این جنگ، یک جنگ اروپایی است و کشورهای متحد اروپایی با هم‌گرایی خود در قبال اوکراین در تلاش هستند تا یک اتحاد قاره‌ای را برای آینده اروپا سازماندهی کنند.
به گزارش جماران، پس از حمله روسیه به اوکراین، ناظران بین‌المللی تردیدهای مکرری را در مورد تعهدات اروپا در قبال کیف بیان کردند. بسیاری معتقد بودند که آلمان در تامین تسلیحات به نیروهای اوکراینی به سختی رفتار می‌کند و مدت‌ها طول می‌شکد تا تانک‌های آلمان به دست نیروهای اوکراینی برسد و برخی از کشورهای اروپایی برای حمایت از اوکراین با افزایش هزینه‌های انرژی و سایر فشارهای اقتصادی روبرو می‌شوند و در نهایت، حمایت‌های خود از اوکراین را کاهش داده تا برای پایان جنگ از طریق مذاکره با روسیه به این جنگ پایان دهند.
در حال حاضر، با وجود جریان مداوم تسلیحات و کمک‌ها به اوکراین، برخی از مفسران می‌گویند که ولادیمیر پوتین؛ رئیس‌جمهور روسیه در حال محاسبه تزتزل اروپا و غرب با تداوم یک جنگ فرسایشی است تا بتواند در نهایت و هرچند با هزینه بالا بر شرکای اوکراین پیشی بگیرد.
با این حال، ایالات متحده با ارائه حدود نیمی از 156 میلیارد دلار کمک‌های اقتصادی، بشردوستانه و نظامی که اوکراین در 12 ماه اول جنگ دریافت کرده است، در رتبه اول تقابل با روسیه جای دارد. اگرچه به عقیده برخی از ناظران، ایالات متحده تنها با 10 درصد از بودجه نظامی سالانه خود، روسیه را در خاک اوکراین زمین‌گیر کرده و این کمک‌ها و تجهیزات، اگرچه مهم هستند، اما برای موفقیت اوکراین در میدان نبرد کافی نیست.
این موفقیت بیشتر به آموزش نیروهای اوکراینی و کیفیت آنها در میدان نبرد بستگی دارد، چراکه اوکراین با جمعیتی معادل یک-سوم روسیه باید از تجربه و کیفیت نبرد بالایی در مقابل نیروهای روس برخوردار باشد تا بتواند سد راه پیشروی آنها شود.
سال گذشته، بریتانیا حدود 10000 و ایالات متحده حدود 3100 سرباز اوکراینی را آموزش دادند و به استثنای اتریش، همه کشورهای اتحادیه اروپا، حتی سوئیس، از زمان آغاز این تهاجم، انواع کمک های نظامی و غیر نظامی را به اوکراین ارائه داده‌اند. اما آموزش یک فرآیند مستمر است و هر چه جنگ بیشتر ادامه یابد اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد. اوکراین به نیروهای جدید و آموزش‌های تخصصی بیشتری در سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته‌ای که از غرب دریافت می‌کند، نیاز دارد.
اروپا با نزدیکی جغرافیایی خود در موقعیتی ایده‌آل برای ارائه این پشتیبانی قرار دارد. از زمان تهاجم روسیه و همزمان با تردید آمریکا در حمایت از اوکراین در ابتدای جنگ، کشورهای اروپایی میزبان و ارائه دهنده آموزش‌های رزمی اولیه برای داوطلبان اوکراینی بوده‌اند و غیرنظامیان را در یک دوره آموزشی پنج هفته‌ای به سربازانی با توانایی جنگیدن، تبدیل می‌کنند.
با این حال، حفظ کیفیت نیروها به چالشی کلیدی برای اوکراین تبدیل شده است. بیش از 120000 نفر از نیروهای حرفه‌ای و آموزش دیده اوکراین در سال گذشته کشته یا زخمی شدند و جایگزین آنها شامل تعداد زیادی از شهروند-سربازان بسیج شده است که تجربه رزمی کمی داشته یا اصلا تجربه جنگی ندارند. چنین کاهشی در مهارت‌های جنگی قابل انتظار است و روسیه را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، ارتش روسیه متحمل بیش از 200000 تلفات شده است و مملو از سربازان بسیج شده و سربازگیری از زندان‌ها است که تمایل چندانی به جنگیدن و مردن در اوکراین ندارند. چراکه این یک جنگ میهنی همانند تهاجمی که آلمان نازی در جنگ جهانی دوم به سرزمین‌های شوروی داشت نیست.
با این وجود، کیف نمی‌تواند به سادگی امیدوار باشد که روسیه، با جمعیتی بیش از سه برابر، شاهد تنزل سریع‌تر نیروهایش از اوکراین باشد. دولت اوکراین برای آموزش 6000 سرباز در ماه برنامه‌ریزی کرده است که با توجه به منابع شدیدا محدود این کشور کار دشواری است.
مربیان کشورهای ناتو توانسته‌اند هر ماه حدود 2500 سرباز اوکراینی جدید را از طریق آموزش‌های رزمی اولیه جذب کنند که کمتر از هدف کیف است، اما هنوز هم سهمی مهم و قابل توجه است. این برنامه که به عنوان عملیات (Interflex) شناخته می‌شود، دقیقا یک سال پیش در ژوئن 2022 آغاز شد و توسط بریتانیا با کمک مربیان ارتش از استرالیا، کانادا، دانمارک، فنلاند، لیتوانی، هلند، نیوزیلند، نروژ و سوئد هدایت شده است.
کشورهای اروپایی در رهبری این تلاش آموزشی در مقابل روسیه پیشتاز هستند. اگرچه ایالات متحده بزرگترین حامی اوکراین است، کشورهای اروپایی مجموعه وسیع‌تر و متنوعتری از سیستم‌های تسلیحاتی، مهمات و تجهیزات را در اختیار اوکراین قرار می‌دهند. برای مثال اسلواکی تولید گلوله‌های توپخانه 155 میلی‌متری را 5 برابر افزایش داده تا بتواند پاسخگوی نیازهای اوکراین باشد.
لهستان خط مقدم حمایت اروپا از اوکراین
به دلیل نزدیکی به اوکراین، لهستان نقش رهبری را در نگه‌داری و تعمیر بسیاری از سیستم‌های تسلیحاتی قدیمی شوروی را بر عهده دارد. این کشور هنوز ذهنیت سلطه شوروی را فراموش نکرده است و در حال حاظر بزرگترین کریدور زمینی ارسال تسلیحات به اوکراین است.
همچنین کمک‌های اروپایی به آموزش نیروهای اوکراینی در سیستم‌های تسلیحاتی محدود نشده و اروپا در حال ادغام واحدهای تازه آموزش دیده در نیروهای موجود اوکراین است تا بتواند یک نیروی هماهنگ اروپایی را برای آینده سازماندهی کند.
بدون شک، ایالات متحده نقش مهمی در این تلاش ایفا کرده است. در حال حاضر، مربیان آمریکایی حدود نیمی از آموزش تسلیحات ترکیبی را در منطقه آموزشی (Grafenwöhr) در آلمان به اوکراین ارائه می‌کنند اما لهستان و بسیاری دیگر از کشورهای اروپایی، مأموریت کمک نظامی اتحادیه اروپا برای حمایت از اوکراین که در نوامبر 2022 با حمایت 24 کشور آغاز شد، بر عهده دارند. این ابتکار با اجازه به بسیاری از کشورهای اروپایی برای آموزش مانورهای تسلیحاتی ترکیبی به یگان‌های اوکراینی کوچک‌تر، توانایی‌های جنگی اوکراین را افزایش می‌دهد و اتحاد اروپا در برابر روسیه را تقویت می‌کند.
کشورهای اروپایی نیز در تهیه تسلیحاتی که ایالات متحده در ارسال آنها تردید داشت، مانند هواپیماهای جنگنده MiG-29 از لهستان و اسلواکی، پیشتاز هستند. حتی انتقال تانک‌های اصلی نبرد به اوکراین که در ژانویه مورد موافقت ایالات متحده و بسیاری از متحدان اروپایی آن قرار گرفت، یک ابتکار اروپایی بود تا آمریکایی. این توافق تنها پس از آن حاصل شد که بریتانیا برای اولین بار متعهد شد تانک‌های «چلنجر» انگلیسی را به اوکراین ارئه دهد. همچنین لهستان، همراه با 11 کشور اروپایی و کانادا، تعهد مشابهی در مورد تانک‌های لئوپارد دادند و آلمان را تحت فشار قرار داده تا اجازه صادرات آنها به اوکراین را بدهد. در پایان، پس از موافقت ایالات متحده برای ارائه تانک‌های آبرامز، آلمان با صادرات لئوپارد موافقت کرد. چنین ابتکار و عزم اروپایی ممکن است در ماه‌های آینده حتی حیاتی‌تر شود زیرا کشورهایی مانند فنلاند، فرانسه، هلند و بریتانیا در نظر دارند آموزش هواپیماهای جنگنده نسل چهارم و آموزش خلبانان جنگنده را به اوکراین ارائه دهند. تاکنون، ایالات متحده هنوز با آموزش اوکراینی‌ها برای پرواز اف-16 موافقت نکرده است.
تهاجم روسیه عامل اتحاد مجدد اروپا
برخلاف روایت تزلزل اروپا در مورد اوکراین، اتحادیه اروپا و ناتو در طول جنگ میزان قابل توجهی از وحدت را به نمایش گذاشته‌اند. علاوه بر این، به جای تحمیل توسط ایالات متحده، به دلیل گام برداشتن هر یک از کشورها برای ارائه آموزش، تجهیزات و سایر حمایت‌ها گام جدیدی در اروپا‌گرایی، برداشته شده است.
در سرتاسر اروپا، گروه‌های جامعه مدنی و سازمان‌های غیردولتی با کمک‌های غیررسمی خود به اوکراین به تجاوز روسیه پاسخ داده و با جنگ نرم و رسانه‌ای روسیه مقابله می‌کنند. مهم‌تر از همه، اگرچه این کمک چند وجهی کمتر مورد توجه تحلیل‌گران در واشنگتن قرار گرفته، اما نشان دهنده حمایت واقعی مردم در اروپا از اوکراین است. مطابق یک نظرسنجی از کشورهای عضو ناتو در نوامبر 2022، حدود 64 درصد از پاسخ دهندگان معتقد بودند که تهاجم روسیه به اوکراین امنیت آنها را تهدید می‌کند و 69 درصد معتقد بودند که کشورشان باید به ارائه کمک به اوکراین ادامه دهد.
کشورهای اروپایی با وجود هزینه‌های بالای جنگ و اقتصاد کوچک‌تر از آمریکا، بار بزرگ‌تری نسبت به ایالات متحده را بر دوش دارند. ارتش بریتانیا با آموزش و تجهیز اوکراینی‌ها به جای سربازان خود، بخش قابل توجهی از استعداد آموزش و تمرین نظامی خود را صرف اوکراین می‌کند. آموزش تسلیحات ترکیبی که ایالات متحده در چندین پایگاه در آلمان ارائه می‌دهد، با توجه به اندازه ارتش ایالات متحده و منابع قابل توجه ایالات متحده که در اروپا وجود دارد، تأثیر بسیار کمی بر ارتش ایالات متحده می‌گذارد.
تا به حال، اروپا از طریق تلاش‌های آموزشی گسترده خود به اوکراین کمک کرده است تا یک مزیت مهم در افزایش کیفیت نیروها داشته باشد. اما حمایت بیشتر ایالات متحده به افزایش حجم آموزش و حفظ عزم ارائه دهندگان اروپایی کمک می‌کند، اگر تلاش‌های آنها به دستاوردهای اوکراین در میدان نبرد منجر نشود، تمایل کشورهای اروپایی برای استفاده از منابع قابل توجه خود در مناطقی که ایالات متحده در آن کار نسبتا کمی انجام می‌دهد، کاهش می‌یابد. آن‌چه که به عقیده رهبران اروپایی به خصوص اروپای شرقی نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد، تهدید روسیه و سایه سنگین این کشور بر اروپای شرقی است. بنابراین این جنگ، یک جنگ اروپایی است و کشورهای متحد اروپایی با هم‌گرایی خود در قبال اوکراین در تلاش هستند تا یک اتحاد قاره‌ای را برای آینده اروپا سازماندهی کنند.
