آتش‌بس در شرایط کنونی «غیرقابل تصور» است، زیرا «توافق الزام‌آور با امضاکنندگان و تعهدات کاهش تنش مرتبط» مورد نیاز است و به مذاکره میان دو طرف نیاز دارد.
توقف خصومت ها
بسیاری از این اصطلاح به عنوان مترادف آتش بس استفاده می کنند. با این حال، توقف خصومت ها عموماً دامنه و کیفیت اجرایی متفاوتی دارد. در این قراردادها تمایلی به پوشش موضوعاتی مانند اهداف، جدول زمانی، امنیت و نظارت بر اجرا وجود ندارد. صرفا طرفین را قادر می سازند تا از درگیری فاصله بگیرند. توقف خصومت ها می تواند گامی برای گفتگو و شاید حرکت به سمت آتش بس پایدار باشد. از این نظر، توقف را می توان به عنوان یک پله بالقوه برای پایان دادن به جنگ در نظر گرفت. برای پوری، این گزینه واقعی تری برای شورای امنیت سازمان ملل است. او به الجزیره گفت: «می‌توان سریع‌تر با آن موافقت کرد و انتظار نمی‌رود که لزوماً ادامه یابد.»
آتش بس
این گزینه، پرچم سفید است. اصطلاح آتش‌بس حتی از توقف خصومت‌ها، بدون مذاکره رسمی، سست‌تر است. طرف های درگیر ممکن است تصمیم گرفته باشند پس از نبردهای فشرده استراحت کنند. بنا به ماهیت خود، آتش بس ممکن است در طول یک درگیری آغاز شده و به پایان هم برسد و گاهی اوقات در مناطق خاصی اعمال می شود. آنها می توانند فعالیت هایی مانند بیرون آوردن مجروحان یا دفن مردگان را بهانه ای برای آتش بس موقت اعلام کنند. طبیعی است که نیروهای مخالف نباید در زمانی که آتش بس برقرار است تغییر موضع دهند.
مکث بشردوستانه
این به توقف موقت جنگ، صرفاً به دلایل بشردوستانه اشاره دارد. وقفه ها گاهی محدود به یک منطقه جغرافیایی خاص است که در آن فعالیت های بشردوستانه انجام می شود. معمولاً برای یک دوره معین، یک مکث می تواند چند ساعت طول بکشد. پیش‌نویس قطعنامه اولیه ایالات متحده هیچ اشاره‌ای به مکث نداشت، اما بر حق اسرائیل برای دفاع از خود تأکید کرد و از ایران خواست که تسلیح نیروهای نیابتی خود در منطقه را متوقف کند. نسخه تصحیح شده این قطعنامه که خواهان برداشته شدن همه اقدام های لازم از جمله توقف بشردوستانه شده بود هم رای نیاورد. پوری می‌گوید: «مکث بشردوستانه عملاً آتش‌بسی برای اجازه عبور کمک‌ها یا جا به جایی افراد آواره خواهد بود.»
روزهای آرامش
این مکانیسمی است که به پزشکان و سایر پرسنل امکان دسترسی به مناطق جنگی در روزهای خاص را می دهد. اغلب توسط یونیسف برای اطمینان از دسترسی کودکان به مراقبت های بهداشتی در هنگام درگیری استفاده می شود. این رویکرد اولین بار در سال 1985 در السالوادور استفاده شد، زمانی که آژانس کودکان سازمان ملل در مورد یک وقفه سه روزه در جنگ مذاکره کرد تا کودکان را ایمن سازی کنند.
