نارندرا مودی، نخست وزیر در سال 2019 پس از پیروزی مجدد در انتخابات گفت: « هر لحظه از زمان من و تک‌تک سلول های من فقط برای هموطنانم است. »
به گزارش جماران به نقل از نیویورک تایمز، هنگامی که جو بایدن و همسرش، جیل بایدن، روز پنجشنبه گذشته برای استقبال از نخست وزیر هند، نارندرا مودی، بر روی فرش قرمز قرار گرفتند ، نوعی عدم تقارن به چشم می‌آمد. نارندرا مودی به تنهایی مقابل رئیس جمهور و بانوی اول ایالات متحده قرار گرفت.
در حالی که تصویر خانواده محور اغلب یک امتیاز مثبت سیاسی برای سیاستمداران در ایالات متحده است ، در هند، بسیاری از رهبران ارشد و در راس آنها شخص نخست وزیر با افتخار اعلام می کنند که تنها هستند یا به عبارت دیگر متاهل نیستند لذا هیچ تعهد دیگری نمی‌تواند بین آنها و ملت فاصله ایجاد کرده یا آنها را از توجه به مسئولیت خطیری که بر عهده دارند، بازدارد.
لزوم توازن و تعادل میان زندگی شخصی و زندگی حرفه‌ای؟ جمله قشنگی است اما نه برای سیاستمداران در بزرگترین دموکراسی جهان، که مشغول رسیدگی به نیازهای 1.4 میلیارد نفر هستند و در اعلامیه های خود در مورد میزان – تعداد ساعات - محرومیت از خواب با یکدیگر رقابت می کنند. به عنوان نمونه دوستان نارندرا مودی ادعا می کنند که او در شبانه‌روز تنها چهار ساعت استراحت می‌کند.
نارندرا مودی، نخست وزیر در سال 2019 پس از پیروزی مجدد در انتخابات گفت: « هر لحظه از زمان من و تک‌تک سلول های من فقط برای هموطنانم است. »
هند ممکن است مکانی عجیب برای تحسین زندگی فردی – مجردی- باشد. در اینجا، خانواده بر خود مقدم است و ازدواج های ترتیب داده شده- تعیین شده- خانواده ها را در کنار هم نگه می دارد. سیاست در بسیاری از خانواده‌ها حالت موروثی دارد و به عنوان نمونه، طبق یک مطالعه، نزدیک به یک سوم اعضای جدید پارلمان یکی از بستگان خود را در منصب انتخابی یا یک موقعیت برجسته حزبی داشته‌اند.
اما در کشوری خسته از فساد اداری، با قانون‌گذارانی که خود و خانواده‌هایشان را با پول دولت ثروتمند و آینده سیاسی فرزندانشان را تضمین می‌کنند، بسیاری از رأی‌دهندگان به این باور رسیده‌اند که سیاستمداران مجرد کمتر دزدی می‌کنند. آجوی بوز، روزنامه‌نگار و نویسنده در این باره می‌گوید : « بسیاری تصور می‌کنند که سیاستمداران مجرد تمایل و علایق شخصی ندارند لذا تمام وقت خود را صرف مردم می‌کنند.»
بسیاری از جوانان هندی برای ازدواج تحت فشار شدید قرار می گیرند با این حال، در حوزه های سیاسی ، یک فرد مجرد خودخواه تلقی نمی شود، بلکه کسی است که فداکاری کرده و مانند یک خدا یا الهه دیده می شود.
راهول گاندی، رهبر حزب کنگره ملی هند، و ماماتا بانرجی، سیاستمدار ارشد در ایالت بنگال غربی و از مخالفان سرسخت مودی، در گروه سیاستمداران مجرد برجسته هستند. (گفته می شود که او حتی کمتر از مودی می خوابد، فقط سه ساعت در شب.)
در تاریخ هند گاندی در این حوزه فراموش ناشدنی است . او که در 13 سالگی به یک ازدواج برنامه ریزی شده تن داد و 4 فرزند داشت، در 30 سالگی با هرگونه زندگی جنسی وداع کرده و وقت خود را صرف به دست آوردن استقلال هند از بریتانیا کرد.
نیرجا چاودوری، مفسر و ویراستار سیاسی معتقد است که هیچ‌کس در تاریخ معاصر هند ، به‌طور مؤثرتر از مودی از مجردی استفاده نکرده است. تیم او با دقت این تصویر را ساخته است. چه در پله های هواپیما، چه در افتتاحیه یک زیرگذر، چه در یک قطار شما فقط موردی را در کادر پیدا می‌کنید. پیام سیاسی این است که « من برای شما هستم. من از همه چیز مراقبت خواهم کرد.»
امروز، نارندرا مودی، 72 ساله، به تنهایی در اقامتگاه گسترده نخست‌وزیر زندگی می‌کند اما داستان زندگی او چندان ساده نیست.
بسیاری از رای دهندگان تحت تأثیر تصویر ارائه شده از مودی قرار گرفته اند که به دقت ساخته و پرداخته شده است: رهبری فسادناپذیر که از خواسته های فردی و دنیوی عبور کرده و خود را وقت کشورش کرده است. پارنیت گومان، صاحب ناوگان تاکسی در دهلی نو، می‌گوید: «برای مودی، کشور خانواده اوست.» خود آقای مودی این مفهوم را به خوبی مطرح کرده است. او در یک گردهمایی انتخاباتی در سال 2014 گفت: «من هیچ پیوند خانوادگی ندارم. بنابراین سعی می‌کنم از طریق فساد به چه کسی سود برسانم؟»
برخی از هندی‌ها از مودی الهام گرفته‌اند تا مجرد بمانند. از جمله ساندیا لیما است که با سازمانی در شمال شرق هند کار می کند که خانه به خانه می رود تا برنامه های دولت نخست وزیر را تبلیغ کند. او گفت: "من به 40 سالگی رسیده ام و مجرد خواهم ماند. من هم مانند آقای مودی می‌خواهم بتوانم زندگی خود را وقف کشور کنم.»
