بیش از ۸۰۰ میلیون درخت در جنگل‌های آمازون تنها در طول شش سال برای پاسخگویی به نیاز موجود در بازار فروش گوشت گاو برزیل قطع شده است.
به گزارش جماران، جنگل‌زدایی در سراسر برزیل بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ میلادی یعنی در زمان ریاست جمهوری ژائیر بولسونارو به شکل چشمگیری افزایش یافت و در این میان گسترش دامداری عامل شماره یک آن بود.
بر اساس تحقیق جدیدی که روزنامه گاردین نتایج آن را منتشر کرده، بیش از ۸۰۰ میلیون درخت در جنگل‌های آمازون تنها در طول شش سال برای پاسخگویی به نیاز موجود در بازار فروش گوشت گاو برزیل قطع شده است.
این در حالیست که کارشناسان و متخصصان علوم زیست محیطی، پیشتر به دفعات دربارۀ اهمیت حفظ محیط‌های جنگلی برای مبارزه با بحران تغییرات آب و هوایی هشدار داده بودند.
این پروژه تحقیقی که بطور مشترک توسط سازمان غیردولتی بریتانیایی «دفتر روزنامه‌نگاری تحقیقی»، روزنامه گاردین و دو سازمان رسانه‌ای دیگر به نام‌های «گزارشگر برزیل» و «داستان‌های ممنوعه» انجام شده، نشان داد که وسعت بالای جنگل‌زدایی در آمازون بطور سیستماتیک با مشاغل دامداری و پرورش گاو در برزیل مرتبط است.
آن هم در حالی که صنعت گاوداری و تولید گوشت گاو برزیل همواره متعهد شده بود که برای ایجاد مراتع پرورش گاو، اقدام به جنگل‌زدایی نکند.
داده‌های جمع‌آوری شده نشان می‌دهد ۱.۷ میلیون هکتار (۴.۲ متر هکتار) از جنگل‌های آمازون که در نزدیکی کارخانه‌های تولید گوشت و مراکز صنعتی صادرکننده گوشت گاو به سراسر جهان واقع شده‌اند، از بین رفته است.
به گزارش یورونیوز، این تحقیق بخشی از پروژۀ «برونو و دام» (Bruno and Dom project) است که از نام‌های کوچک برونو پریرا (کارشناس مردمی بومی در برزیل) و دام فیلیپس (روزنامه‌نگاری که مدت‌ها با گاردین همکاری می‌کرد) الهام گرفته شده است؛ به گزارش گاردین هر دو فرد یاد شده سال گذشته در آمازون کشته شدند.
جنگل‌زدایی در سراسر برزیل بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ میلادی در زمان ریاست جمهوری ژائیر بولسونارو به شکل چشمگیری افزایش یافت و در این میان گسترش دامداری عامل شماره یک آن بود.
دولت جدید برزیل به ریاست لوئیز لولا داسیلوا اما قول داده است که جلوی این روند را بگیرد و از تخریب بیشتر جنگل‌ها جلوگیری کند.
محققان شاغل در یک دفتر مشاوره‌ای موسوم به AidEnvironment از تصاویر ماهواره‌ای، سوابق جابجایی دام و سایر داده‌ها برای محاسبه تخمینی وسعت تخریب مناطق جنگلی آمازون طی شش سال، بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ در هزاران مزرعه پرورشی نزدیک بیش از ۲۰ کشتارگاه استفاده کردند.
تحقیقات همچنین نشان داد که تمام کارخانه‌های تولید گوشت گاو در این مناطق، تحت مالکیت سه شرکت صادرکننده بزرگ گوشت گاو برزیل به نام‌های «مارفریگ»، «جِی بی اس» و «مینِروا» هستند.
محققان برای یافتن مزارعی که مستعد تامین خوراک کشتارگاه بودند به «مناطق خرید» توجه می‌کردند که با معیارهای مختلف از جمله اتصال به شبکه حمل و نقل و کسب اطلاعات از طریق گفتگو با نمایندگان کارخانه‌ها شناسایی شده بودند.
تحقیقات نشان داد که تمامی این کارخانه‌ها بطور گسترده در زمینه صادرات گوشت گاو به مناطق مختلف از جمله به اتحادیه اروپا، بریتانیا و چین که بزرگترین خریدار گوشت گاو برزیل در جهان است فعال هستند.
این تحقیق روی کشتارگاه‌های واقع در ایالت‌های ماتو گروسو، پارا و روندونیا، مرزهای مهم جنگل‌زدایی که با صنعت دامداری و پرورش گاو ارتباط دارد، متمرکز شده بود.
بر اساس نتایج به دست آمده، میزان کلی جنگل‌زدایی در مزارع تامین کننده گوشت برای شرکت‌های بزرگ صادرکننده «مارفریگ»، «جِی بی اس» و «مینِروا» به احتمال زیاد بسیار بیشتر از رقم اعلام شده است زیرا این صادرکنندگان مزارع تامین کننده دیگری را نیز در دیگر نقاط جنگل آمازون اداره می‌کنند.
هر سه شرکت یاد شده با این حال می گویند که به گونه‌ای کاملا صادقانه و شفاف به رویه‌های دقیق تطبیق پذیری متعهدند تا اطمینان حاصل کنند که از اهداف خود در زمینه توسعه پایدار دور نمی‌شوند.
نستله و شرکت گوشت آلمانی تونیز که تامین‌کننده محصولات پروتئینی برای فروشگاه‌های لیدل و الدی هستند از جمله خریداران گوشت از مراتع پرورشی مورد مطالعه در این تحقیق بوده‌اند.
ده‌ها خریدار عمده دیگر در کشورهای مختلف اتحادیه اروپا، که برخی از آنها تامین کننده نیاز گوشتی رستوران‌ها در مدارس و بیمارستان به شمار می‌روند نیز در فهرست مشتریانِ صادرکنندگان عمده گوشت گاو برزیل قرار دارند.
در مواردی که امکان تهیه نقشه زنجیره کامل تامین گوشت گاو از مقصد آمازون وجود داشته، این تحقیق تخمین می‌زند که از سال ۲۰۱۷ به این سو بیش از ۱۰۰ مورد جنگل‌زدایی در مزارعی که مستقیماً نیاز کارخانه‌های تولید و صادرات گوشت گاو را برآورده می‌کنند، صورت گرفته است.
گزارش سازمان جهانی بهداشت؛ صنایع دخانیات چگونه به جان جنگل‌ها و محیط زیست افتاده‌اند؟
سالانه تقریبا چهار و نیم تریلیون فیلتر سیگار اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها، پیاده‌روهای شهری، پارک‌ها، خاک و سواحل را آلوده می‌کند. هر فیلتر ته‌سیگار می‌تواند تا ۱۰۰ لیتر آب را آلوده کند.
کمیسیون اروپا از تاریخ ۳۰ مه تا ۵ ژوئن (۹ تا ۱۵ خرداد) را به نام «هفته سبز» نام‌گذاری کرده است. هفته سبز اتحادیه اروپا فرصتی سالانه برای بحث درباره سیاست‌های زیست‌محیطی اروپا میان سیاست‌گذاران، فعالان پیشرو در زمینه محیط زیست و شرکای اجتماعی آن است.
امسال همزمان با دومین روز هفته سبز و نیز روز جهانی بدون دخانیات (۳۱ مه)، سازمان جهانی بهداشت، با انتشار گزارشی جزئیاتی تازه از آثار مخرب صنعت تنباکو و دخانیات منتشر کرده است.
گزارش جدید سازمان جهانی بهداشت در مورد آلایندگی صنعت تنباکو چه می‌گوید؟
گزارش جدید سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد که صنعت تنباکو علاوه بر این که سالانه جان ۸ میلیون نفر را می‌گیرد، به کره زمین هم بیش از حد تصور آسیب می‌رساند.
بر اساس این گزارش، تنباکو سالانه ۶۰۰ میلیون درخت، ۲۰۰ هزار هکتار زمین و ۲۲ میلیارد تن آب برای جهان هزینه برمی‌دارد و ۸۴ میلیون تن دی‌اکسیدکربن را وارد جو زمین می‌کند. این حجم از دی‌اکسیدکربن معادل یک‌پنجم میزان تولید شده در صنعت هواپیمایی است.
بیشتر این تنباکو در کشورهای کم‌درآمد کشت می‌شود که برای تولید غذا به‌شدت نیازمند آب جهت آبیاری زمین‌های کشاورزی هستند. در عوض این آب موردنیاز صرف کشت این گیاه به تعبیر سازمان جهانی بهداشت «مرگبار» می‌شود، و جنگل‌های بیشتری از بین می‌روند.
روانه شدن بیش از ۷هزار ماده شیمیایی سمی در محیط زیست
به گفته سازمان جهانی بهداشت، مساله تنها به کشت این محصول ختم نمی‌شود بلکه زباله‌های برجای‌مانده از آن در طبیعت باقی می‌ماند و به آن آسیب می‌رساند.
چنانچه دکتر رودیگر کرچ، مدیر ارتقای سلامت در سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: «محصولات تنباکویی از آلاینده‌ترین مواد بر روی کره زمین هستند که حاوی بیش از ۷۰۰۰ ماده شیمیایی سمی است؛ موادی که وارد محیط‌زیست ما می‌شوند.»
ته‌سیگار دومین منبع بزرگ آلایندگی پلاستیکی در سراسر جهان است که حاوی میکروپلاستیک‌هایی است که در محیط باقی می‌مانند. سایر محصولات مانند تنباکوی بدون دود و سیگارهای الکترونیکی نیز بر مشکل آلودگی پلاستیک می‌افزایند.
کرچ می‌افزاید: «سالانه تقریبا چهار و نیم تریلیون فیلتر سیگار اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها، پیاده‌روهای شهری، پارک‌ها، خاک و سواحل را آلوده می‌کند.»
هر فیلتر ته‌سیگار می‌تواند تا ۱۰۰ لیتر آب را آلوده کند درحالی‌که هزینه تمیزکردن زباله‌های تنباکو اغلب بر دوش مالیات دهندگان است و نه صنعتی که این مشکل را ایجاد می‌کند. چین هرساله حدود ۲.۴ میلیارد یورو و هند حدود ۷۱۴ میلیون یورو برای جمع‌آوری این اقلام هزینه می‌کنند.
تلاش صنایع تنباکو در گمراه کردن اذهان عمومی
یکی از ناظران از تلاش‌های بخش روابط عمومی این صنایع برای دورکردن اذهان عمومی از تبعات زیست‌محیطی انتقاد کرد. وی هشدار داده است که تخریب زیست‌محیطی با سوق دادن مردم به سمت محصولات الکترونیکی بیشتر هم خواهد شد.
پیام‌های تبلیغاتی حول فواید سیگارهای الکترونیکی برای آینده‌ای پایدارتر چیزی جز «سبزشویی» این محصولات نیست. اصطلاحی که به دورویی صنایع به‌ظاهر دوستدار محیط زیست اشاره دارد.
اندرو راول نویسنده اصلی گزارش سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: شرکت‌های دخانیات ادعا می‌کنند که در جهت پایدار شدن گام برمی‌دارند و شاخص‌های زیست‌محیطی را ترویج می‌کنند. حال‌آنکه این صنعت در قبال آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از محصولات و زنجیره تأمین جهانی آن، هرگز در مقام پاسخگویی وارد نشده است.
در واقع، تاثیر زیست‌محیطی این صنعت تقریبا معادل آلایندگی یک شرکت بزرگ نفتی است و باید به‌سان نقش صنایع نفتی در گرم‌شدن کره زمین با آنها برخورد کرد.
در این گزارش نمونه‌هایی از سبزشویی ذکر شده است. به‌عنوان‌مثال یک شرکت در برزیل علی‌رغم نقشش در جنگل‌زدایی، با وزارت محیط‌زیست و یک موسسه دیگر محیط زیستی در پروژه حفاظت از جنگل در برزیل مشارکت کرده است. همچنین در آفریقا پروژه‌هایی با هدف افزایش دسترسی به آب آشامیدنی با مشارکت صنایع تنباکو راه‌اندازی شده است، درحالی‌که کشت تنباکو نسبت به سایر محصولات نیازمند صرف آب بیشتر است و می‌تواند منابع ضروری آب را آلوده کند.
اروپا برای کاهش اثرات زیست‌محیطی دخانیات چه کرده است؟
برخی کشورهای اروپایی همانند فرانسه و اسپانیا پیشتر مواضعی را در مقابله با آلایندگی صنعت تنباکو و دخانیات اتخاذ کرده‌اند. در این کشورها، اصل موسوم به «آلوده‌کننده باید هزینه‌های آن را پرداخت کند» صنعت دخانیات را ملزم به پوشش هزینه‌های جانبی زیست‌محیطی کرده است.
در بین کشورهای اروپایی، آلمان سالانه بیش از ۱۸۰ میلیون یورو برای پاکسازی زباله ناشی از استعمال دخانیات هزینه می‌کند.
در گزارش سازمان جهانی بهداشت که امروز سه‌شنبه ۳۱ مه (۱۰ خرداد) منتشر شده است، از دیگر کشورها خواسته شده تا از این الگوهای اروپایی تبعیت کنند و مطمئن شوند که کسانی که این آشفتگی را ایجاد می‌کنند برای پاکسازی آلاینده‌های خود هزینه خواهند داد.
همچنین این سازمان خواستار اعطای تسهیلاتی جهت کمک به کشاورزان تنباکوکار است تا به کشت سایر محصولات کشاورزی پایدار روی بیاورند.
