شورش واگنر "احتمالاً تردیدهایی را در مورد اینکه آیا پکن در تعیین کرملین و به طور خاص پوتین به عنوان متحد و شریک نزدیک خود درست شرط بندی کرده یا خیر ایجاد کرده است.
به گزارش جماران به نقل از آسوشییتدپرس، واکنش خاموش چین به قیام گروه مزدور واگنر علیه ارتش روسیه نگرانی‌های فزاینده پکن در مورد جنگ در اوکراین و چگونگی تأثیر آن بر موازنه قدرت جهانی را رد می‌کند.
حزب حاکم کمونیست چین پایان سریع شورش 22 ساعته واگنر را "امور داخلی" روسیه خواند و رسانه های دولتی حمایت چین از روسیه را تایید کردند. ناظران چینی می گویند که این حادثه نشان می‌دهد که لفاظی‌های غربی در مورد «درگیری داخلی روسیه» تا چه حد غلوآمیز است و تسلط ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه بر قدرت همچنان قابل توجه است.
اما این شورش همچنین با توجه به توانایی محدود چین برای تأثیرگذاری بر اوضاع، نگرانی‌های فزاینده پکن را در مورد جنگ روسیه در اوکراین عمیق‌تر می‌کند. چین موضع ثابتی در مورد جنگ حفظ کرده است: روی کاغذ بی طرف است، اما در عمل از روسیه حمایت می کند، با بازدیدهای مکرر دولتی و مانورهای نظامی مشترک بین دو کشور. این موازنه ظریف برای جلوگیری از آسیب رساندن به روابط با روسیه یا اروپا، که پکن هر دو را برای مقابله با قدرت آمریکا حیاتی می‌داند، به دقت تنظیم شده است.
این موضع چین همچنان ادامه دارد. اما در ماه‌های اخیر، مشاوران دولت از روسیه پشت درهای بسته ابراز ناامیدی کرده‌اند و بر اساس مصاحبه‌هایی با دانشگاهیان و دیپلمات‌های چینی و خارجی، احساس می‌کنند پکن بیش از پیش تحت تأثیر رفتار ریسک‌پذیر مسکو قرار گرفته است.
برخی رابطه مسکو و پکن را با روابط چین با کره شمالی مقایسه می کنند، که رهبری آن گاهی اوقات با رفتارهای نامنظم پکن را خشمگین می کند، اما با این وجود از کمک های اقتصادی و حمایت دیپلماتیک چین سود می برد.
پاتریشیا کیم، کارشناس سیاست و سیاست خارجی چین در موسسه بروکینگز، می گوید: شورش واگنر "احتمالاً تردیدهایی را در مورد اینکه آیا پکن در تعیین کرملین و به طور خاص پوتین به عنوان متحد و شریک نزدیک خود درست شرط بندی کرده یا خیر ایجاد کرده است. رهبران چین باید نگران باشند که همسویی استراتژیک چین با روسیه ضعیف ممکن است به جای امتیاز مثبت برای منافع استراتژیک چین، به بار اضافی تبدیل شود.
ارتش چین نگران عملکرد ضعیف روسیه در جنگ است . این مسئله پرسش هایی در مورد ساختارهای نظامی چین که به شدت تحت تأثیر اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند، ایجاد می کند.
الکساندر گابویف، مدیر مرکز اوراسیا کارنگی روسیه به آسوشییتدپرس می گوید: «در مورد تحولات اخیر در روسیه، چین متوجه شده که سیستم شکننده‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردند و پوتین بی‌کفایت‌تر از آن چیزی که چینی ها دوست دارند تصور کنند. آنچه تا حدی منجر به این ناامیدی می‌شود این است که چین نمی‌تواند کاری در مورد آن انجام دهد.»
چین در ماه های اخیر دست به دیپلماسی فعالی در این پرونده زده و خود را به عنوان یک میانجی بی طرف در مناقشه معرفی کرده است. شی جین پینگ، رهبر چین در اوایل سال جاری با پوتین در مسکو دیدار کرد و با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین تماس گرفت و پیشنهادی 12 ماده‌ای منتشر کرد و از دو طرف خواست تا پای میز مذاکره بیایند. چشم انداز توافق صلح در حال حاضر ضعیف است و حتی کارشناسان چینی پشت درهای بسته اعتراف می کنند که پیشنهاد پکن غیرواقعی است.
به گفته تحلیلگران، هدف واقعی چین از درخواست مذاکره، متقاعد کردن اروپا به حسن نیت خود و اثبات تلاش پکن برای جلوگیری از بدترشدن اوضاع است. مقامات چینی از تلاش های ایالات متحده برای نشان دادن پکن به عنوان حامی مسکو انتقاد می کنند و آن را تلاشی برای بیگانگی اروپا از چین می دانند.
وانگ هویائو، مشاور سیاست خارجی چین و رئیس مرکز چین و جهانی‌سازی، یک اندیشکده مستقر در پکن، می گوید: اینطور نیست که چین بخواهد به روسیه نزدیکتر شود بلکه این ایالات متحده است که آن را مجبور می‌کند. با این حال، دو کشور نارضایتی مشترکی علیه واشنگتن دارند. مقامات چین و روسیه هر دو متحمل تحریم هایی از سوی ایالات متحده شده اند و با احتیاط به اتحاد نظامی به رهبری ایالات متحده نگاه می کنند.
کارشناسان سیاست خارجی چین نگران هستند که جنگ باعث احیای اتحاد ناتو و ایالات متحده با اروپا شده است و نگرانند که این امر می تواند باعث تجدید اتحادهای آمریکا در شرق آسیا شود.
سه نفر از افراد آگاه به آسوشیتدپرس گفتند که کارشناسان نظامی چین به طور خصوصی دیپلمات‌های غربی را درباره گزارش‌هایی مبنی بر اینکه ناتو ممکن است دفتر ارتباطی در ژاپن ایجاد کند، مورد انتقاد شدید قرار دادند زیرا نگران بودند که این امر نشان دهنده گسترش منافع ناتو در شرق آسیا باشد.
یک جنگ داخلی یا درگیری سیاسی بزرگ در روسیه تأثیر قطعی بر روابط بین پکن و مسکو خواهد داشت، به ویژه با مشاهده اینکه رئیس جمهور چین، اتحاد پکن و مسکو را برای به چالش کشیدن نظم جهانی لیبرال به رهبری ایالات متحده ضروری می داند.
از نظر تاریخی، ایالات متحده هرگز به روسیه اعتماد نکرد و همیشه سعی کرد آن را به کشورهای کوچک تر تجزیه کند. لی شین، مدیر موسسه مطالعات اروپا و آسیایی دانشگاه علوم سیاسی و حقوق شانگهای می گوید: برای ایالات متحده آمریکا، روسیه و چین تهدیدهای اصلی هستند.
